Anders dan de rest

~ 23 ~

Perspectief Selma

'Zijn mijn ouders echt dood.. En hoe zijn ze dood gegaan? Ik heb geen goed gevoel, al deze jaren, ik heb gewoon nog hoop en ik geloof dat ik nog iets van ze te weten kan komen. En dat ze misschien nog leven.. Geltoe alsjeblieft.. Als je iets weet, vertel het me..' zei ik met opkomende tranen in mijn ogen.

Ze keek me ongemakkelijk aan.

Er klopt hier iets niet...

-

'Ik eh.. Selma.. ' zei Geltoe Yemina ongemakkelijk.

Haar ogen werden vochtig en ze trilde zo een beetje.

'Ja..?' zei ik.

Ze wendde haar blik weg en keek me niet meer aan.

Ze durfde me niet meer aan te kijken.

Dit liet me juist meer twijfelen..

'N-Niks ik dacht gewoon eens aan mijn verleden. Het heeft niets hiermee te maken..' zei ze.

Ik kreeg tranen in me ogen en ik voelde me zo fucked.

Genaait laat me zo zeggen.

Ik geloofde dit helemaal niet, ik zag dat ze loog.

Ik haat dit.

Ik wil niet meer dat meisje zijn die alles pikt en ondanks alles nog steeds aardig is.

Ik ben dat allemaal zat.

Ik rende naar de kamer ik pakte mijn belangrijke spullen en legde het in een tas.

Met tranen deed ik dit.

'Selma! Wat is er? Kom we kunnen praten.. ' zei ze vanuit de woonkamer.

Mooi niet.

Je zult me alleen maar leugens vertellen.

Ik moet op zoek gaan naar mijn familie.

Ik moet niet meer blijven zitten.

Ik heb toch veel geld op de bank.

Lekker boeien. Misschien genoeg voor ander halve maand maar in de tussentijd heb ik heus wel wat bereikt.

'NEE!' schreeuwde ik boos.

Ik deed de deur van de kamer op slot dan kan ik het rustig aandoen zonder dat ik gestoord wordt.

De kleine tas zie ik niet echt zitten.

Ik kan beter alles pakken.

Ik pakte een wat grotere tas en zette daar allemaal kleren in hoeveel er in paste.

Ik deed de tassen goed dicht.

Ik liep naar het raam toe en deed het open.

Ik gooide de tassen er uit.

Ik ben te boos.

Ik weet zeker dat ik er achter kom dat ik al deze jaar bedrogen ben.

Mama en papa.. Ik kom er aan..

Bijna...

-

Ik deed de deur weer open en ging gelijk richting mijn jas en schoenen.

Ik heb in de tussentijd een brief geschreven die ze zo wel gaat lezen. Als ik weg ben.

'Selma.. Alsjeblieft.. Wordt niet boos.. Op een dag zal je spijt hebben.. Want dan ben ik er niet meer. Dan is niemand er meer. Misschien mijn zoon Youssef.. Maar Selma.. Je bent hier in mijn hart voor altijd.. Waar je ooit nog achter gaat komen. ' zei ze met tranen.

Ik deed mijn schoenen aan.

Ik gunde haar geen blik.

Als ik haar aankeek, kreeg ik 100% zeker weer tranen.

Wat bedoelde ze eigenlijk met wat ze zei?

'Ik ga ff frisse lucht nemen geltoe. Ik betwijfel dit allemaal, er zit hier iets achter. En ik kom er ooit achter.' zei ik serieus.

'Oke.. Maar.. Beloof me.. Ga niet weg.. Oke? Ik hou van je Selma..' zei ze met tranen.

Ik kreeg tranen en ging snel de deur uit.

Ik liep met tranen naar de kant van mijn kamer buiten waar mijn raam is. Mijn tassen zijn daar namelijk.

Ik draaide me om, keek weer naar het huis.

'Ik ook van jou Geltoe.. Altijd.. Zorg goed voor je zelf.. Want ik kan dit allemaal niet meer aan. Het is tijd, tijd om na te denken. ' fluisterde ik zacht buiten.

Ik pakte de tassen en liep weg.

Finally I will met you.

-

Het regende keihard en ik liep door de straten heen.

Ik wou even rusten, ik ga straks naar het hotel om een appartement te boeken.

Vandaag begint de zoektocht naar mijn familie, het belangrijkste ; mijn ouders.

Ik moet iemand kennen die veel van dit soort dingen weet en connecties heeft.

Imad, maar hij wilt niets meer met me te maken hebben.

Van Youssef kan ik 100% verwachten maar nog steeds..

ik weet niet echt als hij goed is er in, en ik wil hem niet nog meer in de problemen brengen dat hij weer in de gevangenis belandt.

Ik ga eerst alleen proberen m'n doel te bereiken.

Als het niet lukt, dan zoek ik hulp van iemand.

-

hallo lezersss
Sorry voor kort stukje .
Stuurme bericht met ideetjes, en stem natuurlijk, ik moet een schop onder mn kont krijgen voor een beetje motivatie mensen.