AİLE(LİYAN)

1.Bölüm

Liyan'dan

Ben Liyan 14 yaşındayım
lise 1 öğrencisiyim, ismimin anlamı parlak demek ama hayatım hiç öyle değil.
Ben daha minicik bir bebek iken terk etmişler ismim bile yokmuş benim kolumda doğduğum hastaneden alınan künye varmış sadece
adımı o zamanki yetimhane hemşiresi koymuş parlak bir yüze sahipmişim gözlerimin içine bakıp 3 kez tekrarlamış adımı sonra gitmiş.
Burda ilk şiddeti 4 yaşındayken yedim sebebi bebeklerle oynadığım için buranın eski müdürü o kadar kötü biriydiki bize yapmdığı bırakmazdı türlü türlü işkenceler ederdi
ben büyüdükçe daha çok işkence yapmaya başladı en kötüsüde 8 yaşındayken bana dokunmasıydı çırpınışlarım bağırmalarım
hala kulaklarımda hala o küçük kızı duyuyordum ağlıyordu yalvarıyordu
ben o günden sonra sustum sadece sustum benim bu halimi travma olarak görüyorlardı ama kimse benim içimde kopan fırtınları görmüyordu.

Ne kadar oturdum burda bilmiyorum ama yeni müdirenin buraya geldiğini gördüm tabletimi kapatıp kulaklığımı çıkardım.
yanıma gelince "Liyan hadi hazırlan kızım askeri törene davetliyiz" dedi ve diğer çoçukları da toplayıp gitti.
bende yerimden kalkıp yukarı odama çıktım üzerime boğazlı bir kazak altıma da kot pantalonomu da giydim siyap yarım botlarımı da giyip aşağı indim

büyük bir otobüs gelince hepimiz sırayla bindik ben yanıma nolur nolmaz diye kulaklığımı ve tabletimi almıştım.
otobüs hareket edince kulaklığımı başıma geçirip tabletime çizim yapmaya başladım.

2 saat sonra törenin olduğu alana geldik otobüsten en son ben indim müdire hanım beni el hareketiyle yanına çağırdı bende gittim.
"yanımda durmanı istiyorum Liyan tamammı kızım"
sadece başımı salladım kulaklığımı ve tabletimi çantama koydum ve yürümeye başladık
yerlerimize gelince durduk müdire hanım ve ben önlerde bir yere oturduk
diğerleride arka taraflara oturdular.
Ben sesizce töreni izliyordum o sıra üzerimde bir bakış hissettim gözlerimi o yöne çevirince bir çift mavi gözlerle karşılaştım
karşımdaki adam 49-50 yaşında biriydi peki neden bana bu kadar dikkatli bakıyordu kaşlarımı çatıp ona bakmaya başladım sonra gözlerimi kaçırdım hala üzerimdeki gözleri hissediyordum.

Tören bitmiş bizde yetimhaneye dönmüştük
zaten saat 18 olmuştu
yemekhanede yemeğimi yiyip odaya çıktım bu odada tek kalıyordum burdaki kimse benimle kalmak istemezdi.
1 saat ders çalışıp 1 saat de kitap okudum
sonra yorgunlukla uykuya daldım.

Yazardan

Hasan albay bugün İzmirde olacak olan bir askeri törene davetliydi oda Gaziantepten İzmire gitti tören alanına gelip yerine oturdu oğlu görevde olduğu için yanında değildi.
1 saat sonra misafirler gelmeye başlamıştı o sıra gözü küçük çocuklara takıldı ve onların önünde yürüyen kadına yanındaki askere dönüp
"bunlar kim neden burdalar?"diye sordu
Askerde"onlar yarbay Haşim Kurtoğlunun özel konukları yetimhanede ki çocuklar
zaten başlarındaki kadın da onun kızı komutanım"dedi ve görev yerine gitti.

Tören başlamıştı Hasan albay askerlere bakarken gözü kadının yanında oturan küçük kıza takıldı gri gözleri uzun gür sarı saçları ve küçücük burnu ile çok güzel ve tatlıydı ama gözleri o kadar ruhsuz bakıyordu ki sanki cansız bir beden gibi merak etti bu kızı acaba adı neydi?
Bir süre sonra kızda ona dönünce gözgöze geldiler
sadece bakıştılar onu kıza çeken bir şey vardı sanki o ruhu ölmüş gözleri yeniden canlardırmak istiyordu
küçük kız bir süre sonra çattığı kaşlarıyla kaçırdı bakışlarını dudağının kenarı kıvrıldı ama hala bakışları kızın üzerindeydi.
Tören bitmiş herkes dağılmıştı Hasan albayda Yetimhanenin adını öğrenmişti ve o küçük kızı birkez daha görmek istiyordu.

Ertesi gün Hasan albay sabah erkenden yetimhaneye gelmişti.
Müdire hanımla konuşmuş adının Leyan olduğunu öğrenmişti ve travmotolojik bir olaydan sebep konuşmadığını öğrendi.
müdire hanıma onu görmek istediğini söyleyince
Bahçede resim yaptığını söyler söylemez bahçeye çıktı Hasan albay gözleri etrafı tarayınca onu bir ağacın altında otururken gördü saçlarını iki yandan örmüş üstündede kor tulum vardı yere bağdaş kurmuş halde oturuyordu.
Yavaş ve sessiz adımlarla Liyana yaklaştı.
Liyan ise ona yaklaşan adımları sessiz olmasına rağmen hissetmil ama resmine devam etmişti.
Hasan albay kızın yanına oturdu onun gibi sessizce oturdu konuşmadı
Liyan resmini bitirince tabletini kapattı kulaklıklarını da çıkartıp yanında oturan adama baktı dün törende gördüğü adamdı bu.
Hasan albay karşısındaki küçük kızın gözlerine baktı o gözlerde çok şey vardı
en çokta kırgınlık ama neye kırgındı bu çocuk
Liyan konuşmayacağını anlayınca ayağa kalkıp ayrıldı ordan odasına gitti
biraz kitap okusa iyi olurdu

Hasan albay ise giden kızın ardından biraz daha bakıp ayağa kalktı bu kızı evlat edinmek istiyordu yeniden çocuk hissetmesini istedi ama önce ailesi ile konuşması gerekti.
ve Gaziantep'e doğru yol aldı.

Liyan'ın çizdiği resimler 2 tane bulabildim tablette çizildiğini hayal edin

İlk bölümü nasıl buldunuz?

Karakterim hakkında ne düşünüyorsunuz?

Lütfen düşüncelerinizi esirgemeyin ve yorumlarınızı

Sizi seviyorum kendinize çok çok iyi bakın bol kitap okumalı gününüz olsun 🥰🥰🥰🥰🥰🤩🤩🤩