'tekrarı olmayacak sayfa; aşka son.'

29 7 3
                                    

༺

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

[Metamorphose]

Bir hafta olmuştu bir haftadır Chan ile birlikte yaşıyorlardı. Minho yavaş yavaş onu tanımaya çalışıyordu Chan gündüzleri evde olmazdı akşam gelirdi eve,sadece bir süreliğine böyle olacağını sonrasında evde düzenli vakitlerde olacağını söylemişti. Minho bu konuyla pek ilgilenmiyor gibi görünse de onun evde olmasını istiyordu. Onunla vakit geçirmek güzeldi ve ona karşı içinde merakları vardı. Minho aptal birisi değildi, akademik olarak yerlerde olsada insanı ilişkilerinde oldukça iyiydi. En başta iyi bir analizciydi, ikinci olaraktan çok iyi laf yapardı. Kendini tebrik ediyordu bu konu üzerine çünkü verdiği tavsiyeler ve konuşmalar her zaman işe yarardı. Mantıklı birisiydi. Chan'a karşı bir haftanın içinde büyük bir analiz yapmıştı. Başta bunu tanımak için her söylediğine takılırken sonrasında işin ucu bambaşka bir yere bağlandığını fark etti. Bazı şeylerden emin olmasa dahi emin olduğu tek bir şey vardı o da balkonda geçen konuşmanın bir tesadüfü olmadığıydı. Çünkü evin kendi interneti vardı.Sanki planlı gibiydi her şey, kendisi chanı ilk kez görse de chan'ın onu ilk kez görmediği açık ve neti. Bunun asıl nedeni öğrenip, öğrendikten sonra ise sonrası için saklıyordu. Yeni işlerle uğraşacak gücü yoktu sadece merakı dinsin istiyordu.

Chan her ne kadar evi temizlemesini istemese de Minho'nun içi rahat etmediği için toplar temizlerdi. Özellikle kedilerinden dökülen tüye artık takıntılıydı. Chan'ın ciddi bir alerjisi olmasa da kedi tüyüne alerjisi vardı bunu Minho'dan saklamaya çalışsada; eve girdikten dakikalar sonra gözlerinin dolması ve hapşırıklarının artması kendini belli ettiriyordu. Neden bunu saklamaya çalıştığını merak ediyordu. Alerjisi var olmasına rağmen kedilerler oynamaya bile çalışırdı, Minho durumu fark edip elinden çekiştirip alırdı.

Bir haftada hayatında minikte olsa değişiklikler olmuştu mesela eskisi kadar ölümü düşünmüyor ölmek için çabaladımıyordu. Ölüm ona çok yakın bir kavram gibi hissettiriyordu ama yine de bir haftadır bunun için çaba sarf etmedi ama düşündüğü oldu. Bunun sebebi açıktı chan'ın ona sunduğu hayatla yeniden yaşamak, gerçek yaşamı öğrenmekti. Yeni yaşamı öğreniyor muydu emin değildi ama eskisi kadar sızıntıları, bedeninde acıları yoktu. Onu ölüme çağrıştıracak hiçbir etken de yoktu. Sabahın erken saatlerinde başlayan gecenin sonunda biten iş hayatı yoktu ve bu olmadan tüm ihtiyaçları gideriliyordu. Bu durumdan memnundu ama memnun olması bencil gibi hissetiriyordu. Gardenyalara çok iyi bakıyordu, kendine vakit ayırıyordu. yaşanabilecek bir hayatı vardı bir haftadır ama bu büyük iyiliğin karşılığında yetersiz hissediyordu. Yetersizlik hayatının en büyük sorunuydu. Belki de ölüm arzusuda yetersizliğindendir.

Yemekleri hazırlarken kafasının içinde milyonlarca düşünce sorular geçmişti bazen kendisiyle konuşmuştu. Kafasını bu kadar dolduran şey neydi bilmiyordu sadece bir ihtiyaç gibiydi. İyi hissetiriyordu. Bir haftadır iyi hissetmek için her türlü yolla başvurmuştu ama en iyi deneyim kendisiyle konuşmaktı. Sık sık yapmaya başlamıştı. Dışarı çıkar gezer kendisiyle konuşur kafasının içinde çarkalanan sorulara cevap arar, hayatında doğru düzgün insan yoktu buna rağmen kafasını yiyip bitiren çok soru vardı. Genelde tüm sorun ve soruları bir insan yaratırdı ama minho bu yalnızlıkta geçmiş yıllarına kadar derince indi. Eskiden olsa bunları düşünecek vakti olmazdı iş ev sonrası ise ölümlü düşünceler. Şimdi bunlar vardı bu yüzden arka planında ölüm arzusu çarkalanıyordu,onu hiç yalnız bırakmamıştı sadece daha şeffaftı artık ama bunun uzun sürmeyeceğinde biliyordu bir yerden sonra rahatsızlık duyacağından emindi.

gardenia,Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin