ROJİNAMIN ( Doğan güneşim )

1.Bölüm

Haydi Bismillah başlıyoruz
Sizleri seviyorum, umarım beğenirsiniz.

Ben Dilan Mustafaoğlu, doğdum doğalı hep eziyet gören biriydim. İnsan sevdikleri tarafından eziyet görer mi? Ben gördüm hemde beni doğuran, büyütenler tarafından. Sebebi neydi peki?

"Kız olarak doğmam"

19 yaşındayım, üniversite okumayı planlıyordum ama babam buna bile izin vermemişti, neden mi kızdım.. Ben ne kadar yalvarsamda izin vermemişti, annen bu evin işlerini nasıl yapacak edecek diye diye beni suçlu bulmuştu. Bende dedemden istedim ama oğlu gibi şaşırtmamıştı beni.

Şimdi ne yapıyorum acaba, bodrum katında oturmuş abimi bekliyordum, babam her gün beni dövmeyi kendine rutin haline getirmişti bu yüzden abim beni akşam olunca bodrum da bekle ben seni odana babam sana dokunmadan çıkarırım demişti şimdi de onu bekliyordum ama gelmiyordu. Şimdiye gelmesi gerekiyordu ama 2 saattir yoktu. Babamlardan da ses çıkmıyordu benim yokluğumu hiss etmemişler diyeceğim de onun olması imkansız babam beni 5 dakika görmese evi bir - birine katar , beni bulamadı diye yine beni döverdi. Sırtımda kemerle yaptığı o güzel şaheseri hala taşıyorum..

Beklemekten sıkılınca Azerbaycan şarkısı olan bir şarkıyı söylemeye başladım. Azerbaycan dilini ninemden öğrenmiştim, ninemin annesi Azerbaycanlıymış ona da öğretmiş o da bana öğretmişti.

"Qəlbimi dindir, sənə sözüm var
Naz-naz eyləmə, gəl görüşək yar.

Çıx yalış düzə, qonaq gəl bizə
Gözüm yoldadır, xoş xəyaldadır
Tez gəl, ey gülüm, gözəl sevgilim
Həyatımda var sevdalı bir yar.

Çıx yalış düzə, qonaq gəl bizə
Çıx yalış düzə, qonaq gəl bizə

Yanağı çiçək
Gözləri göyçək
Üzəngidən tut
Sən məni görcək

Çıx yalış düzə, qonaq gəl bizə
Gözüm yoldadır, xoş xəyaldadır
Tez gəl, ey gülüm, gözəl sevgilim
Həyatımda var sevdalı bir yar.

Çıx yalış düzə, qonaq gəl bizə
Çıx yalış düzə, qonaq gəl bizə

Bircə sözüm var , nazlı-duzlu yar,
Qəmli dayanma, şən gül üzlü yar.

Çıx yalış düzə, qonaq gəl bizə
Gözüm yoldadır, xoş xəyaldadır
Tez gəl, ey gülüm, gözəl sevgilim
Həyatımda var sevdalı bir yar.

Çıx yalış düzə, qonaq gəl bizə
Çıx yalış düzə, qonaq gəl bizə."

Çok severdim şarkı söylemeyi, sesimde güzeldi ama sadece nineme söylerdim, babam şarkı söylediğimi duyarsa beni sesimi el - alem duyar diye öldürürdü.
Ben yeni bir şarkı söylemeye başlayınca yukarıdan bir ses geldi, baya gürültülüydü , yine ses gelmeye başlayınca dayanamayıp merdivenlerden yukarı çıkmaya başladım. Abimi bekleyemezdim ya birine birşey olursa, diye düşünüp çıktım yukarıya.

Dışarı çıkmamla buraların bilinen ağalarından olan Baran ağanı görmemle irkildim. Neden gelmişti? Babam nerdeydi ve babam Baran ağanın beni gördüğünü öğrenirse n'olurdu?

"Bu ne hadsizliktir Baran oğlum? Sana kapı nasıl çalınır öğretmediler mi?
Bunu diyen dedemdi. Yukarı merdivenlerden aşağıya düşerken söylüyordu.

"Yavuz ağa bana nerde nasıl davranmam gerektiğini çok güzel öğrettiler merak etme , ama siz galiba torununuza nasıl davranması gerektiğini öğretmemişsiniz." demişti, geldiğinden beri yüzüme bir kere bakmamıştı, bense pürdikkat onu izliyordum.