Sahte kalabalıkların olacağına, kaliteli bir yalnızlığın olsun.
Yalnızım sadece yalnız artık kime güvenip kime güvenemiyeceğim hakkında en ufak bi fikrim yok. Artık yeni kişilerede açık değilim sanki hayat çevreme tuğlalardan duvar ördü kime dokunursam yada biriyle konuşmaya çalışsam duvardan bir tuğla eksilip o kişiye zarar veriyor yani kime yaklaşsam saniyeler sürüyo tek tek kaybettiklerime üzülecekken ve bir tuğla daha eksiliyor sanırım bu hayatın bana oynadığı bir yalnızlık oyunu ama şunu unutmuyorum. Gökkuşağı yağmurdan sonra çıkar ama bazen yalnızlık güzelleşiyor benim için niye diye sorarsanız insanları yavaş yavaş tanımaya başlayanlar bunu gayet iyi biliyor ama her insan kötü diye de bir şey yok tanıyın o kişi size yalnızlığı unutturuyorsa ve size güven veriyorsa güvenin. Bir kişiyle samimi olmak güven ve sevgi gerektirir.
Bazen kaybettiğim seylerin kazandıklarımdan fazla olduğunu düşünüyorum. Bazen bazı şeylere katlanmak gerek ama boyumuzu aştığı zaman inanın istemeden tek tek herşey yok olacak o yüzden ilk önce sevgi çiçeği, pıtırcık böceği tavırlarımızı bırakıp herkesin anladığı dilden konuşmamız gerekir. Bazı insanlar sadece güvenmek ister ona güven verin ama asla kaybetmeyi unutmayın her insan birazda kaybetmeyi göz önüne alarak sevmeli.
