Ağzıyla kuş tutsa da sevemediğim insanlar var benim. Bir de canıma okusa bile sevmekten vazgeçemediklerim...
İnsanlar kimi sevdiğini kimi sevmediğini çok iyi bilir. Mesela biri için canımızı veririz, biri için saçımızın tek telini vermeyiz. Sevmek bağımlılık yapar, kavga etsekte, gülsekte, üzülsekte hep bir bütün oluruz. Ne olursa olsun yine vazgeçemeyiz o kişilerden.
Sevmediğimiz insanlar bizim aynı olduğumuz kutuplardır birbirimizi iteriz ama bazen ayni kutuplar bile bir araya gelebilir yani sevgi tüm engelleri aşar. Biz bazen hayatta ne yapacagımızı şaşırız aşık olsak biz üzülecekmişiz gibi hissederiz, sevsek kaybedecek gibi ama asla vazgeçmeyiz duygularımızdan onlara engel koymayız, koyamayız.
Sevmek ayıp değil söylememek ayıp...
Gitseler özlemeyeceğimiz insanlar var, bir de gelmeseler bile beklemekten vazgeçmediklerimiz...
Arkadaslar bu bölümü biraz istemeyerek yazdım. Bir sonraki bölümü neyle ilgili yazayım yorum atın ilk yorumdan son yoruma doğru yazarım.
Oylamayı unutmayın :)
