TASTE

♡ 7. bölüm ♡

Yeonjun'dan nefret ediyordum. Dün gece onu ve arkadaşım sandığım sürtük yüzünden, ne yaşadıysam aynısını ben de onlara yaşatmak istiyordum.

Kapı tekrar çaldığında, kapıya doğru yürümeye başladım ama hyunjin beni bileğimden tutarak durdurmuştu.

"Ne yapıyorsun sen? Delirdinmi?"

Kollarımı sertçe çektim.

"Hayır. Delirmedim, sadece kapıyı açıcam.

Bir kaç adım daha atıp, kapıya yaklaştım. Kapıyı açmak üzereyken, hyunjin tekrar beni durdurdu.

" bırak kolumu!"

"Şu an saçmalıyorsun. Odaya geç ve beni bekle! Öfkeyle hareket edersen herşey daha kötü olur.

Ardından kolumdan çekiştirerek, beni yatak odasına götürdü.

" burda sessizce bekle, sonra herşeyi konusucaz tamammı?"

Ardından kapıyı kapatıp çıktı.
Hyunjin, daha düne kadar herşeyi itiraf etmemi istiyordu. Şimdi ne değişti?
Neden beni gizliyordu?
Ve tabii az önce yaşadığımız şey.
O an gerçekmiydi?

Yeonjun'un sesini duyunca kapıya yaklaşıp onları dinlemeye başladım.

Hyunjin'in ağzından

Yeonjun içeri geçip, cam kenarındaki tekli koltuğa oturunca bende karşısına oturdum. yüzü epey keyifsizdi.

"Bir sorun mu var? Keyifsiz görünüyorsun."

Oturduğu yerde daha ciddi bir poz aldı.
Dirsekleri dizinde, kafasını öne eğip ellerini boynunda birleştirdi.

"Çok kötü bir şey oldu kanka. Çok kötü.
Bittim ben."

Kafasını kaldırdığında, ona bakıyordum
Az önce minji ile yaşadığımız o aklıma gelince, yeonjun'a odaklanamıyordum.
Biz nasıl o hale gelmiştik?

"Hyunjin! Sen beni dinliyormusun?"

Kafamdaki düşünceleri bir kenara atıp yeonjun'a döndüm.

"Evet, Dinliyorum. N'oldu? anlatsana.

"Bittim oğlum ben. Babam beni geberticek.

"Neden oğlum?

" minji... minji dün gece ben onu aldatırken gördü.

" onu aldattın mı? Niye?"

"Ya oğlum sen olayı bilmiyorsun.
Ben minji ile kendi isteğimle çıkmıyorum ki. İlk zamanlar ondan gerçekten de hoşlanıyordum. Ama sonrası... sonrası kendi isteğimle olan bir şey değildi.

O konuşurken ben de Şaşkınlıkla onu dinliyordum. Çünkü bunları gerçekten de bilmiyordum. Ben yeonjun'un, minji'yi gerçekten de sevdiğini düşünüyordum.

"Biz minji ile lise de arkadaştık. Üniversite ye geçince, ondan hoşlanıyordum ve çıkmaya başladık.
Ama bir süre sonra artık ondan sıkılmıştım.

Bir yandan onu dinliyordum, bir yandan da karşıdaki odada olan minji'yi düşünüyordum.
Yeonjun'un söylediklerini duyduğuna emindim. her an o odadan çıkabilirdi.
Ve haksız da değildi.

"ondan sıkılmıştın. Öylemi? O zaman neden ondan ayrılmadın da onu seviyormuş gibi davrandın?"

"Ben böyle olsun istememiştim.
Babam ondan Ayrılacağımı öğrendiğinde, bana çok kızmıştı.
Eğer ayrılırsam beni mirasından menediceğini, bütün kredi kartlarımı iptal edeceğini, kısacası beni çöp gibi sokağa atacağını söyledi.
Ve ben böyle bir hayatı asla yaşayamazdım. O yüzden mecbur onunla evcilik oynayacaktım."