Part-7

91 12 2
                                    


ယွန်းပြည့်အိမ်ပြီးတော့ ရင်ခွင့်အလှည့်ရောက်လာခဲ့သည်။

"ဘာကျတာလည်းရင်ခွင် ငါ့ကိုပြကြည့်"

ခိုင်ကြီးကရင်ခွင့်လက်ထဲကစာရွက်ကိုယူပြီးဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။

"ကိုယ်အဖြစ်ချင်ဆုံးဆန္ဒတစ်ခုကိုပြောပြရမည်တဲ့ "

ရင်ခွင် ကိုယ်ဘာဖြစ်ချင်လည်းဆိုတာကိုတောင်မသိခဲ့တာကြာပါပြီ။မေမေ့ကိုမပင်ပမ်းအောင်ထားနိုင်ဖို့လားဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခုပေါ့ ဒါပေမယ့်လည်းရင်ခွင်ဒီတစ်ခုတည်းသောဆန္ဒလေးကိုတော့တစ်ကယ်ပြည့်ချင်သည်။

"အင်းး ကမ္ဘာလောကကြီးမှာငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းလေးနဲ့ နေပြီးဘယ်သူမှမသိတဲ့နေရာမှာပဲတိတ်ဆိတ်စွာသေဆုံးသွားချင်တယ် အဲ့ဒါလေးပါပဲ"

ရင်ခွင့်စကားလည်းဆုံးရောအားလုံးကရင်ခွင့်ကို ငေးစိုက်ကြည့်နေကြသည်။

"ဟားး ဒီတိုင်းပဲပြောလိုက်တာပါဟာ စိတ်ထဲမထားကြပါနဲ့ "

"ရင်ခွင်နော် ဘာတိတ်ဆိတ်စွာသေဆုံးသွားချင်တာလည်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အချိန်အကြာကြီးပျော်ရွှင်စွာနေရအုန်းမှာကိုလူကခုမှငယ်ငယ်လေးပဲရှိသေးတယ် သေမယ့်စကားကပြောနေပြီ"

"မဟုတ်ပါဘူးဟယ် ငါကစကားအဖြစ်ပြောတာပါခိုင်ကြီးကလည်း "

"ကဲကဲထားပါတော့ဒီတစ်ခါငါ့အလှည့်ပဲငါအရင်နှိုက်မယ် "

မြတ်ကိုကသူပြောပြီးသူ့ဘာသာမဲလိပ်နှိုက်လိုက်သည်။

"ဘာတဲ့လည်းမြတ်ကို ပြကြည့်စမ်းပါ"

မြတ်ကိုကမဲလိပ်ဖတ်ပြီး စပ်ဖြဲဖြဲမျက်နှာထားနဲ့

"ဟဲဟဲ ငါကဗလာကျတယ် ဒါကတော့ကိုယ့်ကုသိုလ်ကံနဲ့ကိုယ်ပဲလေမတတ်နိုင်ဘူး"

​"နင် နင့်ဘာသာနင်ရေးထားပြီးညစ်တာလားမသိဘူးနော်မြတ်ကို"

"မဟုတ်ရပါဘူးဟာ ငါဘယ်တုန်းကညစ်ဖူးလို့လည်းနင်တို့ကလည်းမယုံသင်္ကါနဲ့ ဒီတစ်ခါ ခက်ထန်အလှည့်"

ခက်ထန်လည်းမြတ်ကိုဆီကမဲလိပ်ကိုနှိုက်ပြီးကြည့်လိုက်တော့

ဆုံမှတ်တွေရဲ့အလွန်Where stories live. Discover now