Gece

İnsanlar çoğu şeyi sorgular; Ailesini,dostunu,işini,aşkını,duygularını sürekli sorgularlar suçlarlar yargılarlar. Ama en zorlandıkları kendilerini sorgulamak,suçlamak,yargılamak.
Benciller, kendilerinden ödün vermeye acizler. Ben galiba zor olanı yapıyorum, her şeyde kendimi sorgularım ve ilk önceliğim kendimi suçlamak olur. Şu şekilde bakarım, bir işin sonucu senin başında verdiğin karara bağlıdır. Sonuca baktığın zaman önce kendimden başlarım daha sonra beni bu karara ne ittiyse ona yönelirim.

Ben daha küçükken yani 4 yaşımdayken bir karar verdim zorunda kaldım da diyebilirim. Evet küçüktüm, aklım ermiyordu fakat bu hayatın içine doğmuştum bu lanet kan dolu hayatın içine ve bu hayat yüzünden ben karanlık bir yol üzerine gittim zorunda kaldım ama alıştım. O zamanlar aklım ermesede birilerini yani ailemi korumam gerektiği sert ve acımasız bir şekilde bana öğretildi hemde babam tarafından.
Yaşım ilerledikçe daha da acımasızlaştı, bana kattığı en güzel ve en kötü şey aynı şeyler "acımasızlık ve sağlamlık".

Ben acımasızlığım ve güzelliğimle tanınan Baran Yıldırım'ın kızı Gece Yıldırım. Hayatında duygu barındırmayan duygularını en içe gömmek zorunda kalan bir insanım, ben aşık olmaması gereken ve aşık olunmaması gereken o kadınım.