🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
මගේ කතාව ආසාවෙන් කියවනවා කියලා හිතනවා මගේ යාළුවෝ ටික.
❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️
මගේ කතාවට LIKE , COMMENTS දාන හැම යාළුවටම ගොඩක් ස්තූතියි.
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
⚽ HOSTEL BOYS ⚽
💚❤️💚❤️💚❤️💚❤️💚❤️💚❤️💚
කාලය තවත් වේගවත් විය. මේ නොවැම්බර් මාසයේ අවසාන සතියයි. Hostel එක සාමකාමීව පැවතුණි. සියල්ලන්ම හොඳින් තම දෛනික වැඩ කටයුතු කරගෙන ගියා.
මේ සදුදා දවසක උදෑසනයි.
• University එක තුල
" Hao දැන් අයියට කොහොමද ?? "
Zanjin ඇසුවේ lecture hall එකේ සිටි Hao ළඟින් වාඩි වෙමින් ය.
" ආ. එයාද ?? එයා මේ දවස්වල ඇවිදින්න පුරුදු වෙනවලු "
" එයාට හොඳට ඇවිදින්න පුළුවන් ද දැන් ?? "
" ඔව් ඉතින්. එයාට භයානක doctor කෙනෙක් හම්බුනා නේ "
" මටද භයානක doctor කිව්වේ ?? "
Zanjin එලෙස අසමින් සිනාසුනේය.
*************************************
• University එකෙ දහවල් කාලය.
Zanjin සහා JiYang බංකුවක් මත වාඩි වෙවි කතා කර කර හිටියා.
" ඇත්තටම ඔයා ආපු දවසේ ඉදලා එක වතාවක් වත් කතා කළේ නැද්ද ?? "
JiYang ඇසීය.
" නැහැ. මට කතා කරන්න ඕන වුනත් මම කතා කලේ නෑ. Hao ගෙන් විස්තර දැනගත්තා "
" මේ ඔයා next month වත් එහෙ යනවද ?? "
" බලමු නිවාඩුවත් තියෙන එකේ ගිහින් බලලා එන්නම් "
****** " අනේ Zanjin මට උදව්වක් කරන්න 🥺🙏🏻 "
Hao දුකින් වගේම බයෙන් දුවගෙන ආවා.
" ඇයි මොකෝ වුනේ 🙄😳 ?? "
" අනේ Zanjin මේ අපේ අම්මලා මේ දවස්වල ගමනක් ගිහින්. අයියා විතරයි ඉන්නේ "
" ඉතින් ?? 🙄🙄 "
" එයා තනියම ඇවිදින්න ගිහින් වැටිලා "
