Kaç Çocuk | barsem

02- Sarışın Sevdası

ÇETEM DER BANA PATRON
(Abdülkerim, Altay, Barış, Ferdi, İsmail, Kaan, Kerem ve Yunus)

Barış:
Kerem hâlâ bir haber yok mu o adamdan?

Kerem:
Maalesef yok kardeşim.

Yer yarıldı da içine girdi sanki.

Altay da Apo da arıyorlar ama bir iz yok.

Onu aradığımızı biliyor o nedenle iyi saklanmış. Biz güçlüyüz ama o da güçlü.

Yine de umarım ki buluruz onu.

Çetenin bir süreliğine de olsa ayrı kalmasının bedelini ödemeli.

Barış:
Ödeyecek kardeşim ödeyecek.

Er ya da geç onu bulucam.

İsmail:
Ben hala yurt dışında neler yaptığını merak ediyorum.

Yunus:
Neler yapmadık ki? Onu sor daha az sürer anlatmak.

İsmail:
Sizi hiç sevmiyorum.

Yunus:
Ağlama, oyna.

İsmail:
NEYSE.

Bugün biri aradı sabahtan Barış.

İspanyolca konuşuyordu. İspanyol olabilir.

Seni tanıdığını söyledi, seni sordu.

Tam emin olamadım, güvenip güvenmemek konusunda,

Sana bir sorayım dedim.

Barış:
İspanyolca konuşan çok tanıdığım oldu.

Hangisi olabilir, bilmiyorum.

İsmail:
Kanka nasıl anlatayım ki şimdi?

Aksanı oldukça iyiydi, senin İtalya'dan bir tanıdığın olduğunu söyledi.

Barış yazıyor...

İsmail:
Ha bir de senden sarışın diye bahsetti ne alaka ise?

Kumral o dedim,

Yok o bizim sarışınımız dedi.

Anlamadım ben de iletirim diyip kapattım.

Barış:
Olum o zaman Mauro'dur o.

Mauro ve Lucas ikisi de İtalya'dan arkadaşım.

Biri Arjantinli diğeri de Uruguaylı.

Bir ara toplantı yemeği vardı. Onun için İtalya'ya gitmiştim. Orada tanıştık onlarla.

Kerem:
Onlar da bizim gibi yani.

Barış:
Gibi gibi...

Onlar bizden daha karanlık işler yapıyorlar. Tam mafyalar yani.