Küçük Bir Şaka (Kitap)

6. Müzik

Selena Gomez - The Heart What It Wants

Multimedya'da Cansu var.

Aslı Metin:

"Ne var? Adımı mı ezberliyorsun. Bir Aslı diye tutturdun başka bir şey söylemiyorsun ki.'' diye konuşmaya başladığımda gerçekten de saçmalıyordum. Zaten ne zaman böyle heyecanlansam saçma sapan şeyler konuşmaya başlıyorum.

Nerde bu kızlar ya of. Yoksa beni ölüme mi terk ettiler acaba? Kesin beni ölüme terk ettiler baktılar Cem çok öfkeli beni bırakıp gittiler. Kafamda saçma sapan kurgular kurmaya başladığımda gözlerim dehşetle açıldı.

"Aslı, sana bir soru sordum." dedi Cem beni düşüncelerimden ayırıp gözlerini gözlerime sabitleyerek. Nasıl bu kadar sakin kalmayı başarıyor anlamış değilim. Fırtına öncesi sessizlik, dedikleri bu olsa gerek.

"Tamam, söyleyeceğim. Ama beni öldürmeyeceğine söz vermen gerek yoksa söylemem.'' dedim titrek sesimle. Sesimin titremesine engel olamamıştım ve bu oldukça sinir bozucu bir durumdu. Aslında ondan korkmuyordum ama yaptığım şey gerçekten de yanlıştı.

"Tamam söz," dedi bıkkınlıkla "Çabuk anlat."

"B-ben o kıza nişanlı olduğumuzu söyledim." diye cevap verdim çabucak. O kadar hızlı konuşmuştum ki, söylediklerimi anladığından bile tam olarak emin değildim.

''Sadece bu kadar mı?'' diye sordu tek kaşını havaya kaldırarak.

Evet anlamında kafamı aşağı yukarı salladığımda inanmamış gibi bir hali vardı. Ne diye bu kadar yalan uydurmak zorundaydım ki! Hepsi Zeynep'in suçu ve şimdide ortalıkta yok!

''Nedense pek inanmadım.'' dedi kollarını göğsünde birleştirerek.

''Of tamam ya tamam söylüyorum!'' dedim derin bir nefes alarak ''Ona sadece nişanlı olduğumuzu değil hem de benim hamile olduğumu söyledim.''

Utançla gözlerimi Cem'den kaçırdım ve ellerimle yüzümü kapattım. Zaten ben söylemeseydim, Merve'den öğrenecekti. En iyisi benden öğrenmesi olacaktı sanırım. Yani şimdilik tek teselli yolum buydu sadece.

Cem bir anda bana sarılınca, gözlerim fal taşı gibi açıldı. Ne yapıyordu bu böyle? Acaba kafayı mı yedi? Bu sefer kesin delirdi. Cem'in şimdi beni kovalaması gerekiyordu bana sarılması değil. Şaşkınlıktan nefes almayı unuttuğumu fark edince derin bir nefes aldım.

''Cem iyi misin?'' diye sordum kısık bir ses tonuyla. Sorum üzerine Cem bir anda beni bıraktı ve kahkaha atmaya başladı.

"Neden gülüyorsun, yoksa delirdin mi?" diye sordum şüpheyle Cem'e bakarak ve geriye doğru birkaç adım attım.

"Az önce ki, yüz ifadeni görmen gerekirdi. Gerçekten çok komikti." dedi karnını tutarak. "Demek nişanlımsın öyle mi? Hem de hamilesin." diye çapkınca göz kırptığında utancımdan yerin dibine girmek istedim.

Nasıl bu kadar dengesiz olmayı beceriyordu anlayamıyordum, hayret doğrusu. Birde bana kızmak yerine utanmaz bir şekilde gülüyordu ya! Sevgilisi onu benim yalanım yüzünden terk ettiği halde o hâlâ kötü bir tepki vermemişti bana.

"Cem, sen tam bir dengesizsin." dedim ve yanından geçerken kolumdan tutup beni durdurdu.

"Nereye gittiğini sanıyorsun?'' diye sordu kaşlarını çatarak. Kaşlarını çattığı zaman alnının ortasında oluşan o minik kırışıklık onu daha sinirli gösteriyordu.