Silent Memories - Hyunmin

Bölüm 13

Mezarlık ziyaretinin ardından, her ne kadar içimde Seungmin'i yanımda tutma isteğiyle yanıp tutuşsam da, o kararlı bir şekilde eve gitmek istemişti. Kalbimde bir sıkışma hissetsem de onun bu kararına saygı göstermiş ve evlerine doğru sessiz bir yolculuğa çıkmıştık. Güneşin batışına doğru ilerlerken, yolların tenhalığı ve aramızdaki sessizlik, her şeyin üzerine ağır bir örtü gibi seriliyordu.

Eve vardığımızda odasında sessizce birbirimize sarıldık. Kelimelere ihtiyaç duymadan, sadece varlığımızın sıcaklığıyla birbirimizi teselli ettik. Zaman sanki durmuş gibiydi; saatler, sadece sessiz nefes alışverişlerimizle akıp gidiyordu. İçimde onun yanından ayrılmamak için derin bir istek vardı, ama akşam olup kendi evime dönme vakti geldiğinde, Seungmin'i geride bırakmanın ağırlığı omuzlarımı çökertecek kadar yoğundu.

Eve vardığımda, bu duygulara teslim olmaktansa, ikimiz için bir kaçamak planlamaya koyulmuştum. İşlerimizin yoğunluğu ve sorumluluklarımız arasında birkaç günlüğüne kaçmak imkânsızdı, bu yüzden hafta sonu için mükemmel bir plan yapmaya karar verdim. Denizin ferahlatıcı maviliğinde biraz huzur bulabilmek umuduyla küçük bir tekne kiraladım ve gecenin dinginliğini deniz kenarında şirin bir evde geçirecektik.

Seungmin'in balık tutmaya olan sevgisini bildiğim için, bu kaçamağın onu rahatlatacağını düşündüm. İkimizin de içindeki o ağır duygular, belki denizin dingin sularında hafiflerdi. Gökyüzü, akşamın yumuşak morları ve turuncularıyla bezenirken, balık tutarkenki huzurlu anlarını izlemek, her şeyi biraz olsun kolaylaştıracaktı.

Arabanın içinde ilerlerken, denizin hafif tuzlu kokusu uzaktan burnumuza çarparken, yanımda heyecanla balık tutma hayallerinden bahseden sevgilimi keyifle dinliyordum. Seungmin'in gözleri parlıyor, her cümlesinde biraz daha çocukça bir heyecanla balıkların boyutlarını elleriyle tarif ediyordu. Arabayı kıyıya yakın, gölge bir yere park ettiğimde, güneş yavaş yavaş denizin üzerine düşmeye başlamıştı. Eşyalarımızı yanımıza alarak, el ele sahil boyunca ilerlerken, Seungmin her adımda zıplıyor, sanki bu anın büyüsünü içime çekmem için beni de yanına çekiştiriyordu.

Tekneye vardığımızda Seungmin bir anda duraksayıp, geniş bir gülümsemeyle bana döndü. Gözlerindeki şaşkınlık ve sevinç beni derinden etkiledi. Elleri, taşıdığı eşyaları bırakıverdi, ve bir anda kolları boynuma dolandı. "Aşkım, bu tekne harika!" dediği an, yüzündeki saf mutluluk beni gülümsetti. Onu kollarımın arasına alıp, ince belinden kavrayarak hafifçe havaya kaldırdım. Kahkahaları rüzgarın sesiyle birleşirken, "Beğendin mi güzelim?" diye fısıldadım. Yanağıma hafif bir öpücük kondurduktan sonra "Bayıldım. Çok teşekkür ederim" dedi, sesi hala kahkahaların titreşimiyle doluydu.

Tekneye yerleşirken, denizin durgun mavisi ve hafif dalgaların ritmik hareketi bizi sarıp sarmaladı. Kaptan, her şeyin hazır olduğunu belirttikten sonra motoru çalıştırdı ve denize doğru açılmaya başladık. Güneşin sıcaklığı cildimize hafifçe dokunurken, biz de önceden bizim için hazırlanan şık meyve tabaklarına ve serinletici içeceklere yöneldik. Seungmin'e bir iki parça meyve yedirdikten sonra, el ele verip içeceklerimizi alarak teknenin başına doğru ilerledik. Denizin ucu bucağı görünmeyen maviliğine bakarken, rüzgar saçlarımızla oynamaya devam ediyordu. Seungmin'in yüzünde, rüzgarın taşıdığı o mutlu gülümseme hâlâ duruyordu; işte tam o an, dünyanın geri kalanı silikleşmiş gibiydi.

Denizin dinginliği içinde teknenin güvertesine uzanmıştık. Onu sımsıkı kollarımın arasına aldığımda, tuzlu rüzgarla karışan mis kokusunu derin bir nefesle içime çektim ve saçlarına sevgi dolu öpücükler kondurdum. O, mutlulukla bana sokulurken, içimde tarifsiz bir huzur vardı. Başını yavaşça göğsümden kaldırıp dudaklarıma nazik bir öpücük kondurdu ve gülümseyerek, "İyi ki geldik, çok teşekkür ederim," dedi. Gözlerinin içi mutlulukla parlıyordu. O an yüzüne birkaç öpücük daha kondurup sarılışımı sıkılaştırarak, "Rica ederim, güzelim," diye fısıldadım.