Karanlık

8 2 0
                                    

BAŞLAMADAN ÖNCE YILDIZ VERMEYİ UNUTMAYİN!!!





______________________________________

Gözlerimi açtığımda hiçbirsey göremiyordum oda hala çok karanlıktı ve bu kötü koku yüzünden nefes alamıyordum midemi hissetmiyordum bile kapıya tutunup ayağa kalkmaya çalıştım ama ayaklarım titrediği için yere sağlam basamiyordum bu yüzden tekrar oturdum sırtımı kapıya yasladım. Aradan kaç gün geçmişti? akşam mıydı yoksa gündüz muydu? Peki ya saat kaçtı? Gözlerimi zar zor açık tutuyordum burda daha fazla kalırsam havasızlıktan ve açlıktan ölürdüm ve ben böyle ölmek istemiyordum... Buraya gelmeden önce hayatımı düşündüm ne kadar güzeldi canlıydı şimdi bakıyorum ki sönmüş bir külden ibaretim oysa ki bunu Pusat'a söylemiştim. Var gücümle kapıya vurmaya çalıştım kollarım bile uyuşmustu. Boğazımın kuru olmasına rağmen bağırdım sesimin çıkabildiği kadar.

" Allah'ın belası Dev çıkar beni burdan!"

Ses yoktu.

" KİME DİYORUM BEN ÇIKAR BENİ BURDAN AMA ÇIKARIRKEN UNUTMA BURDA GEBERSEM BİLE SANA O RESTORANTİ VERMİCEM! "

mırıldandım, " bu asla olmicaktı. "

Başımı kapıya yasladım gözlerimi kapatıp yutkundum konuşmaya devam ettim.

" Hani en son Aytaç bana tokat aticakti ya biraksaydin o tokatı atsaydi niye kurtardın ki? Şuan o tokattan daha çok zarar görüyorum BEN İSTEMEDİM BENİ KURTARMANİ O SAÇLARININ HEPSİNİ YOLUCAM!"

" Sanki ben dedim ona gel beni kurtar ha bide kurtarıp dövüyor çocuğu! Lan ölücekti çocuk ölucekti! "

" Ne diye restorantı istiyorsun? Ben naptım sana? Kıskandın mı? Yaa canım hiç gerek yoktu böyle şeylere gel beni çıkar ben sana yardım ederim ünlü olmanda, salak. "

" Salaksın Beliz tam bir malsin hayır niye- " oksürdum boğazım kuru olduğu için zar zor konuşuyordum.

Gücüm giderek tükeniyordu karanlık beni içine çekiyordu , ölüm yakınımda mıydı? Yoksa bir yakınım kadar uzagimda mıydı? Gözlerimi açtığımda başımın aniden dönmesiyle gözlerimi tekrar kapattım.
Mırıldandım.

" Eğer ki ölürsem beni ailemin yanına göm olur mu? " Sözlerim yarı yamalak ağzımdan çıkmıştı umarım istediğimi yerine getirir getirmese de olur bir mezarim olsa da yeter. Yere yığıldıgimda başımin bir kola değdiğini hissettim ama o sıra kendimde olmadığım için ne olduğunu sorgulamadim sesler geliyordu ama net duyamıyordum.

" Ölmeni isteyeceğim son kişi bile değilsin."

( Saatler sonra )

Gözlerimi zar zor açtığımda sesler duyuyordum seslerden biri tanidikti diğerlerini ise bilmiyordum yatakta doğrulup gözlerimi ovusturdum daha net görüyordum şimdi. Aynı odadaydim ilk kaldığım odada etrafa baktığımda ise Pusat'ı ve yanında iki erkek daha gördüm. Birinin gözleri ela ve saçları kumraldi Pusat'a göre daha çok yapiliydi sanırım spor ilgi alaniydi. Diger çocuğu süzdum, kahverengi sacliydi gozleri maviydi gözlerinin rengi mavi olup nasıl esmer olmayı becermis? Pusat beyaz tenliydi ela gözlü çocuk ise buğday tenliydi esmer olanı sadece susuyor onları dinliyordu arada bir cevap veriyordu. Ne dediklerini anlamıyordum anlamak da istemiyordum beni hala fark etmemişlerdi ki konuşmaya devam ediyorlardı.

" Depoda ki adamları yine aynı yere mi götürücez? "

Ela gözlü çocuk demişti bunu.

" Aynen öyle artık Bodrum'a taşımak yok Belizi ordan aldığımda başı birinin kolunun üstündeydi eğer ki onları fark etmişse yerinde durmaz onu tanıyorum. O insanları da ordan alın depoya götürün durmasinlar orda zaten kötü kokuyor. " Bunu söyleyen Pusattı.

ATEŞ ve SUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin