<<ប្រពន្ធអាញ់ កម្មសិទ្ធិអាញ់ អាណាក៏គ្មានសិទ្ធប៉ះ>>សូហ្គានិយាយខ្លាំងៗ គោលបំណងអោយអ្នកផ្សេងឮដែល បើជ្រុលមានរឿង គេនិងបន្ដអោយទាល់ចប់ បំបាក់មុខអាក្មេងនិងទាល់តែស្ពឹក ដើរមិនហ៑ានងើបមុខ មើលផ្លូវ អោយវាដឹងថា មីន សូហ្គាដូរ៉ារៀ ខ្លាក្រាបខ្លាំងកម្រិតណា។
<<បានហើយ...>>ជីមីនស្រែក ចូលទៅចាប់ទាញដៃស៊ូហ្គាចេញ ទើបធ្វើអោយជ្រុះអាវក្រៅដែលសូហ្គាពាក់អោយ ចេនឃើញបែបនោះក៏ចូលទៅជួយឃាត់ដែល អូសទាញចៅហ្វាយចេញឆ្ងាយ ពីយ៉ុនជេ។
<<សុំទោសផង>>ជីមីននិយាយញ័រមាត់តតាត់ អោនគោរពសុំទោស សុំរំពៃ ធ្វើអោយសូហ្គាខាំធ្មេញក្រតៗ គ្រលាស់ខ្លួនចេញមកទំហឹង រួចផុតពីការចាប់របស់ចេន ដើរតាំងៗ ទៅក្រកួចចាប់ក៎អាវ យ៉ុនជេ ឡើង ហើយដាល់មួយទំហឹងដៃ។
រឿងស្អីត្រូវអោយជីមីនគោរពសុំទោសនោះ?
<<បង..បាន បានហើយ ឈប់ទៅ>>ជីមីនរហ័សចូល ទៅទាញសូហ្គាចេញម្ដងទៀត។
<<ហ៑ានប៉ះប្រពន្ធអាញ់លើកក្រោយទៀត ត្រៀមមឈូលទៅ អាក្មេងមុខមាន់ស្ងោ>>សូហ្គាចង្អុលមុខចំៗ កែវភ្នែកឡើងក្រហមគួរខ្មាច មុខមាំកំណាច អោយគេអែងខ្លាចរអើល។ គេមិនអោយជីមីនចាប់ ដោយដើរទៅរើសអាវគេ ដែលជីមីនធ្វើធ្លាក់មិញនេះ មកក្រសោបពាក់អោយជីមីនម្ដងទៀត ដើម្បីបិទបាំងរាងកាយប្រពន្ធ។
<<ប្រយ័ត្ន...>>មុននិងទៅ ឈ្លៀតគំរាមមួយសិន ទើបងាកទៅវិញ អោបចង្កេះនាំជីមីនដើរចេញក្រៅ ឡើងឡាន ទៅផ្ទះ ធ្វើមិនដឹង។
ជីមីនពេលឡើងឡានហើយ ក៏គិតតែពីចងចិញ្ចើម សម្លក់មុខសូហ្គាថ្លែ។
<<ស្អី>>សូហ្គាសួរ។
<<នៅមានមុខមកសួរទៀត បង ទៅវៃយ៉ុនជេ ធ្វើអី>>
<<ឃើញមុខវាស្លេកពេក ទើបចង់ដាល់អោយចរន្ដឈាមហូរវិញ>>គេញាក់ស្មា និយាយលេងធ្វើប្រហើរ អោយជីមីនខ្នាញ់សឹងតែចាប់ក្រវ៉ាច។
<<វាមិនមែនជាការលេងសើចទេ បងចាំតែមើលទៅ ព័ត៌មានដឹងតែឡើងជួមុខទៀតហើយ>>ប្រាកដហើយ លេងតែបុគ្គលល្បី មហាសេដ្ឋី ទៅវៃគ្នាក្នុងហាងបែបនិង អ្នកកាសែតមិនចុះ មានតែភ្លើរ។
<<ប្ដីវៃអ្នកចង់ញ៉ែប្រពន្ធ មានស្អីខុស ល្បីក៏ល្បីទៅ អោយអ្នកផ្សេងដឹងផង>>
<<បងកំពុងគិតស្អីនិង អូនតាមមិនទាន់ទេ>>មិនយល់ ហើយរិតតែមិនយល់លើសដើម ខួក្បាលគេវិលឬយ៉ាងមិច បានជា ម្ដងបែបនេះ ម្ដងបែបនោះ ហើយអីឡូវនេះ មកហៅខ្លួនថាប្រពន្ធៗ ពេញៗមាត់ ពីមុនវិញ ចាប់ហែកមាត់អោយរយះទៀត ក៏មិនខ្ចីនិយាយ វាចាផង។
<<គិតស្អី គិតនិង>>ចិត្តជាប្រធានធំ ទើបគេនិយាយបែបនោះ បើចិត្តចង់ធ្វើបែបនិង វាក៏បែបនិងហ្នឹងហើយ ចិត្តចង់រំលោភជីមីន ក៏រំលោភនិងហើយ ចង់ឬមិនចង់ក៏មកពីចិត្ត ស្អប់ឬស្រឡាញ់ក៏មកពីចិត្ត ន៎ក ឃើញទេ មានស្អីខុស ត្រូវតែទាំងអស់។
<<បងប្លែកមែនទែន>>បើមិនប្លែកយ៉ាងមិច បើអ្នកអានលួចបុកលុយអោយមីអ្នកសរសេរហ៎🌚
សូហ្គាខ្ជិលនិយាយ ទើបស្ងាត់ អោយជីមីនអង្គុយ បន្ដឆ្ងល់និងគេតែម្នាក់អែង រហូតដល់ផ្ទះ។
<<អញ្ជើញចៅហ្វាយ>>ចេនបើកទ្វាឡានអោយ ងារដៃ អោនគោរព ធ្វើចរឹកឡើងល្អ ទាំងដែលពីក្រោយខ្នង និយាយដើមស៊ូហ្គា ឡើងហុយជុក ពីនាក់វ៉ាន់អូ។ នេះហើយគេថា មើលមុស្សតែសម្បកក្រៅ មើលមិនដល់សម្បកក្នុងផង នៅមុខផ្អែមរលួយ ខ្លួនខ្នងខ្វិតចត់ជួយ ល្វីងស្អិតមិនដល់វាផង។(ដុតទៀត)
សូហ្គាចុះពីលើឡានមុន ទើបជីមីនចុះតាមក្រោយ ប្រុងថាដើរចូលក្នុង ទៅហើយ តែក្រលេកមើលឃើញស្អីដែលគ្របជិត នៅខាងគៀនផ្ទះ។
<<ស្អីនិង>>ជីមីនចងចិញ្ចើម ងាកខ្លួនមើលអោយចំ។
<<ទៅមើលទៅ>>ស៊ូហ្គាប្រាប់ ទើបជីមីនដើរញាប់ជើង ទៅជិត ប៉ុន្តែនៅតែមិនដឹង ព្រោះគ្របជិត មិនមែនគ្របធម្មតា គឺគ្របមិនអោយចេញរូបរាងឃើញតែម្ដង។
<<អីគេនិង>>ជីមីនចង្អុលដៃទៅវា ងាកសួរសូហ្គា តែសូហ្គាក្រវីក្បាល ឈរសូកដៃចូលកាប៉ៅខោ ធ្វើចរឹកប្រុសស្អាត។
<<បើកទៅ>>
សូហ្គានិយាយ ធ្វើអោយជីមីនចង់ដឹងជាខ្លាំង ព្រោះយប់មិញមិនមានអ្នកណាគេមកទេ ហើយព្រឹកមិនបានជាសង្កេតមើល មិនដឹងថាវាមកពីអង្អាល។
ជីមីនដើរលបៗ ខ្លាច ក្រែងលោ បើកមកខ្លារខិនអីនោះចប់ហើយ!!!
<<ចេនបើកអោយបន្ដិចទៅ>>ឃើញជីមីន ក៏ដូចទាស់ភ្នែក ម្យ៉ាងទៀតរបស់គ្របវាធំ បើអោយជីមីនបើកមិនកើតទេ ទើបប្រើកូនចៅជំនួស។
<<បាទ...>>ចេនឆ្លើយ វ៉ាន់អូ ដែលមកឈរមិញនេះ ក៏ចូលទៅជួយដែល បើងតង់ពណ៍ខ្មៅ ដែលរៀបដាក់មានអីទល់ កុំអោយវាចេញរូបរាង ចេញមកក្រៅ នៅសល់តែ1ជាន់ទៀតប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែមិនបាច់បើកអោយអស់ ក៏ដឹងបាត់ទៅហើយជាអ្វី។
<<របស់អ្នកណា>>ជីមីនច្រត់ចង្កេះ សម្លឹងមើលទៅអ្វីនៅចំពោះមុខមិនឈប់។
ចំណែកអ្នកបម្រើ ដែលមកផ្ដុំគ្នាមិញ ក៏រហន់ចង់ដឹងដែល និងមាន ហ្វី កាន់កាំមេរ៉ាចាំថត។
<<កាដូ បើកមើលទៅ>>ស៊ូហ្គាញាក់ចិញ្ចើម រុញជីមីនអោយចូលទៅកាន់តែកៀក។ ជីមីនដកដង្ហើមធំ បន្ធូរអារម្មណ៍រំភើបញ័រ ដឹងហើយថាអ្វី ប៉ុន្តែវានៅតែអត់រំភើបដដែល។
ជីមីនចាប់ផ្ដើម ទាញក្រណាត់ចេញតិចៗ អុតមើល ឃើញបន្ដិចហើយក៏គាំងទ្រឹង រំភើបឡើងលែងនិយាយចេញ។
<<បើកត៎ទៀតទៅ>>សូហ្គាដើរទៅជិតដែល តឿនអោយបើក ជីមីនក៏ទាញវាចេញមកអោយផុតអស់ ហើយបិទមាត់ ហូរទឹកភ្នែកតែម្ដង។
<<ស្រឡាញ់ទេ>>សូហ្គាសួរ លើកដៃដាក់និងស្មាជីមីន ជីមីនក៏ងក់ក្បាល ស្រវ៉ាអោបចង្កេះគេវិញ មិននឹកស្មានថាចេះ ធ្វើភញ្ាក់អារម្មណ៍ដែលសោះ។
<<អរគុណ អរគុណប្ដីសម្លាញ់>>ជីមីនញញឹមទាំងទឹកភ្នែក ចាប់ថើបមុខគេ យ៉ាងយូ រួចហើយ ងាកទៅមើលឡានស្ពត ពណ៍ក្រហម សេរីចុងក្រោយ មានតែ5លើលោក ឃើញហើយវារំភើបខ្លាំងៗ។
សូហ្គាឈ្លីសក់ក្បាល ជីមីនលេងតិចៗ ឡាននេះជាកាដូដែលគេទិញអោយជីមីន ថ្ងៃខួប18ឆ្នាំ ជះលុយសុតមួយចំនួនធំ ទិញវាដាច់ភ្លាមៗ ហើយអោយគេដឹកយកអោយពីយប់មិញ គំនិតថាចង់អោយ ពេលមកពីផ្ទះប៉ាវិញ តែមកដល់ មានឯណា រវល់រំលោភប្រពន្ធសិន ដល់ពេលព្រឹកឡើង ឡើងក៏អត់ទៀត ទើបពេលនេះតើបានអោយពិតប្រាកដ។
ក្រោយពេល មើលកាដូរួចរាល់ហើយ សូហ្គាក៏នាំជីមីនឡើងមកលើផ្ទះ ដើម្បីហែកម្ចាស់កាដូ(ថាលេង)និងពេលឡើង មកដល់ សូហ្គាក៏ចាប់អាជូចេញ នាំយកចុះទៅក្រោម រួចហើយឡើងមកលើវិញ។
ក្រាក!!!
សម្លេងទ្វាបើក ធ្វើអោយជីមីនងាកមើល ឃើញថាសូហ្គាមកវិញហើយ ទើបដើរទៅរកគេ លើកដៃអោបក៎ ជន្ទើតជើងថើបបបូរមាត់បន្ដិច។
<<យ៉ាងមិចនិង>>
<<ស្រឡាញ់បងពេក>>
<<ចុះព្រឹកមិញ ថាស្រឡាញ់អាជូជាង>>
<<អូនថាលេងតើ>>
<<មិនមែនមកពីកាដូឯណាហី>>
រាល់ដងមែនទេ?ជីមីនធ្វើតែញយនិង ថែថើបអង្អែល អីនិង ងាប់ហើយ...គ្រាន់តែថ្ងៃនិងចង់យកចិត្តគេអោយលើសពេលមុនៗបន្ដិច។
<<ទេ...អូនស្រឡាញ់បងដោយចិត្តស្មោះ>>
<<ជឿ..ងាប់ហើយ>>
<<និយាយពិតមែន>>
<<អត់រំភើប>>
<<ស្អប់ណាស់>>ជីមីនមុខក្រម៉ូវសាថ្មី លែងដៃពីក៎គេ ថារកដកខ្លួនចេញ ប៉ុន្តែអ្នកម្ខាងទៀង បែរជាទាញមកវិញ អោបចង្កេះណែន អោនមុខចុះ ខាំទងត្រចៀកតូចស្ដើងតិចៗ។
<<ដឹងខ្លួន ដេកជន្ទែងនៅលើគ្រែអោយហើយទៅ>>
<<កុំល្មោម នៅថ្ងៃនៅឡើយទេណា>>
សូហ្គាមិនខ្វល់ ពីសំដីជីមីន និងចាប់លើករាងកាយស្រាលស្ញើកឡើង នាំយកទៅលើពូក មានគេទៅតាមទ្រោបពីលើ។
<<នែ កុំធ្វើស្អីឆ្គួតៗ>>ជីមីនទប់ទ្រូងគេ និយាយសម្លេងធំ ខ្លាចជាមនុស្សញៀនសិ* ឬយ៉ាងមិច ថ្ងៃក៏មិនលើកលែង?
<<គិតថាហាមបាន>>ស៊ូហ្គានិយាយលើកចិញ្ចើមម្ខាង ហើយស្រវ៉ាចាប់ដៃជីមីន ទាំងពីផ្ដោបទៅលើផុតក្បាល ដោយដៃរបស់គេម្ខាង។
<<លែង...លែងអូន>>
<<មិន>>
<<ហេតុអីក៏ ចេះតែមិនយល់ចិត្តអូនបែបនេះសូម្បីតែអាជូ ជាឆ្កែក៏វាយល់ចិត្តអូនដែល លែងអូនទៅ យប់ចាំធ្វើក៏បាន>>យកប្ដី ទៅប្រៀបនិងឆ្កែ តែមែននិងអែង អាជូវាយល់ចិត្ត ជាង សូហ្គារាប់រយដង។
<<មិន ចង់ធ្វើអីឡូវ>>
<<មិនចេះខ្មាសគេ>>ជីមីនសម្លក់មុខ។
<<ហា...គេនៅតែគេតើ យើងធ្វើតែយើងតើ>>
<<ត្រេកកាម>>
សូហ្គាធ្វើជាមិនខ្វល់ បើគេត្រេកកាមមែននិង ត្រឹមនៅក្បែរជីមីន គេស្ទើរតែអាចផ្ទុះបានគ្រប់វេលា ក្ដៅរោលរាល នេះសំណាងហើយ ដែលគេមិនចាប់ឃុំក្នុងបន្ទុក សុីមួយថ្ងៃ10-20ដង អោយឆ្អែតកាងពោះ។
សូហ្គាសបន្ទោរខ្លួនចុះ អោយរាងកាយកកិតប៉ះគ្នា រួចអោនសង្គ្រប់ថើបបបូរមាត់ទន់ ស្ដើង ខាំញិច និងមានជីមីនថើបតបវិញ ទើបគេរឹតតែបានដៃ ថើបយ៉ាងតក់ក្រហល់ ស្រូបយកខ្យល់ដង្ហើមជីមីន ដូចមិនធ្លាប់បានថើប ដាច់ដាបមកពីណាអញ្ចឹង។
<<ហុឹម...>>ជីមីនក្រហឹមដើមក៎ ជាកាតវ៉ា គក់ខ្នងគេដឹបៗ ពេលដកដង្ហើមមិនចេញ ទើបសូហ្គាព្រមដកមាត់ ចេញពីមាត់ផ្អែម ដោយការសោកស្ដាយ ព្រោះមិនទាន់បានថើបឆ្អែតឆ្អន់។
<<អុឹម...>>សូហ្គាស្ទុះទៅថើបម្ដងទៀត ថើបមិនអោយជីមីនដកខ្យល់ដង្ហើមបាន ថើបហើយថើបទៀត មិនចេះជិនណាយ ទាល់តែពេញចិត្ត ទើបដកចេញដោយខ្លួនអែង។
វិនាទីប្រតិបត្តិការគ្នាអ្នកណានិយាយអី ក្រៅពីសម្លេងខ្យល់ដង្ហើមដង្ហក់ បញ្ជាក់ពីភាពតម្រូវការផ្លូវភេទ។ សូហ្គាងើបអង្គុយ ចាប់ដោះខោអាវជីមីនយ៉ាងញាប់ដៃ និងទម្លាក់វាទៅរាញវ៉ាយនៅខាងក្រោមគ្រែ ដោយមិនខ្វល់។
<<ស្អាតណាស់...ស្អាតមែនទែន>>មើលយ៉ាងណាក៏នៅតែស្អាត ប៉ុន្តែជីមីនអាចស្អាតបានច្រើនប្រភេទ ទាំងឃ្យូត ទាំងគួរអោយស្រឡាញ់ ក្រមិចក្រមើម សុិចសុី ស្ទាយបែបទាក់ទាញ ជីមីនអាចធ្វើបានទាំងអស់។ មើលតែអំមិញទៅ មុនដំបូងឃ្យូតណាស់ សម្លក់សម្លឹងប្រកែក ដល់ពេលបបួលបាន ក៏ប្រែក្រឡាខ្លួនជា ក្មេងតូចក្ដៅគគុកវិញ យ៉ាងលឿន។
បាតដៃធំ អូសអង្អែលលើស្បែកស៎ម៉តខៃ ច្របាច់ ស្ទាបអង្អែល ខណះដែលមាត់កំពុងតែជញ្ជក់ដើមទ្រូង លិត ខាំ ដូចកូនង៉ែត តែអាចអោយជីមីនថ្នូរបានយ៉ាងស្រួល។
<<សឺត...អាស..>>ជីមីនសង្រ្គឺតជើងធ្មេញ ងើយក្បាលទៅក្រោយ ជ្រោងសក់ក្បាលគេ ខ្ញាំខ្លាំងៗ ចំណែកជើងវិញ បើកផ្លូវអោយគេស្រេច ពើតពើងខ្លួន ហុចអោយ ដោយច្បាប់ធម្មជាតិវាដឹកនាំអារម្មណ៍ ចិត្តអោយធ្វើបែបនិង ដោយមិនដឹងខ្លួន។
<<ផ្អែមណាស់....>>សូហ្គាងើបមុខពីទ្រូង លិតមាត់ លិតក៎ ហើយប្ដូរពីមាត់ ជំនួសដោយដៃ ចុចឈ្លី ចុងវាលេង ម្ដងជាខ្លាំងម្ដងជាខ្សោយ អោយជីមីនស្ទះអារម្មណ៍ប្រាថ្នា។
<<កុំធ្វើបាបអូន...>>ជីមីនតឹងសរសៃក៎ មុខឡើងក្រហមរាលមកដល់ក៎ នៅពេលសូហ្គាដកដៃចេញ ក៏ចាប់ច្របាច់ដោះខ្លួនអែង ព្រោះស្រាវខ្លាំងពេក។
សូហ្គាញញឹមចុងមាំ រងចាំពាក្យនេះជាយូហើយ ទើបរហ័សក្រោកអង្គុយត្រង់ខ្លួន ចាប់ការខោអាវខ្លួនម្ដង អោយននោលគោកដូចនិងជីមីន រួចហើយ បានចូលទៅប្រលោះជើង ប្រើជើងញែកជើងជីមីន អោនខ្លួនទៅ មុខ ថើបបបូរមាត់តូចថ្នមៗ ហើយសូកបញ្ជូលភាពរឹងមាំ ដោយមិនបាច់ប្រើដៃញាត់ ព្រោះកូនគេរឹងឡើងចេញសរសៃ គ្រាន់តែដាក់បៀតនិងផ្លូវស្នេហ៍ វារត់រកហើយ។ សូហ្គាអុកមួយផ្លាប់ កិបដល់គប់ តែក៏ពេបមាត់ ស្ពេប ឈឺសឹងដាច់ខ្លួន គឺជីមីនរឹតគេពេក គ្មានអោយកម្រើកខ្លួនរួចសោះ។
<<បញ្ធូរអារម្មណ៍ កុំរឹតយើងពេក>>គេប្រាប់ ហើយចាប់ជន្ធែងជើងជីមីនអោយធំជាងមុខ ធ្វើចលនាចង្កេះតិចៗ បើនៅស្ងៀមៗ គេស្ទះខ្លាំងមិនខាន។
ដោយសារតែគ្មានជាតិរំអិល ផ្លូវស្នេហ៍វាគ្រើម ថែមទាំងរឹតរួម ច្រកតូចញិប ប្រៀបមិនបាននិងរបស់គេ ដែលធំហួសមាឌ ធំហួសរុន ទើបពេលធ្វើត្រូវទៅតាមសម្រួលសិន បើមិនអញ្ចឹងច្បាស់ជាដាច់រហែក ជីមីនមិនខាន។
<<ហុឹម...>>ស៊ូហ្គាដកដង្ហើមតាមមាត់មួយហឿក បន្ធូរអារម្មណ៍ ហើយផ្ដើមអុកចូលមួយៗ ដោយឃើញជីមីនដូចតែងតោលពេក គេក៏អោនមុខទៅថើប ថើបថ្ពាល់ ភ្នែក ច្រមុះ ថ្ងាល់ ថើបពេញផ្ទៃមុខ រួចចាប់ដៃតូចៗ អោយតោងក៎គេ។
<<កុំលែង ..>>គេនិយាយ ហើយបុកចលនាមួយៗ យកជាតិសន្សើមសិន រហូតទាល់តែមានទឹកហូរ ផ្លូវមិនជាប់ផុង ទើបដោលខ្លួនមួយកប់ៗ ខ្លាំងខ្លា ទាំងគំហុក ទាំងព្រៃផ្សៃ កម្លាំងខ្លាំងដូចដំរីចុះព្រេង ម្ដងអុក ម្ដងក្រលែង ធ្វើដោយការវក់វី ញាក់ស្មេ ចង្កេះរស់រវើក ដកចេញដកចេញ ដូចរស័រលោតផ្លោតៗ ហើយក៏មិនសន្សំចៃដៃ។
<<អាស ..អាស...សឺត..>>ជីមីនស្រែកថ្នូរ ខ្លួនរង្គើរ រលាក់ ទៅតាមកម្លាំងអុកអ្នកខាងលើ បញ្ចេញសម្លេងថ្នូរពិរោះក្រលួច ស្រែកខ្លាំងៗ មិនខ្មាស ធ្វើអោយស៊ូហ្គារឹតតែមានកម្លាំងចិត្ត អុកចូលលើសដើម ដល់ថ្នាក់ជីមីនឡើង ដោលខ្លួនឡើងលើ រហ័សចាប់ក្បាលគ្រែ ទប់រំនឹងបានខ្លះៗ ចំណែកគ្រែវិញ រង្គើរឮជាសម្លេងតវ៉ា ទប់មិនជាប់។
<<អាស..សឺត...>>សូហ្គាក្រហឹមឮៗ ភ្លើងប្រាថ្នាក្ដៅខ្លាំង ប្រញាប់ចាប់ជីមីនអោយងើប ចាប់បង្រែអោយអង្គុយបែរខ្នងដៃគេ ទើបគេចូលទៅពីក្រោយ ស្រវ៉ាអោបខ្លួនតូចល្អិត ខាំទាញទងត្រចៀក អោយស្រៀវលើសដើម រួចញុកភាពរឹងចូលទៅពីក្រោម អុកចូលញាប់ស្មេរ អោយជីមីនរមួលពោះ ស្ទើរដកដង្ហើមមិនចេញ អួលដល់បំពង់ក៎ ឈឺប៉ុន្ដែក៏ស្រួលដូចគ្នា។
<<អាស...អើស..>>ជីមីនថ្នូរ វាសដៃទៅទប់ចង្កេះគេពីក្រោយ ងើយមុខមកថើបគេបន្ដិច ទើបងាកទៅវិញ ស្រែកក្រហឹមថ្នូរ រញ្ជួយអារម្មណ៍ខ្លាំងខ្លា ភ្នំភ្លើងស្ទើផ្ទុះបែក។
<<កុំទាន់ កុំទាន់បញ្ចេញ...សឺត ទ្រាំ យើងចង់នៅក្នុងខ្លួនអែងអោយបានយូបំផុត>>សូហ្គាស្រែកក្រហឹម ប្ដូរដៃមកទប់នៅខាងមុខ ចំណុចសំខាន់ជីមីន ប្រាប់កុំអោយផ្ទុះមុនគេ គេចង់នែបនិត្យរាងកាយអោយបានយូរបំផុត ចង់ក្រេបក្លិនរសជាតិអោយឆ្អែតឆ្អន់។
<<អាស..អាស..>>ជីមីនស្រែកឡើងចេញទឹកភ្នែក ចំណែកស៊ូហ្គាកាន់តែធ្វើញាប់លើសដើម តែមិនទាន់គិតផងជីមីន ក៏រឹតគេមិនអោយធ្វើចលនាបានទៀត ទើបគេដកដង្ហើមញាប់ៗ ផតពោះ អ្វីៗទៅផ្ដុំនៅប្រលោះជើង ក្ដៅស្ទុះតែបែកជាជម្រៀក ហើយអ្វីជាបន្ទាប់ ក៏ផ្ទុះផ្កាភ្លើង ក្អែរកំអែ ចេញមកខ្ជាក់ៗ នៅក្នុងរុនស្នេហ៍កក់ក្ដៅ មានហូហៀចេញមកក្រៅខ្លះ។
<<សឺត..>> សូហ្គាស្រឺតជើងធ្មេញ ត្រង់ថ្ពាមឡើងរឹង ញើសហូរជោកខ្លួន ស្រាវស្រើបអស់ពីពោះ ស្រវ៉ាចាប់មុខជីមីនមកថើប ហើយដកខ្លួនចេញមកវិញ មួយទំហឹង អោយជីមីនស្រែកសម្លេងក្ងួរៗ ព្រោះមាត់ត្រូវគេបឺតជញ្ជក់។ ម៉ែអើយ...លេងតក់ក្រហល់បែបនេះ ស្លាប់លើគ្រែមិនខានទេ.....
មិនចាំអោយខាតពេលយូរ សូហ្គាចាប់ផ្ដួលជីមីនអោយដេកភ្លាម និងច្រានអោយដេកចម្រៀង ទើបគេដាក់ខ្លួនដេកដែល ខឹតខ្លួនទៅជិត សូកបញ្ជូលពីក្រោយ ជាចំហៀង ដល់កប់ហើយ ទើបចាប់លើកជើងជីមីនម្ខាងឡើងលើ ជើងម្ខាងទៀតសង្កត់ចុះខាងក្រោម ដៃគេក្ដៅដូចដង្គៀបគៀបភ្លើង លូកដៃចូលពីក្រោមឃ្លាកជីមីន ហើយដៃម្ខាងត្រពាត់ជើងជីមីន រឹតលើសអោយខ្ពស់ ហើយហួសទៅច្របាច់ដោះ ឈ្លីស្ទើរតែបែកគ្រាប់។
<<អាស....>>ពេលសូហ្គាអុកមួយទំហឹង មួយផ្លាប់ ជីមីនក៏ស្រែកភ្លាត់សម្លេង ទន់ខ្លួនក្រាបនិងពូក ព្រោះចំណុចត៎ភ្ជាប់វាធំទូលាយ ផ្លូវ អាចអោយកៀកគ្នាកាន់តែខ្លាំង ទើបពេលសូហ្គាអុកចូលទៅកិបដល់គល់ អួលអន្ទេក។
<<អាស...សឺត..ស្រួលណាស់>>សូហ្គាស្រែកក្រហឹម បន្ដអុកចូលមួយៗខ្លាំងៗ ជាច្រើនដង ទើបប្ដូទៅជាញាប់ស្មេរ រុករានជីមីន អោយម្ចាស់រាងកាយថ្នួរសឹងតែបែកបន្ទប់ បន្ទរដោយសម្លេងសាច់ប៉ះសាច់ ឮប្រគំរងំៗ ធំក្លិនសាយភាយ ភ្លើងប្រាថ្នាឃូឃៅ ក្តៅគគុក។
<<សឺត...>>មិនដឹងថារកពាក្យស្អីអោយនិយាយអោយត្រូវ ពេលនេះគេញៀនមែនហើយ ញៀនរាងកាយជីមីន ខណះដែលពេលនេះបញ្ជប់ទឹកទី3ហើយ ប៉ុន្តែគេមិនទាន់ចង់ឈប់ កូនគេនៅរឹងឆ្កិះដដែល តែជីមីនទន់ក៎ បើកភ្នែកលែងចង់រួចទៅហើយ។
<<បានហើយ..អូនទៅលែងរួចហើយ>>
<<មិនបាន ងើបឡើង ប្ដូរក្បាច់>>គេចាប់ទាញជីមីនអោយក្រោក ហើយលើកមកដាក់អោយអង្គុយលើពោះគេ ចាប់អោយហើបត្រកៀកម្ដងទៀត អោយគ្រប់គ្រងគេមួយផុតផ្លូវ។
<<អាស...>>ជីមីនថ្ងូរ ដោយសារតែអស់កម្លាំងរលីងទើប ក្រាបនិងទ្រូង មុខទល់និងមុខគេ ដកដង្ហើមដង្ហក់។
<<សឺត. អា..>>សូហ្គាមិនអស់ចិត្ត ចាប់ច្របាច់ត្រកៀកជីមីន ចាប់ទះមួយទំហឹងដៃ ខ្នាញ់ពេក រួចហើបជើង ញែកត្រកៀកជីមីន សម្រុកចូលទៅពីខាងក្រោមខ្លាំងៗ។
<<អាស..អាស...>>ជីមីនថ្នូរហឺស ដេកលើខ្លួនគេ ចាំតែថ្នូរ ទុកអោយសូហ្គាអ្នកធ្វើ និងរំកិលខ្លួនទៅលើបន្ដិច ហុចដងខ្លួនអោយគេថែម ទើបសូហ្គារហ័សខាំចុងដោះ ថើបពាសពេញទ្រូង ខាំជញ្ជក់ រហូតដល់ ជីមីនចាប់ផ្ដើមរឹតរួមគេទៀតហើយ ទើបគេខំអត់ដង្ហើម ខាំធ្មេញណែន ស្រវ៉ាអោបខ្នងជីមីនណែនដោយដៃម្ខាង និងម្ខាងទៀតលូកទៅចំណុចទាក់ទាញជីមីន សូកបញ្ជូលថែមទៀត ធ្វើចលនាទន្ទឹមជាមួយភាពរឹងមាំ អោយជីមីនស្រែកសឹងបែកបំពង់ក៎ ដកខ្លួនចេញ ហូរទឹកភ្នែកមកជ្រោកៗ ប៉ុន្តែស្មានតែសូហ្គាអោយគេចផុតឬ?
សូហ្គាស្ទុះងើបដែរ ចាប់ជីមីនអោយអង្គុយអោយនឹង រួចសូកម្រាមដៃកណ្ដាលចូល លិច2ថ្នាំងដៃ ធ្វើចលនាញាប់ស្មេរ និងទាល់តែជីមីន យំ ខាំដើមដៃគេ កន្រ្ដាក់ខ្លួនខ្លាំងៗ ចំណុចស្រាវស្រើបដល់កម្រិតកំពូល ផ្ទុះផ្កាភ្លើងមកខ្ញោកៗ រឹតម្រាមដៃគេ។
<<សឺត រឹតសម្បើមណាស់>>សូហ្គាលេចស្នាមញញឹម ថើបថ្ងាល់ជីមីនមួយខ្សឺត មិនទាន់ដកម្រាមដៃចេញ នៅបន្ដអោយជីមីនរឹត ទាល់តែធូស្រាលខ្លួន ទើបដកចេញ ហើយញុកចូលក្នុងមាត់គេ លិតជញ្ជក់។
<<លើកក្រោយ ធ្វើតែអែងទៅ>>ជីមីនពេបមាត់យំ ផ្ដេកខ្លួនដេកទៅក្រោយ ដកដង្ហើមមិនដល់គ្នា ធ្វើអោយទ្រូងផឺតផតតាមដែល ។
បើលេងតែខ្លាំងៗបែបនិង លើកក្រោយមិនទ្រាំធ្វើជាមួយទេ ឆឺស!!!
<<សុិចសុីណាស់>>សូហ្គានិយាយខ្សិបៗ ហើយឡើងទៅទ្រោបម្ដងទៀត ខាំចុងទ្រូងជីមីនខ្លាំងៗ ជ្រែកខ្លួនចូលម្ដងទៀត អុកចូលមួយទំហឹង។
<<អាក...ថយចេញទៅ>>ជីមីនស្រែកយំ ច្រានចង្កេះគេចេញ គេចខ្លួន តែគេចាប់សង្កត់ជាប់។
<<កុំសង្ឃឹម>>ថាហើយ គេក៏រែងចង្កេះ ធ្វើចលនាញាប់ស្មេ ប្រាប់ថាគេញៀន ហើយ នេះជាពាក្យពិត ចង់សុីអោយតែឆ្អែត កាងពោះទេតើ។
គេបន្ដស្រូបយកភាពស្រុះស្រួលពីជីមីន ទាល់តែជីមីនសន្លប់ នៅនិងមួយកន្លែង បាត់មាត់ឈឹង ទើបគេដកខ្លួនចេញ ចាប់ជីមីនដាក់អោយដេកអោយស្រួល ហើយគេដាក់ខ្លួនដេកក្បែរទាញមកអោប កប់និងចង្អួរទ្រូងគេ។
<<ក្មេងល្ងង់ កំពូលពិនង៎>>គេសម្លឹងមុខជីមីន ហើយនិយាយខ្សិបៗ ស្នាមញញឹមលេចឡើងដោយមិនដឹងខ្លួន មានអារម្មណ៍ថាបេះដូងរីកមាឌណែនពេញទ្រូង។
<<សឺត.>>ខ្នាញ់ពេក ក៏ថើបញក់ញីថ្ពាល់ជីមីនខ្លាំងៗ តែដោយសារម្ចាស់រាងកាយ សន្លប់បាត់ ទើបមិនជេស្ដី។ សូហ្គាដកមុខចេញវិញ ហើយទះគូទមូលក្លុំផាច់ៗ 2_3ដៃ ទើបបិទភ្នែកដេកតាមក្រោយដែល។
ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃថ្មីមួយទៀត ជីមីនត្រូវក្រោកពីព្រលឹមបន្ដិច ព្រោះប៉ះម៉ោងរៀនពេលព្រឹក តែទម្រាំតែភ្ញាក់ នាឡិការរោទ៍ឡើងបាស់ជើងម្ខាងឯណោះ។
<<ឈឺខ្លួនដល់ហើយ>>ជីមីននិយាយរអ៑ូៗ ច្របាច់ដើមដៃខ្លួនអែងតិចៗ ចុះពីជាន់លើ មកក្រោម ឃើញសូហ្គានៅអង្គុយចាំនៅតុអាហារស្រេច។ ជីមីនសម្លក់មុខ រួចទាញតុ ចូលអង្គុយនៅក្បែរគេ ទុកកាតាបនៅតុមួយទៀត។
<<ចេញពីរៀនទៅក្រុមហ៑ុន>>ស៊ូហ្គានិយាយ លើកកាហ្វេក្ដៅហ៑ុយៗ មកជិបបន្ដិច។
<<......>>អត់ឆ្លើយ ខ្ពើមមាត់ជាមួយ ពុិនរំលោភធ្វើបាបគេពេក ង៎ដាក់មួយ!!!
<<ជីមីន...ឮយើងនិយាយជាមួយទេ>>ស៊ូហ្គាដាក់កាហ្វេចុះ ចងចិញ្ចើមដាក់។
<<ឮ>>ឆ្លើយតែបន្ដិចបានហើយ កូនម្ដាយ កុំអោយគេបានចិត្ត ធ្វើបាបយើងរហូត។
<<ចុះមិចមិនឆ្លើយ >>
<<ខ្ជិល>>និយាយហើយ ក៏ដួលស៑ុបមាន់ញាំ រៀងចម្លែកចិត្តបន្ដិចដែល ព្រោះរាល់ដងជាបបរ តែថ្ងៃជំនួសដោយស៑ុបវិញ។
<<ចាំអោយចេនទៅយកចេញពីសាលា>>
<<អូនរវល់>>
<<ម៉ោងរៀនចប់ម៉ោង3 កុំបោក>>មិនបានតាមដានទេ គ្រាន់តែទៅសួរនាយកសាលាតែប៉ុណ្ណោះ!!!!និងហើយ អត់បានចាប់អារម្មណ៍ អត់បានតាមដានសោះតែហ្មងហើយ។ ជីមីនចងចិញ្ចើម ហើយគេទៅដឹងមកពីណា រឿងកាវវិភាគរៀនរបស់ខ្លួន?ចំមែនហើយ។
<<អូនមានរៀនគួម៉ោង5>>
<<គ្មានគ្រូបង្រៀនទេ>>
<<បងទៅដឹងមកពីណា>>ចង់បោកគេ ហើយមកដេកនៅផ្ទះ ដោយសារល្វើយពេក តែគោលបំណងត្រូវបរាជ័យ។
<<ដឹងតាមដែលដឹង>>គេញាក់ស្មា ផែនដីនេះគេជាន់ផ្អៀង គ្រាន់តែរឿងកាពិៗ ចំណែកតូចនេះមួយ គេមិនដឹងទៀតចប់ហើយ។
ជីមីនស្ងាត់ដូចគេចុក មួយរយះនេះគេដូចប្លែកៗ ដឹងពីខ្លួនគ្រប់រឿង សូម្បីតែរឿងការងារ រឿងថត រឿងផ្សេងៗគេដឹងតែទាំងអស់ តែមិនដឹងថា ដឹងមកពីណា។
អ្នកទាំងពីរបន្ដញាំ រហូតដល់ឆ្អែត ទើបដើរចេញទៅក្រៅទាំងពីនាក់ ហើយជីមីនក៏ដើរតម្រង់ទៅរកឡានពណ៍ខ្មៅ ដែលចេនតែងតែបើកជូនទៅសាលា ដោយឡែកឡានដែលសូហ្គាទិញអោយ ទុកសិន ព្រោះមិនទាន់មានប័ណ្ឌបើកបរនៅឡើយ។
<<មោឡើងឡាននេះ>>ឃើញជីមីនដើរទៅខាងណោះ សូហ្គាក៏ហៅ។
<<ស្អីបង>>ជីមីនបែរខ្លួន ច្រត់ចង្កេះដាក់ មនុស្សពូកែមួម៉ៅផង ចូលចិត្តតែធ្វើអោយខឹងនិងអែង។
<<ជិះឡាននេះ>>
<<ក្រែងបងទៅធ្វើការ មិនអញ្ចឹង>>
<<ផ្លូវទៅជាមួយគ្នា>>
ជីមីនក្រវីក្បាល រួចបែរខ្លួនទៅវិញ ប្រុងឡើងទៅក្នុងឡានទៅហើយ តែស្រាប់តែស៊ូហ្គាដើរលឿនស្លេវ មកចាប់បី ដើរទៅឡានប្រចាំរបស់គេ នាំឡើងឡានជាមួយដែល។
<<បងចេះតែយ៉ាងមិចក្នុងខ្លួននិង>>ជីមីនស្រែកដាក់មុខ បុិនិងយូៗទៅ យល់តែចិត្តខ្លួនអែង ត្រង់លើកមុន មិនឃើញអញ្ចឹងផង។
<<វ៉ាន់អូ ចេញឡាន>>គេមិនមាត់ជាមួយជីមីន អោយវ៉ាន់អូចេញឡានបើកទៅ រួចហើយ បានងាកមើលមុខជីមីន ចាប់ជើងស្រឡូន ដាក់អោយគងលើភ្លៅគេ ធ្វើមិនដឹង រឹកឡើងឡូយ។
ជីមីនស្ងាត់រហូត មិនមាត់ មិនរករឿង មិនឡូឡាអ្វីទាំងអស់ ទោះជាសូហ្គានាំមាត់ ក៎ដោយ រហូតមកដល់មុខសាលា ទើបចុះ ដើរចូលទៅតែម្ដង មិនខ្ចីសូម្បីតែលា។
<<ង៎ស្អីទៀតហើយ>>សូហ្គានិយាយខ្សិបៗ តាមសម្លឹងខ្នងជីមីន មួយព្រឹកនេះហើយ ស្ងាត់រហូត។
វ៉ាន់អូ សម្លឹងមើលចៅហ្វាយ តាមកញ្ចក់ឡាន ហើយញញឹមចុងមាត់ ទាល់តែជីមីនប្រងើយដាក់ បានធ្វើអែងខ្វល់ខ្វាយ ធ្វើចរឹកឆ្កែកាងឆ្អឹង សាំមែនទែន ពេលជីមីនតាមញ៉ែញោះពីមុន រឹកឡូយណាស់ ដល់ពេលចិងបានដឹងខ្លួន អោយសាឡះទៅ គេមិនមាត់រក។
សូហ្គាតាមមើលជីមីនរហូតដល់បាត់ពីភ្នែក ទើបអោយវ៉ាន់អូចេញឡាន ទៅក្រុមហ៑ុន ធ្វើការ។
<<ហត់ណាស់...>>ឆេរ៉ាដាក់កន្រកខោអាវចុះ រអ៑ូរទាំ ជូតញើសចេញពីថ្ងាស ហើយដើរចូលទៅផ្ទះបាយ ឃើញអុំស្រី និងហ្វីនៅទីនោះ។
<<រអ៑ូអីនិង>>អុំគាត់សួរ ផ្អាកហាន់បន្លែសិន ងាកមកមើលមុខឆេរ៉ា ចងចិញ្ចើមដាក់។
<<គឺ..អ្នកប្រុសនិងណា តាំងពីអ្នកប្រុសតូចគ្រប់18ឆ្នាំមោ ប្រើកម្រាលពូក ចុះជាងស្បែកជើងទៀត>>នាងរអ៑ូ ដាក់ខ្លួនអង្គុយនិងកៅអី។
<<មែនហើយអែង តាំងពីណីមិនធ្វើផ្ទះតូចៗអោយពួកយើងនៅទេ ដល់ពេលអ្នកប្រុសតូចជិតគ្រប់អាយុ សល់មួយខែជាង តាំងជួលអោយគេសង់ផ្ទះ អោយអ្នកបម្រើ ហើយគាត់នៅផ្ទះធំតែជាមួយអ្នកប្រុសតូច ប្លែកមែនទែន>>ហ្វីនិយាយម្ដង រ៉ាយរ៉ាប់វែងអន្លាយ។
<<រឿងប្ដីប្រពន្ធគេ ពួកអែងក៏ចេះដឹងម្ល៉េះ>>អុំស្រីច្រត់ចង្កេះថាអោយ អោយតែពេលទំនេរ អាងតែនិយាយដើមចៅហ្វាយ។
<<អាណិតអ្នកប្រុសតូចដល់ហើយ>>ហ្វីផ្ដើមមុខកម្សត់ ដាក់ខ្លួនអង្គុយជិតនិងឆេរ៉ា។
<<យ៉ាងមិចអែង>>
<<អ្នកប្រុសមិនថ្នមសូម្បីបន្ដិច>>
<<ចង់សំដៅដល់...>>ឆេរ៉ាបង្អូសសម្លេងវែង។
<<ហឹម...ទៅរៀបចំខ្លួនអោយពេលណា ឃើញតែស្នាមខាំ ឡើងជាំ>>
<<កុំនិយាយចិង...យើងអ្នករៀបចំបន្ទុកគាត់ យើងដឹងច្បាស់ជាងអែង>>បើនិយាយពីភួយ ខ្នើយវិញ ខ្លះនាងឃើញដាមឈាមជាប់ទៀតផង ហើយបន្ទប់វិញឡើងរ៉ាយប៉ាយ ពេញនិង មិនដឹងឃូឃៅយ៉ាងណាទេ។
ហ្វីងក់ក្បាល សុខៗទៅអង្គុយអាណិត ជីមីនរឿងលើគ្រែវិញ ធ្វើអោយអុំក្រវីក្រវីក្បាលហួសចិត្ត។
ងាកមកខាងសូហ្គាឯវិញ ធ្វើៗការ ក៏ងាកមកមើលនាឡិការហូត 2នាទីមើលម្ដងអីនិង ដៃគោះតុរហូត គូទឡើងចង់ហើបពីកៅអីអស់ហើយ នៅមិនសុខសោះ។
<<ក្រឃើញមកម្ល៉េះ>>គេសម្លឹងមើលទៅទ្វា ដាក់បិចចុះ ចាំមើលជីមីនមករកគេ តែមិនឃើញ នេះក៏ម៉ោង3ហើយ ដល់ម៉ោងចេញពីរៀនហើយ មិចក៏មិនមក?ឬមួយឈប់ស្រឡាញ់គេហើយ?
គ្រាន់តែគិតហើយមួម៉ៅ ចង់តែចាប់ច្របាច់ក៎អាអ្នកដែលធ្វើអោយជីមីនប្រួលប្រែ ឈប់រវីរវល់និងគេទៀត ចាប់ដកក៎ ញាត់សណ្ដែកដី ដូចកណ្ដូបលីងទេ និយាយមែន។
<<អាចេន ហែងទៅយកប្រពន្ធអាញ់ហើយនៅ>>ទ្រាំមិនបាន ក៏ខលទៅចេនតែម្ដង ព្រមទាំងសម្លេងធំដាក់។
(ហីយ៉ាចៅហ្វាយ អីឡូវនេះបាត់ប្រពន្ធមិនទាន់បាត់ក្លិនទឹកដោះមិនបានសោះហើយន៎)រំលឹកចៅហ្វាយបន្ដិច កាលប្រកែករៀបការនោះហ៎ (ខ្ញុំមិនយកក្មេងមិនទាន់បាត់ក្លិនទឹកដោះ ធ្វើប្រពន្ធទេប៉ា)
<<អាចេន..>>សូហ្គាកំហកដាក់អ្នកខ្សែរម្ខាងទៀត ខាំធ្មេញក្រតៗ។
(បាទ...)ឌឺថែមទៀត។ មួយៗដូចគ្មានអ្នកណានៅខាងសូហ្គាសោះ។
<<ប្រពន្ធអាញ់ ...>>ម្ដងនេះ គេក្រហឹម ជ្រឹមភ្នែកតូច ទោះចេនមិនបានឃើញក៏ដោយ។
(ខ្ញុំជូនទៅផ្ទះបាត់ហើយ)
<<ក្រែងព្រឹកមិញ អាញ់និយាយហើយតើ ថាអោយជូនមកក្រុមហ៑ុន>>មួម៉ៅហើយវើយ។
(អ្នកប្រុសថាហត់ ចង់សម្រាក ទើបខ្ញុំជូនទៅផ្ទះតែម្ដង)
សូហ្គាស្ងាត់ ដកដង្ហើមធំ ហើយចុចផ្ដាច់ប្រព័ន្ធ ទុកទូរស័ព្ទនៅលើតុ ផ្អែកខ្នងនិងកៅអី។
(ក្រអូប ផ្អែម ឆ្ងាញ់ ស្រួល)
<<ពុទ្ធោអើយ>>គេស្រែកមួម៉ៅ ខួក្បាលគិតទៅរឿងលើគ្រែ នឹកខ្លួនតូចល្អិត នឹកក្លិន នឹករសជាតិ នឹក នឹកមែនទែន ដល់ថ្នាក់វង្វេងដើរមួម៉ៅតែផ្ដាស។ សូហ្គាដកដង្ហើមបន្ធូរអារម្មណ៍តានតឹង អោយធូស្រាល កុំអោយជីមីនចូលមកក្នុងខួក្បាលបានទៀត តែវាគ្មានបានការ រូបភាពជីមីនថើប ញញឹម នៅតែលិចឡើងនៅខួក្បាលគេរហូត។
អត់ទ្រាំមិនបាន ទើបស្ទុះក្រោកភ្លាម ដើរញាប់ជើង ចេញពីបន្ទុក ប្រាកដណាស់ថាទៅផ្ទះវិញទាំងថ្ងៃ ទៅរកប្រពន្ធក្មេងមានជាតិ ដែលអោយគេញៀន ញៀនរហូតដល់ធ្វើការ អង្គុយនិងកៅអីលែងកើត។WTF
ជីមីនក្រោយពេលមកពីសាលាវិញ ក៏មកផ្ទះ ឡើងទៅបន្ទប់ ចាប់យកទូរស័ព្ទមកឡាយនិយាយជាមួយហ្វេនៗលេង អក្សុកពេក។
(ជីមីន ថ្ងៃខួបប្ដីអោយអីគេ ប្រាប់ផងមក ចង់ដឹង)
<<អ៎...ចាំបង្ហាញ>>ជីមីនអានហើយក៏ ដើរទៅបើកថកតុ យកសោឡាន មកបង្ហាញ ល្មមថាគេមើលទាន់ហើយ ក៏យកទុកវិញ។
ក្រាក!!!!
សម្លេងបើកទ្វាឮឡើង ទាក់ទាញអោយជីមីនងាកទៅមើល ឃើញថាជាសូហ្គា ទើបបែរមុខមកឡាយវិញ ធ្វើមិនដឹងមិនខ្វល់។
សូហ្គាសម្លឹងមើលទៅជីមីនដែលកំពុងឡាយ គោលបំណងថាចាប់ជីមីនសុី អោយឆ្អែតត្រូវខូចការ ព្រោះជីមីនកំពុងតែរវល់។
សូហ្គាដើរចូលទៅក្នុងបិទទ្វាវិញ រួចដើរទៅតុ ដោះអាវធំទុក បន្ដមកដោះនាឡិកា រួចដើរចូលទៅបន្ទប់ទឹក ងូតទឹក អោយត្រជាក់ខ្លួនសិន។
ជីមីនមានអារម្មណ៍ថាក្ដៅស្អុះ ក៏ដោះអាវរៀនទុក នៅសល់តែអាវដៃមួយ ពណ៍ស៎ ហើយអង្គុយឡាយបន្ដទៀត។
(អ្នកនៅខាងក្រោយ ស៎ណាស់)
(កង់ៗ)
(វ៉ោយ សាច់ដុំឡើង7កង់)
(ម៉ែអើយ....ឡូយណាស់)
(ឈាមច្រមុះខ្ញុំបាត់ហើយ)
ខមិនលោតឡើងញាប់ស្អេក ធ្វើអោយជីមីនឆ្ងល់ជាខ្លាំង ទើបងាកក្រោយមើល ឃើញសូហ្គាកំពុងតែឈរជូតសក់សើម ដែលទើបងូតទឹកហើយមិញ។
<<ងាប់ហើយ...>>ជីមីនស្ទុះងើប ហើយស្រវ៉ាភួយ រត់ទៅរុំខ្លួនសូហ្គា កុំអោយហ្វេនៗខ្លួនឃើញទៀត ចង់ប្រាប់ថាមិនមែនចិត្តល្អទេណា។ ចំណែកសូហ្គាពេលជីមីនរត់មករកបែបនេះ ក៏ស្រវ៉ាអោបចង្កេះ រឹតបន្ដឹងដៃអោបរឹតណែនដៃ។
<<ក្រអូប...>>គេអោនមុខថើបថ្ពាល់ជីមីនខ្សឺតៗ សរសើរ ធ្វើអោយជីមីនគ្រឺត ព្រោះមិនទាន់បានបិទឡាយនៅឡើយផងមិញនេះ។
<<លែង...លែង..អូន>>ជីមីនគក់ទ្រូងគេ ឆោឡោ តែសូហ្គាមិនលែង ថែមទាំងចាប់កញ្ចឹងក៎ជីមីនជាប់ ហើយផ្អប់មុខថើបជញ្ជក់ បបូរមាត់តូចច្រមិចខ្លាំងៗ តាមចិត្តចង់។
<<ហុឹម...>>សូហ្គាក្រហឹមដើមក៎ រុញអណ្ដាតចូលទៅក្នុងប្រអប់មាត់តូច លេងប្រលែង ក្រេបយករសជាតិផ្អែមដូចទឹកឃ្មុំ ទាល់តែពេញចិត្ត ទើបដកចេញវិញ។
<<លែង...>>ជីមីននិយាយសម្លេងខ្លាំង ទើបសូហ្គាព្រមលែង ជីមីនក៏រហ័សបែរក្រោយ រត់ទៅបិទឡាយយ៉ាងប្រញាប់ រួចជ្រុបមុខពូក តែប៉ុណ្ណឹងដើរទៅណា លែងហ៑ានពើតទ្រូងដាក់គេហើយ។ ខ្មាសគេ!!!!!
<<ថី>>សូហ្គាសួរ ដើរមកជិត ដាក់ដៃលើខ្នងជីមីន។
<<នៅមានមុខមកសួរទៀត ខ្មាសគេងាប់ហើយ>>ជីមីនក្រវាសដៃគេចេញ ងើបមុខវិញ ធ្វើមុខជូក្រុញ។
<<គ្រាន់តែថើបនិង>>
<<យ៉ាងណាក៏មិនបាន>>
<<មិនឃើញមានអីគួរអោយខ្មាស>>
ជីមីនសម្លក់មុខ គេមិនខ្មាស តែខ្លួនខ្មាស។
សូហ្គាញញឹមលាក់គំនួច ពេលជីមីនកំពុងខ្វល់ខ្វាយបែបនេះ ទើបគេរុញជីមីនអោយដេកភ្លាម ហើយឡើងវាទៅលើខ្លួនជីមីនគើមៗ។
<<នែកុំអោយសោះណា កុំល្មោកពេក>>ជីមីនដឹងថាសូហ្គាគិតអី ទើបហាម រើខ្លួនចេញ ប៉ុន្តែគិតថាសូហ្គាព្រមអោយរួចខ្លួន?
<<ហុឹប...ឃ្លានណាស់>>គេចាប់បង្វែអោយជីមីនដេកផ្គាប់មុខ មិនខ្ចីខ្វល់និងពាក្យហាម រួចចាប់ដោះខោរៀនខ្លីជីមីនចេញ នៅសល់តែអាវ រហ័សនាំខ្លួនចូលទៅប្រលោះជើង លុតជង្គង់នៅខាងក្រោយ ទាញយកកន្សែងពោះគោ ចេញពីចង្កេះ អោយននោលគោក។
<<អាស...>>ជីមីនស្រែកឡើងរំពងបន្ទប់ ពេលសូហ្គាអុកមួយទំហឹង អោយខ្លួនតូចដោលទៅខាងលើដែល និងបន្ដដោយញាប់ស្អេក។
<<អាប្ដីល្មោកកាម អាប្ដីញៀនសិ*>>ជីមីនស្រែកជេ ស្របពេលដែលសូហ្គាអុកក្រលែក ញាប់ដូចម៉ាស៊ីនដេ សម្រុកខ្លាំងៗពីក្រោយ និងខាំធ្មេញណែន ខំប្រឹងសម្រុកមិនឈប់មិនឈរ ទាល់តែឆ្អែតឆ្អន់ទើបព្រមឈប់ អោយជីមីនដកដង្ហើមបានស្រួល។
