Waarom deze leraar?

Epiloog

Acht jaar later
Pov Robbie
Ik zit te lunchen, ik moet hierna nog 1 blokuur les geven. Ik werk nog steeds als gymdocent op een middelbare school. Ik heb mijn eigen huis gekocht en Tigo en Lisa wonen nog in ons oude huis  Ik krijg een appje:
Jamie Dekker: Hey Rob! Mijn vliezen zijn gebroken, het kindje komt.
U: Oh mijn God, eindelijk! Ik rijd langs huis en kom dan naar je toe!
Ik loop snel naar de teamleider, "Hallo Derk, mijn kindje gaat geboren worden, kan ik gaan?" "Ja natuurlijk Robbie! Veel geluk!" "Bedankt!" Ik loop naar mijn kluisje, pak mijn zooi en loop naar mijn auto.
Na een halfuurtje ben ik thuis. Ik loop naar boven en pak de koffer die we al hadden ingepakt. "Lief, kom je?" "Ja!" We lopen naar de auto en rijden naar het WKZ in Utrecht. We lopen naar de balie. "We komen voor Jamie Dekker." "Oké jullie kunnen doorlopen naar de beval kamer, het kindje is er bijna." Ik knik en ren zo'n beetje naar boven. Als ik binnen kom zie ik Jamie op een bed, ze is al aan het persen. We lopen beiden naar haar toe en pakken allebei een hand van haar vast. Na een halfuurtje is ze daar dan, Júne Mae van de Graaf. Ik heb haar in mijn armen en ben aan het huilen. Ik vind het zo mooi, Matthy zit naast me met haar handje te spelen. Jamie is een goede vriendin van ons en wilde wel draagmoeder worden van ons kindje. Ik ben haar eeuwig dankbaar. "Robbie? Mag ik ook nog, of wilde je de hele dag zo blijven zitten?" Vraagt Matthy. "Eh ja sorry, ik vind het gewoon zo leuk" zeg ik met een brok in mijn keel. Matthy lacht, "Ja dat snap ik." Ik geef Júne aan hem en pak mijn telefoon erbij. Ik ga videobellen met Tigo,
"Hey Robbie! Heb je gehuild?"
Ik knik, "Ja, is Lies er ook?"
"Ja, wacht, 1 seconde… LISA! ROBBIE AAN DE TELEFOON" Ik hoor iemand de trap af rennen.
"Hee Robb! Huh, heb je gehuild?"
Ik knik
"Waarom heb je gehuild?"
Ik heb de hele tijd alleen mijn hoofd gefilmd, dus ze konden Júne nog niet zien. Ik draai mijn telefoon en laat Matt zien met Júne in zijn handen.
"Hierom! Ontmoet, Matthyas het Lam en Júne Mae van de Graaf"
"Omfg! Zo leuk! Mogen we langs komen?" Vraagt Lisa
"Ja natuurlijk!" Fluistert Matthy om Júne niet wakker te maken.
Ik hang op en bel Jaïr, die samen met Jesse en Ezra in 1 huis woont.
"Hey Robbie, wat is er?"
"Zijn Jes en Ezzie ook thuis?"
Hij knikt
"Kun je ze roepen?"
"Jesse, Ezzie! Robbie aan de lijn!"
"Oh hey Robje!" Schreeuwt Ezzie
"Hey Ez hey Jesse, ik wil jullie wat laten zien."
Ik loop naar de commode die in de ziekenhuiskamer staat. Jamie is inmiddels naar een andere kamer gebracht zodat we in alle rust konden genieten van Júne. Ik sta bij de commode, ik draai de camera en film de babykleertjes.
"Waarom laat je dit nou weer zien?" Vragen Jesse en Jaïr tegelijk.
Ezzie antwoord gelijk met: "Nou domme, wat denk je? LAAT HAAR ZIEN ROB!" Schreeuwt Ezra door de telefoon waardoor Júne wakker wordt. "Hé doe is rustig, nu heb je d'r wakker gemaakt." Zeg ik lachend. Ze begint te huilen en eindelijk hebben Jesse en Jaïr door wat dat betekent: "Omg echt? Is ze geboren? Hoe heet ze?" Vragen ze. Ik sta inmiddels weer naast de bank. Ik draai de camera weer: "Maak kennis met Júne Mae van de Graaf!" "Zo een leuke naam!? Wie heeft die bedacht?" Vraagt Ezra. "Ja wie denk je?" Vraagt Matthy. "Je denkt toch niet dat Robbie zo creatief is?" Lacht hij, "hé dat is niet aardig! Ik heb Mae bedacht!" Zeg ik nu ook lachend. "Oké oke we weten het nu wel" zegt Jesse. "Mogen komen pleaseee?" Vraagt Ezra. Matthy knikt, "WKZ in Utrecht" "okee we zijn er over een klein uurtje" "is goed doei!"

Ik heb net Matthy's moeder en nieuwe vriend gebelt, goeie gast is dat, hij is Bi. Hij support ons heel erg. Zij komen er nu ook aan. "Op wie lijkt ze eigenlijk?" vraagt Matthy als ik Júne aan het voeden ben. "Ze heeft jouw blonde haar maar met mijn wave erin." "Ja klopt en ze heeft jouw prachtige groene ogen, mijn mond en Jamie haar neus." Zegt Matthy. "Ze is zo leuk, en schattig." Hij knikt. Het klinkt cliche maar dit is echt de knapste baby van de wereld. Als Júne haar flesje leeg heeft komen Jesse, Jaïr, Ezzie, Ilse en Daan binnen. Ilse is de moeder van Matthy en Daan haar nieuwe vriend. Matthy is even op bed gaan liggen met Júne op zijn borst. Net als de familie van Matt zit, komen Lisa, Tigo, Kim en de kleine Fedde binnen. Kim is de vrouw van Tigo en Fedde is hun 2 jarige zoontje. Als iedereen zit en een beschuitje heeft ga ik naast Matthy op het bed zitten. Matthy had Júne al aan zijn moeder gegeven en de 12 jarige Ezra is aan het spelen met Fedde. Lisa Jesse en Jaïr zijn een spelletje aan het doen en Tigo, Kim, Daan en Matthy zijn aan het praten over oppassen ofzo.

2 weken later
Pov Matthy
Júne is vandaag 2 weken oud. De afgelopen weken waren zo magisch. Vanmorgen hebben we Júne naar mijn ouders gebracht. De afgelopen jaren ben ik Daan echt gaan zien als mijn vader. Dus daarom zeg ik mijn ouders. We zitten nu in de auto. Ik heb geen idee waar heen. Ik denk het strand, maar ik weet het niet.

Ik had gelijk. Na twee uur rijden komen we aan op het strand bij Katwijk. Het is inmiddels al 20.00u en de zon gaat onder. We gaan in het zand zitten en Robbie legt zijn hoofd op mijn schouder. Als de zon nog maar heel klein oranje stipje is, en er een oranje gloed over ons heen valt, staat hij op en trekt me omhoog. Hij pakt iets uit zijn zak en dan doet hij iets wat ik NOOIT verwacht had. Hij gaat op één knie zitten en zegt: "Lieve, lieve Matthyas. We hebben nu al ruim acht jaar een relatie, we hebben zelfs het mooiste kindje ooit. Ze heeft de naam van de Graaf gekregen. Daar ben ik je nog steeds zo dankbaar voor. Lieve Matthyas, zou je vanaf nu ook als Matthyas van de Graaf door het leven willen gaan?" De tranen branden achter mijn ogen. "J-ja natuurlijk!" Zeg ik. Hij staat op en zoent me. Liefdevol, lang en zacht, perfect gewoon. Hij schuift de ring om mijn vinger en dan hoor ik gejoel achter me. De jongens die ik al acht jaar niet meer heb gezien. Raoul, Koen en Milo. "Wat doen jullie hier nou weer?" "Nou ik woon in Katwijk." Zegt Milo "En de jongens waren in de buurt, dus gingen we een stukje wandelen." "Toen zagen we jullie zitten en zijn we achter jullie gaan zitten" gaat Raoul verder. Ik val ze in de armen en de tranen rollen over mijn wangen.