"Anne, Seyranla konuştun mu?"diye sordu Ferit. Seyranı seviyordu o. Deli gibi hemde. Seyranla tanıştığında Ferit 17 yaşındaydı Seyransa 14 yaşındaydı. Seyran onun annesin arkadaşının kızıydı. Ama bir sorun vardı. Seyran onun sevgisinin farkında değildi. Feriti her zaman bir arkadaş olarak görmüştü. " Konuşmadım annem. Ama bu iş böyle yürümez. Dedene söyleyelim. Mehmet ağaya söyler." Ferit derin düşüncelere kapıldı. Sonunda sevdiği ile evlenecekti.
Genç adam dedesinin kapısına gitti. Sonunda 4 yıllık aşkını itiraf edecekti. Sonunda kapıyı çaldı. "Gir" diyen dedesinin sesi duyuldu. Ferit girdiğinde dedesi" Buyur evlat" dedi." Dede seninle mühim bir konu hakkında konuşmak istiyorum."dedi heyecanı saklamak isteyen bir sesle ." Konuş evlat" diye söyledi dedesi. "Dede ben Mehmet ağanın torununa aşık oldum. Onunla evlenmek istiyorum!"diye itiraf etti sonunda 4 yıllık aşkını dedesine. "Kıza fena düşmüşsün bakıyorum. Bu konuyu Mehmet ağa ile konuşacağım. Beni kırmaz o. Ama tek kız torununu üzersen senin kemiklerini kırar o."diye uyardı genç adamı.
Saatler geçmek bilmiyordu genç adam için. Dedesiyle konuşmasının ardından dedesi Mehmet ağa ile konuşmaya gitmişti. Balkondan bahçeye giren arabaları görünce direk dedesinin geldiğini anladı. Hemen üstüne siyah bir gömlek geçirdi ve salona indi. Heyecanını saklayamıyordu. Dedesi salona giriş yapmıştı. Derin bir nefes alıp tam ağzını açacakken dedesi " Hayırlı olsun evlat! Istemen var yarın!"dedi ve Ferit hemen yanına gidio elini öptü. "Teşekkür ederim dedem!"
Şanlı Konağı
Genç kız duyduklarıyla şoka uğramıştı. Sevdiği adam onu istiyordu. Yarın istemesi vardı. Ama Ferit bunu ona hiç hissettirmemişti ki. Birbirlerini her gördüğünde hiç konuşmuyorlardı.
Abileri delirmiştu bu haberden sonra. Seyranın 4 abisi vardı. Murat, Mert, Bora ve Seyranın ikizi Miran. Seyran Hayal Şanlı ve ikizi Miran Metin Şanlı. Birbirlerinin aynalarıydı . Hem karakter olarak hem dış görünüş olarak.
Salonda bağırış sesleri duyuluyordu. Murat resmen delirmişti. Küçük kız kardeşi evleniyordu. "Lan o ırz düşmanı benim kardeşimi beğenmiş,sevmiş,așık olmuş ! Ona bunu ödetmezsem bende Murat Şanlı değilim!"dedi Murat ve bir hışımla çıktı.
Seyran abisinin arkasından baka kaldı. Ya abisine bir şey olsaydı? Hemen üstüne düzgün bir şeyler giyip evden çıktı. Tahmin ediyordu ki abisi Korhan Yalısına gidecekti. Şöföre oraya gitmesini söyledi.
Korhan yalısında mutlu bir hava vardı. Herkes istemenin detaylarını konuşuyordu. Ferit ilk defa Seyranla tanıştığından beri bu kadar mutluydu.
Latif efendi salona geldi. Surat ifadesi ciddiydi. Ferit bir şeylerin olduğunu anladı. "Söyle Latif!"dedi Halis ağa." Ağam, Murat Şanlı yalıya giriş yaptı. Korumalar onun pek sinirli olduğunu söyledi."dedi Latif efendi." Ben onun sinirini biliyorum. Buyursun gelsin."
Murat içeri girdiğinde kırmızı görmüş boğa gibi Ferite saldırdı. "Kimsin lan sen?! Kimsin ki benim kardeşimi beğeniyormuşsun! Ulan seni yüzünü dağıtmazsam adım Murat değil!"dedi Murat kükrerken. "Baba bir şey yapın ne olursun!"dedi Gülgün çaresizlikle. " Karışma Gülgün! Seyranı severken bunları da katacaktı hesabına."dedi Halis ağa . " Abii! Dur artık!"diye bir bağırış duyuldu. Murat şaşkınlıkla kafasını kardeşine çevirdi." Sen nasıl geldin buraya?"diyebildi." Evde şöföre söyledim. Buraya geleceğini tahmin ettim. Şimdi lütfen müstakbel nişanlımın üstünden kalk!"dedi hayran kalmamak mümkün olmayan bir duruşla. Abisi hemen Feritin üstünden kalktı." Hoşgeldin kızım!"dedi Halis ağa. Halis Seyranı küçüklüğünden Ferite yakıştırıyordu. O zarafetli kız gelinim olmalı derdi her zaman. Ve kader de öyle yazmıştı.
Herkes salonda oturuyordu. Ferit kaşı ve dudakları patlamış ve Murat eli kötüydü. Biri suratına diğeri de eline buz koymuştu. Seyran bu durumdan rahatsız olmuştu. "Abi kalkalım mı?diye sordu Seyran. " Kalkalım abim"dedi Murat. Kız kardeşi onun hayatında tek önemli insandı. " Efendim bu saygısızlık için özür dilerim!"dedi Seyran Halisin elini öperken. " Sorun yok güzel kızım " dedi Halis yumuşak sesiyle. Murat Feritin yanına gitmişti."Bana bak lan! Kardeşimi üz öldürüm seni ! Koparırım dilini!"dedi Murat uyarcasına. " Onu üzen de şerefsizdir!"dedi Ferit ve Muratı sarıldı.
Seyranlar gideli 1 saat olmuştu. Ferit Seyran giderken onunla da vedalaşacak diye sanarken Seyran Feriti kafasına bile takmayıp gitmişti abisiyle. Ama nasıl demişti öyle müstakbel nişanlım diye? Hayrandı o duruşa! Seyran hep böyleydi. Annesi onu hanım hanımcık büyütmüştü. Şimdi odasındaydı Ferit. Tavana bakıyordu. Düşünüyordu. Yakında olan bir gün Seyranla birlikte yaşayacaktı bu evde. Daha doğrusu bu odada. Bir güm Seyranla koynunda uyanacaktı. Daha doğrusu Hayaliyle. Seyran Hayalle beraber uyanacaktı. Bu düşüncelerle her zaman ki gibi Ferit uyumuştu.
Şanlı Konağı
Şanlı konağında sakin bir hava vardı. Ama yalandan sakin. Herkes gergindi. Seyran odasında çekilmiş ve oturuyordu. Balkona çıkmıştı. Gecenin temiz havasını seviyordu. Güllerle dolu olan balkonu efsaneydi. Kırmızı gülleri herkesi dikenleriyle batarken Seyranı gülümsetiyorlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese merhabaaaa
Yeni kurgumuzla geldimmm
Sizce nasıl???
Önerilerinizi bekliyorummmm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
