mafia's wife:minbin

11.

Haftalar bir birini kovalarken Changbin Minho'yla bir gece konuşmuş,bir kaç gün ondan ayrı kalmak istediğini ,annesinin evine gitmek istediğini söylemişti.Minho başta kabul etmek istemesede ,changbin'i fazla kısıtlayamayacağını düşünmüş,eşinin istediğini kabul etmişti.

Changbin gitmeden önce bir kaç eşyasını küçük bir çantaya yerleştirmiş,fermuarını kapattığı çantanı kenara bırakarak onu pür  dikkat izleyen minho'ya dönmüştü.
"Birşey mi oldu?" diye sormuştu

"Sadece seni fazlasıyla özleyeceğim"

Aniden minho'nun kendisine sarılmasıyla changbin şaşkınlığa uğramış,kolları havada kalmıştı.Minho'nun boynunu öpmesiyle huylanmış,kendisine gelerek oda kollarını minho'nun vücuduna sarmıştı.

Changbin hatırladığı anla gülümsemiş,chaeryeong'un aniden odaya girmesiyle ona doğru bakmıştı.
"Kendi kendine niye gülüyorsun abi?"

"Birşey hatırladımda ondan ,hem sen ne zaman geldin dersten?"

Chae changbin'in yatağına bağdaş kurarak oturmuş,saçlarını tokayla toplarken abisini cevaplamıştı.
"Yeni geldim ve yoruldum .Biraz uyur sonra ders çalışırım artık"

"Önce yemek yiyelim sonra uyursun"

Chae ayaklanan abisini takip ederek ayaklanmış,birlikte odadan çıkarak mutfağa ilk ulaşan kazanır yarışı yapmıştılar.İkisininde kıkırtıları evde yankılanırken ,annesi ikisininde hala çocuk olduğunu düşünerek gülümsemişti.

"Kesin çocukluğu ,eşek kadar olmuşsunuz şu hareketlere bak"

Babasının yatak odasından çıkarak onlara doğru gelmesiyle changbin chaeryeong'a doğru bakmış,derin bir nefes almıştı.

"Sadece eğleniyoruz baba" demişti yemek masasına oturan adama

"Eğlenceymiş peh ,hem sen neden dönmedin kocanın yanına?"

Changbin babasından bir kez daha iğrenirken,belli etmemeye çalışarak cevap vermişti.

"Geleli daha 3gün oldu ,birkaç gün sonra dönerim" demişti.

"İyi bakalım ,umarım üstümüze kalmazsın"

"Çocuklarım bana yük değil " demişti anneside sohbete katılarak

"Oğlunu sattık hatırlıyorsan karı ,sana yük olmayabilir ama bana yük " demişti babası tükürürcesine

Changbin evine yeniden döndüğü için pişman olmuş,yutkunarak babasına cevap vermişti.
"Yük olmak için gelmedim ,hem minho'nu şu an arasam bile gelip beni alabilir"

"Oğlum buna hiç gerek yok,babanı takma sen"

Annesinin omzunu okşamasıyla changbin başını sallamış,babasının birşeyler yiyerek gitmesiyle ,annesi ve kız kardeşiyle yemek yemiştiler.Annesinin yemeklerini ,birlikte yemek yedikleri günleri oldukca özlemişti.Yemekleri bittiğinde chae abisiyle masayı toplamış ,abisi izin vermediği için bulaşığa yardım etmemişti.

"Oğlum ben yıkardım,misafirsin sen"

"Anne hadi git dinlen"

Orta yaşlardaki kadın başını sallamış,changbin ise kolları sıvayarak bulaşıkları yıkamaya başlamıştı.Bulaşıkları bitirdikten sonra kendine kahve yapmış,kahve bardağını alarak odasına adımlamıştı.Odasındaki pencereden dışarıda sokakta oynayan çocukları izlemiş,bir taraftanda ılıklaşan kahvesini içmeye devam etmişti.Kahvesini tam bitirirken telefonunun çalmasıyla irkilmiş,arkasına dönerek komidinin üstüne bıraktığı telefonunu almıştı.Minho'nun aradığını gördüğünde midesi kasılmış,kalbi aniden daha güçlü atmıştı.Aramayı fazla bekletmeden yanıtlamış,telefonu kulağına götürmüştü.

"Alo,Minho?"

"Yavrum,seni çok özledim .Nasılsın ? iyi misin orada?"

Changbin minho'nun günler sonra sesini duyduğu için mutlu olmuş,sesindeki özlemi hissetmişti.
"İyiyim ,sen nasılsın?"

"Sensiz iyi olmaya çalışıyorum ama yalnız uyumak çok zor" demişti minho özlemini dile getirerek

"Birkaç gün sonra döneceğim minho ,bu ayrılığın ikimizede iyi geleceğine eminim.Lütfen sabret"

"Seni gelip almamak için zor duruyorum ama istediğini yapacağım yavrum.İyi bak kendine ,sana zarar veren olursa o elleri kıracağımdan emin olabilirsin"

"Sende çok dikkatli ol minho " diyebilmişti changbin çünkü minho'nun söyledikleri heyecanlanmasını ,nefesinin içine kaçmasını sağlamıştı.

"Seni seviyorum yavrum"

Changbin sadece 'bende' diye kedi gibi mırıldanmış,aramayı bitirerek telefonu göğsüne sıkmıştı.Her ne kadar minho'ya kırgın olsada,oda eşini özlemişti.Belkide fazla beklememeli bu özlemi yarın bitirmeliydi.Yarın eve döneceği için akşamdan annesi ve kız kardeşine haber vermiş,getirdiği bir kaç parça kıyafeti çantasına toplamıştı.Uyumadan önce fazla heyecanlı olduğunu farkederek kendi kendine gülmüş,minho ile olan düğün fotoğraflarına bakarak iç çekmişti.Galiba kendiside minho'nu özlemişti.Biraz daha galerisinde gezerek vakit geçirmiş,gözleri kapanırken,esneyerek telefonunu bırakmıştı.

Ertesi gün annesi ve kız kardeşiyle sarılarak ayrılırken ,onu ziyarete gelmelerini istemiş,onları özleyeceğini söyleyerek çağırdığı taksiye binmişti.Yol boyu insanların sürekli hareketde olduğu sokakları ,el ele gezen çiftleri izlemiş,büyük villaya vardıklarında kartla ödeme yapmıştı.

"Teşekkürler Ahjushi" diyerek taksiden inmiş,ona şaşkınlıkla bakan korumaları selamlayarak eve doğru ilerlemişti.Herkes changbin'in habersiz gelmesiyle oldukca şaşırmıştı.İçeriye gitdikten sonra changbin evde gözlerini gezdirmiş,hizmetçiye dönmüştü.
"Minho yukarda mı?"

"Evet efendim,odanızda"

Changbin başını sallayarak merdivenleri çıkmaya başlamış,kısa bir kolidor geçerek yatak odalarına varmıştı.Yatak odalarına vardığında derin bir nefes almış,kapı kolunu çevirerek içeri girmişti.

"Bu ne terbiyesizlik" diye bağırmıştı sırtı changbin'e dönük ,üst vücudu çıplak olan minho

"Üzgünüm ama burası benimde odam" diyerek changbin gülümsediğinde ,minho arkasına dönmüş,gördüğü bedenle şaşırsada hemen ona sarılmıştı.

"Yavrum ,ne zaman döndün sen?"

"Sürpriz yapmak istedim ,kötü mü yaptım?"

"Hayır ,çok sevindim" demiş özlediği adamın boynuna öpücükler bırakmıştı minho

Changbin karnında kelebeklerin uçuştuğunu hissederken,kollarını minho'nun boynuna ,bacaklarını beline sarmıştı.Minho gülümseyerek changbin'in çenesini öpmüş,changbin'in sırtını kapıya yaslayarak ,kapını kilitlemişti.Changbin ona aşkla bakan adamın gözlerine baktığında ,minho onun dudaklarına yapışmış,changbin saç diplerini parmaklarıyla okşarken ,onu yatağa yatırmıştı.