"Ai Shiteimasu Atee"

CHAPTER 14: "I Missed You" - Part 1

~Vera's POV~

It's been almost 3 months since I was suspended, 2 months when I found my part time job...but after 9 days of training, I immediately resigned from my position...

Well, hindi niyo ako masisisi kasi naaksidente ako sa workplace while on duty and ako pa ang gumastos nung nagpacheck up ako...like FOR REAL?!?! Dito mo lang yan makikita sa Pilipinas...cargo parin dapat nila ako kahit trainee palang ako that time...but nevermind, hindi na ako babalik dun ulit...

For now, I invited Krystine again dahil kailangan ko nanaman ang advice niya para sakin...magkikita ulit kami in the same place and the same spot like before...naguguluhan na ako...hindi ko na alam kung anong dapat kong gawin...

~Krystine's POV~

Hayy naku...

Buti nalang talaga at wala akong pasok ngayon dahil Semestrial break na namin sa school...makakahinga na rin ako sa wakas...

To be honest, sakto yung timing ni Vera nanaman para imbitahan ako...I've been craving for peace of mind, friendly talk for almost months now...thank you Papa G for giving Vera as my best friend...

Ang nakakapagtaka lang, ano nanaman kaya ang ganap ng bespren ko? Huwag naman sana umiyak yun, kailangan ko ng peace of mind ngayon...napagod utak ko sa exams namin😁😅

Hala! Late nanaman ako😂🤣sana wag siyang mainip na maghintay ulit sakin...ito na, paalis nako ng bahay...

<Fast forward sa favorite place nila Vera at Krystine sa Park>

~Krystine's POV~

At ayun na nga, nakita ko na bespren ko...pero...bakit parang ang lalim ng iniisip niya? Ano nanaman ba problema nito?

(Krystine): Heyy...you okay? (sabay upo sa tabi ni Vera sa bench)
(Vera): Heyy...thank you at dumating ka (smile) kanina pa ako dito ohh...
(Krystine): Hehe, sorry na...traffic ehh😅
(Vera): Yun ba talaga? Halika na nga, dumidilim na yung kalangitan, dun nalang tayo sa café...
(Krystine): Okay boss...
(Vera): Boss mo mukha mo😂🤣

(A few moments later - at the café)

(Krystine): So, kumusta na ang beshy ko?
(Vera): Ito, medyo okay na...
(Krystine): Huh? What do you mean by medyo okay na?
(Vera): Physically recovering dun sa aksidente na nangyari but emotionally confused right now...
(Krystine): What?! Anong aksidente?! Bakit di mo sinabi sakin yan ha?!
(Vera): Heyy, chill...wag kang OA jan...nadulas ako sa workplace ko and ulo ko yung unang tumama...okay naman na ako...no need to worry, okay?
(Krystine): Alam ba toh ng mga parents mo? Sila atee Aldine? Atee Joyjoy?
(Vera): Yeah, alam ng parents ko...kaya pinatigil ako magtrabaho dun...alam din nila atee, nasabi ko sa kanila, tumulong naman sila through prayers kaya hindi na ako naconfine pa...anyways, hindi yan ang pinunta natin dito...may iba akong pakay...
(Krystine): Well, then that's good to hear...pero okay, ano bang problema beh? Ang lalim ng iniisip mo rin kasi kanina nung dumating ako ehh...ano ba yun? I'm listening...

✦FLASHBACK✦

~Vera's POV~

Alam kong hindi ko nasabi sayo to noon...dahil gusto ko munang kilalanin siya ng husto bago ko ipakilala sayo at sa iba...

Noong last week of May, meron kaming bagong katrabaho nila atee ko Aldine...tahimik siya...mahiyain pa...pero para sakin that time, cute siya...everytime na may counter ako sa Grocery, lapit siya ng lapit sakin...lagi siyang nagbabag kung saan ako nakapwesto...one day, kinausap niya ako...