"Ji....သမီးထတော့လေ 10နာရီတောင်ခွဲပြီး၊ ထတော့နော်...."
ပုံမှန်ဆို အမြဲ 7နာရီလောက်မနက်စာဆင်းစားနေကျမို့ စောင့်နေတာ 8နာရီလဲဆင်းမလာ 9နာရီလဲဆင်းမလာလို့ John လိုက်တက်လာရခြင်းပင်။
"Ji ကြားလား...ယောင်္ကျားကိုစိတ်ကောက်နေလဲ ထမင်းတော့စားရမယ်လေ.."
ပြန်မဖြေတာကြောင့် အခန်းထဲ၀င်လာလိုက်လျှင်
"Ji!!....သမီး....သမီးဘာဖြစ်တာလဲ"
လဲကျနေတဲ့ ji ....ဘေးမှာလဲ ပြန့်ကျဲနေတဲ့ဆေးလုံးတွေ...
"Ji...ဘာဖြစ်တာလဲ...အဖေပြောတာကြားရဲ့လားသမီး...ji ji"
တကိုယ်လုံးအေးစက်နေတာကြောင့် စိုးရိမ်စိတ်ကထိုးတက်လာသည်။
"အမ်!!...အမ်!!!...ကားထုတ်ထားဖို့ ဒါရိုက်ဘာပြောလိုက် ! ကြားလား!...ဆေးရုံအမြန်သွားမှဖြစ်မယ်!"
ဖုန်းပြေးယူပြီးတာနဲ့ သမီးကိုချီကာ ဆေးရုံပြေးရတော့သည်။
Ranကိုလဲ ဖုန်းဆက်မှရမယ် ...ဒီအခြေနေမှာတော့ မင်းပြန်လာသင့်ပြီ ran။
----------------------------------------------------------
"P'ran ဒီနေ့တော့ သေချာ ပေါက်ပြန်ရမယ်နော်....မဟုတ်ရင် ကျနော် အိမ်ထဲကဆွဲထုတ်မှာ"
"အဟွတ်!.....ခန fot...အဖေဖုန်းဆက်လာလို့ နောက်မှဆက်ဆူနော်"
အဖေတောင်ဖုန်းဆက်လာပြီးဆိုမှတော့ သူဒီနေ့ အိမ်ပြန်ကိုပြန်မှ ဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာ ran သိပါတယ်။
"Hello အဖေ.."📱
"Ran...jiဆေးချိန်လွန်သွားလို့ အခုဆေးရုံရောက်နေတယ်"📱
"ဗျာ ....ဘာပြောလိုက်တယ်အဖေ၊ ဘယ်ဆေးရုံမှာလဲအဖေ ကျနော်လာခဲ့မယ်"📱
ဖုန်းပြောနေရင်းမှ ထအော်ပြီး ဆေးရုံဆိုတာပါ ပါလာတာကြောင့် မနက်စာစားနေရင်းမှ fotတို့၂ယောက် ဧည့်ခန်းဆီပြေးထွက်လာကြသည်။
"ဟုတ်....ဟုတ်ကဲ့အဖေ"📱
"ဘာ...ဘာဖြစ်တာလဲ phi ..ဘသူဆေးရုံတက်ရလို့လဲ"
မျက်နှာကိုလက်နဲ့အုပ်ချကာ ငြိမ်ကျသွားတဲ့ p'ran ကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ fotလက်တွေကို ကုတ်ဖဲ့ နေရသည်။
YOU ARE READING
Invests With Heart (Completed)
Fanfictieကျနော်တို့ နောက်ဘယ်တော့မှ ထပ်မတွေ့ကြရအောင်ပါ Khun Gemini Fourth Nat ...ကိုယ်တို့တယောက်ကိုတယောက် သိသိရက်နဲ့ရော မသိပဲနဲ့ပါ ထိခိုက်နာကျင်စေခဲ့တာ တွေ၊ ဆုံးရှုံးနစ်နာစေခဲ့တာတွေအရမ်းများခဲ့မှန်းကိုယ်သိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့်..... ...
