Unicode
"ထယ်ယောင်သားရယ် အမေမှာ ဘယ်လောက်တောင်စိတ်ပူလိုက်ရလဲသိရဲ့လား နောက်ဆို မပြောမဆိုပဲ အဲ့လို ထွက်မသွားပါနဲ့ "
ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် အမေက ထယ်ယောင်လေးကို ဖတ်ပြီ ခေါင်အစခြေအဆုံးလိုက်ကြည့်သည် ဒဏ်တွေများရမလားလို့။
ထယ်ယောင်တို့သားဖကားပေါ်ကဆင်းဆင်ခြင် အမေရဲ့ စိတ်ပူသံက တစ်ပြိုင်ထဲ ထွက်လာသည်။
"ကျွန်တော်ဘားမှ မဖြစ်ပါဘူး အမေ "
ထယ်ယောင်ထ်ုသို့ပြောတော့မှာ အမေက သက်ပျင်းလေးချသည်။
ကားပေါ်ကဆင်းပြီးတဲ့ ထိုအဖြစ်သည်းနေတဲ့ သားမိကို ဂျောင်ဂု တစ်ချက်ကြည့်ပြီ အိမ်ထဲဝင်သွားလာခဲ့သည်။ မသိရင်ကိုယ့်ကမွေးစားသားက သူက သားအရင်လိုတောင်ထင်မိတယ် ကိုယ်များထယ်ယောင်လို ပျောက်သွားကြည့်ပါလား လိုက်ရှာဖို့နေနေ သာသာ ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်ဆိုပြီးပြစ်ထားခဲ့မှာ နှစ်နှစ်လောက်ဝေးနေတာကို အနှစ်နှစ်ဆယ်ဝေးတယ်လို့တောင်ထင်မိတယ်။
"လာ လာ သားထယ်လေး လီယောင် အဲ့အထုပ်တွေကို ဂျောင်ဂုဘေးက အခန်းမှာ ထားလိုက်နော် "
"ဟုတ် ကဲ့"
"ဂျောင်ဂုနဲ့ တစ်ခန်းထဲ အတူနေရင် သားစိတ်ကျဉ်ကျပ်မှာဆိုလို့ အမေ ဘေးအခန်းကိုပဲ ရှင်းခိုင်လိုက်တာ ကလေးလဲ ရှိတာဆိုတော့လေ သားတို့ သားဖနှစ်ယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေနော်"
ကလေးအကြောင်းပြောတော့ ဘေမှာရပ်ပြီ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေတဲ့ ထယ်ဂုလေးကိုကြည့်ပြီး အမေကို ပြန်ကြည့်တော့ အမေက ခေါင်ညိမ့်ပြသည် သူနာလည်ပါတယ်ဆိုတဲ့သဘောဖြင့်။
"အတိတ်မှာဘာတွေပဲ ဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့ အမေသားကို နာလည်ပါတယ် ဒီကလေးက သားထယ်ရဲ့ ကလေးဆိုတော့ အမေမြေးပဲပေါ့"
ထယ်ယောင် အမေစကားကို နားထောင်းပြီ သားထယ်ဂုလေးရဲ့ ခေါင်ကိုပုတ်နေလိုက်သည် အမေကိုလည် ထွေးထွေးထူထူ ရှင်းမပြချင်တော့ပါ ဒီအခြေနေလည်ပဲ ကောင်းပါတယ်။
ထယ်ယောင်တြိုအပေါ်ရှိဂျောင်ဂုအခန်းဘေးကအခန်းကိုဝင်လိုက်သည် အရင်က ကိုယ်နေခဲ့ထပ်ခိုထက်စာရင်အများကျယ်တာပေါ့ ။
