14.12.2020
Changbin:
Uykum var uyuyamıyorum.Her gece boş ve soğuk yatağa giriyorum ve sadece tavanı seyrediyorum.
Sen yoksun çünkü yanımda.
Güneş doğana kadar öylece tavana bakıp seni düşlüyorum.
Yapabilecek başka bir şeyim yok.
Çünkü kokunla uyuyabilecek sen yoksun.
Güneş doğduktan bir süre sonra bedenim kendini yorgunluğa teslim ediyor, yorgunluktan uyuyakalıyorum.
Öğlen saatlerinde gördüğüm kabuslarla uyanıyorum.
Gördüğüm kabuslar öyle ağırlar ki kaldıramıyorum.
Bazılarını kalktığım anda unutuyorum fakat etkisini unutamıyorum.
Gün boyunca etkisinde kalıyorum bazen.
Şarkı yazıyorum dikkatimi dağıtmak için.
Biraz olsun işe yarıyor fakat seni unutmama yaramıyor.
Yoruldum artık bundan.
Her gün tekrarlanan şeylerden ve sensizlikten yoruldum.
Katlanamıyorum artık.
Bıktım her şeyden.
Bitsin istiyorum. Her şey bitsin.
Öleyim ve yorgunluğum bitsin.Fakat yapamıyorum.
Ölemiyorum.
Bir gün gelirsin ve beni bulamazsın diye gitmiyorum.
Boşuna mı bekliyorum?
Hiç gelmeyecek misin?
Umutlarımı tükettim neredeyse.
Bitirmemek için kalan umudumun da gitmesine az kaldı.
O da gittiğinde beni de beraberinde götürecek.
(İletilmedi 06.23)💔
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Leave
FanfictionAcıyan gözler, giden yaşlar Geri gelmen için edilen dualar angst değildir