වාසනාවකටද අවාසනාවකටද මන්දා ඇලි කොල්ලාගෙ ඇලි ඇස් දෙක මුලින්ම පැටලුනේ පිටිපස්සෙම පෝලිමේ කෙරවලේ උන්නු හාදයාගෙ ඇස් එක්ක. ඒ දිග කලු ඇස් වල තිබුනෙ කියවගන්න අමාරු බැල්මක්. ඉස්සරහට තියන අඩියක් අඩියක් ගානෙ ඇලි කොල්ලා බලාගෙන හිටියේ ඒ ඇස් දිහා. ඔව් දැන් එයාට දැනෙනවා ගෑණු පිරිමි කියලා වෙනසක් නැතුව වටේ පිටේ ඉන්න හැම ළමයාම බලාගෙන ඉන්නෙ තමන් දිහා වග. මලපෙරේතයො වගේ උන් සේරම බලාන හිටියෙ සුදු මැලි වෙලා ඉන්න මේ කොල්ලා දිහා.
මිනිස්සුන්ගෙ අවධානය අධිමාත්‍රාවෙන් ලැබිලා විස වෙච්ච මනුස්සයෙක් උන ඒ ඇලි කොල්ලාගෙ හිතට ලොකු සැහැල්ලුවක් උනා නසරානියාගේ ඒ ඇස් දෙක අහකබලා නොගෙන, දිගටම මේ ඇස් වලම පැටලිලා තිබ්බ එක.
දැන් එයා ඉඳගන්න තැනක් හොයන්න ඕනි. ඔව්, දැන් එයා කරන්න ඕනි ඉඳගන්න ඉඩ තියෙන්නෙ කොහෙද කියලා බලන එක මිසක් මේ අඳුරන්නැති කොල්ලෙක්ගෙ ඇස් දෙකක් දිහා බලාගෙන ඉස්සරහට අඩිය තියන එක නෙවෙයි.
"මෙතන්ට එන්න..."
කව්රුහරි එහෙම කිව්වා, නිකම්ම නෙවෙයි ඇලි කොල්ලාගෙ මැණික්කටුව ගාවින් අල්ලලා නතරත් කරගෙන බලෙන්ම.
අන්තිම පෝලිමට කලින් පෝලිමේ උන්නු කොල්ලෙක් එහෙම කියනකොට අර නසරානියා ඇස් රෝල් කරලා අහකබලාගත්තා යටි තොලත් තද කරලා හපාගෙන.
"Tha.... Thank you.... "
එයා ඉඳගත්තා. එයා ඉඳගත්තෙ හරියටම ඉස්සරහා පෝලිමට කලින් පෝලිමේ වැටෙන පැත්තෙ කෙරවලේ. ඔව් ඔව්, මෙච්චර වෙලා ඇස් දෙක එකට පූට්ටු කරගෙන බලාගෙන උන්නු එකාගෙ ඉස්සරහෙන්.
එයා ඉඳගන්නවත් එක්කම පිටිපස්සෙ එක්කෙනා කෙරවලේ අත ඉස්සරහාට දික් කරගෙන, ඒ අත උඩම ඔලුව තියාගත්තා. ඒක කලු පාට මූණ ලොකු ඔරලෝසුවක් බැඳපු නහර පෑදුන දිග ඇඟිලි තියෙන අතක්. කිහිල්ලත් ඉණත් අතරෙන් ඉස්සරහට වැටිලා තියෙන පිටිපස්සෙ කොලුවගෙ අත දිහා ඇලි කොල්ලා බලාගෙන හිටියෙ කරන්නෙ මොකද්ද කියලා හිතාගන්න බැරුව. පොඩ්ඩ එහෙ මෙහෙ උනොත් ඒ අත මේ ඉණේ.
"Turn the page number fifteen ළමයි. අච්චු පොත් නැති අලුත් බබලා පිනාගෙ I mean ප්‍රින්සිපල් සර්ගෙ ඔෆිස් එකට එහාපැත්තෙ ඔෆිස් එකේ දීපයිකා මැඩම්ගෙන් ඉල්ලගන්න ඕනේ. හරිද ?"
YOU ARE READING
හසරාග්ර (non fic BL)
Romanceබැඳෙන්නම හුරු උන මිනිස්සු වගේම බිඳෙන්නම හුරු උන මිනිස්සුත් ඉන්නවා..... බිඳෙන්නම හුරු උන මගෙ පළමු වගේම අවසාන බැඳීමත් නුඹ විය. එන්න අපි බිඳුණු වීදුරු වල පැලැස්තර අලවමු.
