"Ben tüm törelerinizi göze alarak dayandım kapına Hasan Ağa! Vereceğin hüküm başım gözüm üstüne. Hiç gocunma çek silahını vur beni. En azından son nefesimde bile Dilan'ımı görmüş olurum!"
"Madem vereceğim karar kabulündür o halde hüküm bellidir oğu...
Rastgele bir yere çiçek bırak Azizim, Elbet bir kadının mezarına denk gelecek.
"Anniii" "Babiii"
Mehpare duyduğu ses ile arkasına baktı. Minik ikizlerin bugün birinci yaş günüydü. Güldeniz babi, Gökdeniz ise anni diyebiliyordu. Fakat ters olan şey ise ikiside bu seslenişi Mehpare'ye diyordu. Adar homurdandı. "Şuna bak kızım ilk baba dedi ama bana değil!" "Ee Adar Bey, siz diyordunuz ya hani kızım baba dedi bundan sonra seninle işi yok diye. Ne oldu pıstırık?" "Hiç yakışıyor mu kocana öyle pıstırık filan?" "Benim kocama her şey yakışıyor." "Hmm, öyle mi diyorsun?' Adar cilveyle konuşan karısına yaklaştı. Tam onu öpecekken bacağına asılıp ağlayan oğluna baktı. "Anniiiim" "Aman be! Yemedik annini!" Adar'ın Gökdeniz'i taklit etmesine Mehpare koca bir kahkaha atmıştı. Adar memnun değildi ama karısının gülüşü her şeyi değiştiriyordu işte. "Şu gülüşüne bırak Mardin'i tüm dünyayı yakarım be!" Adar Mehpare'yi iki yanağından tutup sesli bir şekilde öptü. Gökdeniz'in ağlaması yükselirken Adar oğluna baktı. "Karım oğlum o benim karım! Hem ne yapabilirsin ki 90cmlik cücesin engelledin mi karımı öpmemi? Anca ağla zaten!" "Adar! O senin oğlun!" "Biliyorum oğlum benim o." Adar bu sefer yerden Gökdeniz'i alıp öpücüklere boğdu. Babasının sevgi seliyle bu sefer gülmeye başladı. Yerde babi diye sayıklayan Güldeniz annesine doğru emekledi. Mehpare kızını kucağına alıp ona baktı. "Övünmek gibi olmasın ama dünya güzeli bir kız ve dünya yakışıklısı bir erkek doğurdum ben!" "Tek başına övünme benimde katkılarım var." "Tamam Adar tamam." Muhabbet yine bel altına gideceği için Mehpare konuyu değiştirdi. Aşağıda ikizler için hazırlık yapılıyordu.
Dördün odadan çıkıp aşağıya indiler. Oldukça mütevazi bir kutlama olacaktı.
M
ehpare bebekleri masaya bırakıp önlerine de pastalarını koydu. Gökdeniz yemek yemeyi çok sevdiği için hemen pastaya elini daldırdı. "Bebeklerin avucuyla bir şeyi kapma hızının ışık hızından daha hızlı olduğu tartışılıyor. Canım yiğenim bunu kanıtlıyor gibi." Devran'ın oldukça ciddi şekilde söylediği komik cümleye herkes güldü. Güldeniz ikizi aksine daha nazik yiyiyordu. "Kız çocuğu kendini her yerde belli ediyor işte. Benim kızlarımda hep böyle nazik yemek yerdi ama geri kalan 3 beygir özellikle de Adar ne bulduysa yerlerdi."
"Sağol annecim karımın yanında beni yerin dibine sokup çıkarma kotan doldu bu bugün için?" "Ne dedim oğlum ben?" "Evet anne haklısın evet." "Allahım ikisini de ısıracağım şimdi. Bu anın fotoğrafı olmazsa olmaz!"
Delal hemen telefonunu çıkartıp ikizlerin fotoğrafını çekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğraf çekildikten sonra Mehpare , Canfeza'yı kucağına alıp ikizlerin arasına bıraktı. Çok güzel bir görüntüydü bu. Tarif edilmeyecek kadar güzeldi.
