Meant to be

Chapter 23

Becky's pov...

Nadatnan ko ang mommy ni freen na umiiyak habang nasa mukha nito ang kamay nito..

Nginutian niya ako at sinabing lumapit sa kanila..

Nagpatuloy pa din ito sa pagsasalita habang umiiyak..
Makikita mo ditong nasasaktan sa nakikita niya sa kalagayan nang anak.

Anak, gumising kana diyan, see nandito ulit si becky..
Namimiss ka nanamin anak, please wake up..

Mommy missed you so much.. Don't you miss us anak.
Kinuha ni tita ang kamay ko at ipinahawak sa kamay ni freen.

Do you feel anak, becky is here.
She loves you so  much.
Everyday shes here.

Hindi ko na napigilan ang mga luha kong bumagsak.
Pagdating talaga kay freen ay nagiging emosyonal ako..

Mayat maya ay biglang naginig ang katawan ni freen..

Nataranta kami ni tita at maslalo akong napaiyak dahil hindi ko kaya kung hindi na lumaban si freen..

Nagsisigaw si tita na tinawag ang doctor...

Dumating ang doctor at mga nurse..

Nanlalambot ang katawan ko habang tinitignan si freen..

Please babe don't leave me.
Bulong ko sa sarili ko habang hindi tumitigil ang agos nang mga luha ko pati narin si Mrs. Chankimha.

Humahagulgul na ito..
Doc.. anung nangyayari.
Histerical ni Mrs. Chankimha dahil ako ay walang lakas at boses ang lumalabas sa bibig ko..

Nakita namin nagplatline ang machine na kumokonekta sa katawan ni freen..

Dumating narin sina Mr. Chankimha at non.

Niyakap agad ni Mrs. Chankimha ang asawa samantalang si non ay umiiyak sa gilid.

Pilit parin nilang nirirevive si freen.. continuous parin ang platline sa monitor..

Hindi na nakapagpigil si Mrs. Chankimha ay lumapit na siya sa anak..

Baby, anak gumising ka..
Andito na si mommy please.. please dont do this anak..
Please..

Pakiusap na umiiyak ni Mrs. Chankimha..

Hindi...
Hindi, this is a nightmare right..
Bigkas ko..
Yakap yakap parin ni tita yaya ang katawan ni freen na wala nang buhay..

Nagsisigaw ito sa iyak..
Lahat kami dito sa kwarto ay hindi makapaniwala..

Bakit ganun nalang bumitaw si freen..
Hindi ba niya kami mahal..
Hindi ba kami importante sa kanya..
Akala ko ba magsasama kami hanggan sa pagtanda.
Nasaan na ang promise niya na..

Hey sarocha.
Bumangon kana diyan.
Stop joking around.. walang emosyon sabi ko..

Ayaw mo akong magalit sayo diba..
Kaya gumising kana diyan.
Gumising kana diyan.. sigaw ko.
At sumubsob naku sa dibdib niya habang nag iiyak..

Bumangon kana diyan please..
Mahal na mahal kita freen..
Dont do this..
How can i live with out you..
Huh.. FREEENNN..

GET UP..
GET UP..GET UP BUDDY..
Ang sama sama mo, ang duwag mo.
Sabi mo mahal mo si becky, sabi mo hindi mo kayang nakikitang umiiyak at nasasaktan si becky..
Sinabi mo hanggat hindi kita napapatawad, hihingi ka parin nang tawad sa kin..
Pero tignan mo, duwag ka..
Masaya kaba sa ganito.. pasigaw na sumbat ni non sa walang buhay na si freen..

Please buddy, naging mahinahon na pakiusap na ni non..

Humahagulgul na ito..

Kinuha ko ang kamay ni freen at inilagay sa mukha ko at pumikit..

Are your tired already freen.
Babe ang daya mo naman..
Hindi ko kaya babe.. sa isip ko lng sinasabi habang sa aking pag iyak..

Beepppp..

Beeppppp...
Beeeeppppppppp...

Freen...

Please buddy,