The fallin stars ( BOOK 1 )

Chapter 4 Just Three Of Us

                 Dumating na yun araw na pinaka hintay ko ang makita muli si papa..may dala siya malaki bag at pasalubong niyakap niya ako at sabi nya sa akin " anak kamusta kana ang laki laki muna ano grade muna ngayon?" sagot ko naman " grade 3 na po ako papa tagal mo nawla ha saan kaba nag punta alam muna ba sitwasyon ni mama" ang sabi ni papa sa akin " oo na nak alam kuna yan rasson bakit tagal ko wala inaalagaan ko kasi ng mama mo kada uuwi ako galing barko doon na darecho ko sa hospital kaya halos hindi na ako nag kakaroon ng time para sa inyu mag kaptid.." yun ang sinabi sa akin ni papa bakas sa mata ni papa ang matinde pagod at problemado sa sitwasyon ni mama habang nag uusap kami ni papa bigla nag salita si nanay " ngayon nandito kana ano na balak mo sa mga nak mo? alam mo naman sitwasyon ng anak ko hindi niya maalagaan mga nak niya" ang salubong ni nanay kay papa sagot naman ni papa " nay kung ok lang ba sa inyu dito muna mga bata yun din kasi ang gusto ng mama nila nag offer naman ng inay ko na alagaan sila pero ayaw ng mama nila wag ko daw kukunin ng mga anak ko dito at mag susutento nalang ako sa mga kailangan ng aking mga nak" yan sinabi ni papa kay nanay pero bigla nlang ako pinakyat ni nanay sa taas kasi may pag uusapan sila ni papa agad naman ako sumunod pero hindi para pumasok sa room ko kundi mag tago sa likod ng kabinet namin para marinig ang pinag uusapan nila..yun akala ni nanay nakaakyat na ako bigla niya kinausap si papa
  " kahit ako hindi ko bibigay ang mga apo ko sa kanila ang sa akin lang wag mo pabyaan mga nak mo may isip na si angel lito lito na ang nak mo sa mga nanyari lalo na sa sitwasyon ninyu hindi mo ba alam ano epekto yun sa bata may skit ang nanay nila lumalaki na bunso mo nakita na ni angel ang pag kakaiba sa paligid niya tikom parin ang bibig mo wala kaba ipag tatapat sa nak mo" laki gulat ko sa mga binitawan salita ng lola ko hindi ko malaman bakit ganun ang mga sinabi nya bakit tahimik lang si papa habang ganun mga sinabi ng lola ko bukod ba sa skit ni mama merons din lihim ang tatay ko yan lang tumakbo sa isipan ko habang pinakikingan ko ang usapan nila..

         Maya-maya tinawag na ako ni nanay at ako naman nag kunwari bumababa galing sa  taas pinag masdan ko agad ang papa ko bakas sa muka niya ang longkot at halos hindi siya mkatingin sken ng maayus at bigla nalang nag salita si nanay " aalis na ang papa mo mag usap muna  kayo" nabigla ako sa sinabi ni nanay laki akala na kasama na namin si papa dito sa bahay yun pala aalis din pala siya agad tanung ko kay papa " pa! aalis ka ulit kelan balik mo? " tanung ko kay papa habang papa ko naman niyakap ako at sinabi niya "bukas din nak dito si papa wala kasi kasama si mama mo sa hospital kaya doon muna ako mag stay ano gusto mo pasalubong?" sabi ko naman kay papa "kahit ano papa importante nakita kuna kayo " pero ang totoo sobra longkot ko at dami na gumugulo sa isip ko kaya halos wala na din ako masabi kay papa..pag ka aalis ni papa agad ako nag punta sa room ko at ulit umiiyak naman ako sa sobra dami inaalala sa bata ko edadd pakiramdam ko lahat na ata kalse ng sakit naramdaman kuna eh nasaan na yun masaya pamilya na nalakihan ko bakit naging ganito buhay namin bakit ba dami nila tinatago sa akin..yan mga tanung gumugulo sa isipan ko.....

                 makalipas ng ilan araw at months na normal na pamumuhay na kain tulog pasok sa school at mag laro ganun nlang palagi gawa ko sa araw araw natoto na ako mag tago ng tunay ko nararamdaman sa bawat tao at pag mag isa nalang ako saka ko binubuhos lahat ng bigat at sakit nararamdaman ko unti unti na din lumalayo ang loob ko sa papa ko minsan dinadalaw niya kami mag kaptid at dahil sa tagal niya nawla kahit kaptid ko hindi siya kilala ayaw sumama sknya palagi lang ang kaptid ko nasa lola ko halos kasi sila nanay at tatay na kinilala niya magulang nya..hanggang isang umaga naasa school ako yun nakita ko si ninang pearl ko nakausap ang teacher ko tataka ako bakit ang aga aga niya nandto maya pa uwiian namin maya mya after nila mag usap bigla ako tinawag ng teacher ko at sabi niya angel ayusin muna mga gamit mo at sinusundo kana ng tita mo punta daw kayo sa hospital kung saan ang mama mo at dahil sa pag ka gulat ko natanung ko nlang "ha? punta ako kay mama akala ko ba bawal bistahin si mama" yun lang nasabi ko sa harap ng teacher ko at ng ninang ko sabi ng ninang pearl ko " tumawag mama mo kanina pinasusundo kayo mag kapatid gusto nya daw kayo makita" yan lang sinabi ni ninang sa akin sobra tuwa ko un kasi makikita kuna ulit si mama pag dating sa bahay agad ko nkita si nanay dala dala un red dress ko terno kami mag kaptid nag palit na ako at inayusan ako ni nanay bigla na din dumating si papa at tatay kasama pala namin si papa papunta kay mama kaya lalo ako excited kasi makakaranas na ang kapatid ko ng buo kami kasama sila mama at papa..habang nasa bayahe kami kasma ang isa sa katulong sa bahay karga niya ang kapatid ko habang ng tatay at papa ko nasa  harap sila at si tatay ang nag drive ng sasakyan namin sobra traffic yun time na yun halos inabot kami ng haba ng oras sa kalye un tipo excited kana makasama ang mama mo saka pa may ganito ganap sa kalsada makalipas ng mahaba oras namin at trap sa traffic nkarating na kami sa hospital kung saan si mama pero yun pababa na kami may bigla humarang sa amin pababa...

          Sabi ng babae "wag na kayo bumababa jan na kayo" sabi ni papa "bakit nag hihintay mama nila.." yan sagot ni papa sabi ng bababe " wala na po asawa ninyu sir patay na po siya halos nag aagaw buhay na siya kanina hindi niya kayo nagawa hintayin" halos bumagsak ang katawan at isipan ko kita ko papa ko tumakbo papasok ng hospital sinundan din siya ng lolo ko sa loob samantala ako hnd na ako makagalaw sa kinalalagyan ko nanigas buo katawan ko wala niisa yumakap sa akin isa lang ang nagawa ko kundi sumigaw at umiiyak garbe sobra sobra sakit mawlan ng ina tanung ko sa dios bakit ano ba nagawa namin bakit mo kinuha ang mama namin paano na kami paano na ang kapatid na halos 2yrs old palang ni masilayan niya si mama hindi niya naranasan paano nalang kami grbe ang luha at hignapis ko kung hindi siguro traffic naabutan namin sana si mama nayakap pa namin siya at nkausap..sobra sakit...

       Pag ka tapos ko umiiyak at medyo nahimasmasan ako pinag masdan ko ang kapatid ko hinawkan ko ang kamay niya at isang lang nasabi ko "ngayon wala na si mama inisip ko paano ako.maging ate sayo paano ba sa mura edadd ko maging nanay mo 8yrs old plang ako..pag lalaro lang dapat ang alam ko hindi kuna alam gagawin ko" bigla naman nag salita yun katulong namin sa bahay " wag ka mag isip ng kahit ngayon wala na mama ninyo piliin nyu lagi mag kapatid ang mag mahalan wag kayo mag aaway kasi diba sabi mo yan gusto ng mama mo" tumango nalang ako at hawak ko parin ang kamay ng kapatid ko..mya mya nakita kuna si tatay at sumilip siya sa amin " wala na ng mama mo apo ang papa mo halos mag wala na sa hospital kanina sa sobra sakit naramdaman niya ok ka lang ba" yan tanung sken ng lolo ko sabi ko lang" opo tay ok lang ako " huminga lang ako ng malalim kasi wala na lumabas n luha sa mga mata ko pakiramdam ko naubos kuna lahat kanina pakiramdam ko nalang ngayon ay isang bote na walang laman..manhid ang puso ko sa sobra lalim ng sugat..dami na din tumatakbo sa isipan ko ang alam ko lang gawin sa ngayon ay manahimik lang ....