The fallin stars ( BOOK 1 )

Chapter 5 Abandon

              Naiuwi na si mama sa bahay pero nasa loob na siya ng kabaong habang painapasok siya sa loob ng bahay garbe ang pag iyak nh lola ko ramdam mo yun sakit ng isang ina nawlang ng anak 35 lang edadd ng mama  ko yun namatay siya hindi agad ako mka lapit sa mama ko hindi ko pa kaya makita siya nasa loob ng kabaong hindi kuna makita ang maganda niya muka hindi kuna maririnig yun mganda nya boses pag kumakanta siya yun mga ngite niya..hindi inaasahan ganito lagay manyayare sa mama ko..habang nag iiyakan sa baba umakyat muna ako dito sa taas solo ako umiiyak ng tahimik pilit ko tinatangap na wala na si mama at kami nlang ni papa at kaptid ko ng mag kasama..sobra aga namin na ulila sa ina..nkatulog pala ako kakaiayak sa kama ko ginising nalang ako ng katulong namin para kumain sa baba dahil nalaman pala ni nanay na hindi pa ako nag hahapunan..
sa pag baba ko nakita ko gaano karami tao sa baba dami nakiramay at hindi ko mahagilap ng papa ko tinanung ko siya sa tita ko pero sabi lang sa aking may binili lang daw sa labas at maya maya nandito n din siya..nakita ko si nanay hawak nya ang kaptid ko kita ko sa muka ng lola ko yun bigat ng loob at pagod sa pag aalaga sa kapatid ko dumating nadin ng kamag nak namin sa side ng papa ko...

            Pag katapos ko kumain nag pasiya na ako aakyat sa taas upang doon ko nlng solohin ang pag luluksa ko sa pag kawala ni mama pero bigla ako napatingin sa kabao nya nilakasan ko ng loob ko upang makita ko ulit ng mama ko lahat ng nasa harap napahinto ng kuwento ng makita nila ako lumapit sa kabao ng mama ko tahimik at pinakikiramdaman ako kung ano gagawin ko pag silip ko ibang iba na muka niya payat at halata sa muka ng mama ko paano niya nilaban yun sakit niya wala naman bisyo ang mama ko kaya malaki tanung sa akin paano siya nag ka lung cancer..akala ko pag silip ko siya agad agad babagsak ang luha ko pero kamali ako niisa patak ng luha ko wala gusto ko lang pag masdan ng muka niya..ni pag salita hind ko nagawa..nisabihan siya ng ilove u mama hindi ko rin nagawa parang umurong ng dila ko bigla ako nilapitan ng ninang ko at niyakap sabi nya "angel pwd ka naman umiiyak or sumigaw wag mo ikimkim yan sa loob mo" umiiyak na ninang ko habang sinabi nya yun pero ako manhid na sobra manhid na gustohin ko man sundin ang sinasabi nya pero ayaw na tlaga ng stema ko..naubos na sa paraan alam ko..habang palalim ng gabi lalo damadami ng tao sa bahay halos dami nila kausap ibang iba tao iba naman kawork ng mama ko dati sa salon at iba naman kaclose ng mama ko nameet ko din ang ex bf ng mama ko sa burol niya tinalo pa papa ko sa kakaiyak kasi daw napaka bait ng mama ko..kita ko sa mga tao na marami iniwan ang mama ko alala sa knila kasi nag tatawanan sila sabi nila likas daw masayahin ng mama ko at pala kaibigan hindi mo daw makikitaan ng problema..tama sila ganun nga ang mama ko..pero sakit lang dahl saglit lang namin siya nakasama..

             Kinabukasan maaga ako na gising nakita ko sila nanay at tatay nag aayus ng mga upoan tahmik ang bahay wala na masyado tao nakita ko din si lola nanay ng papa ko na nag luto nakita ko din dami na nakapalibot na sampagita sa kabao ng mama ko sabi ng tita ko si papa daw nag palagy yun dahil mahilig sa bulaklak ng mama ko..pumunta ako ng kusina upang mag hanap ng kakain ko nakita ako ng katulong namin sa bahay at agad niya tinimpla ang gatas ko nag pasayahan ko lumabas ng bahay pra doon kumain at sa wakas nakita ko si papa nka upo habang nag kakape nilapitan ko siya at niyaya kumain pero tinitigan lang niya ako bakas sa muka ng papa ko anc puyat at longkot bigla siya tumayo sa kinauupoan niya at hindi niya ako kinibo ramdam ko ang puso ko bugbog na sa sugat mas lalo ko naramdaman un hapdi sa ginwa ng akin ama..upo nalang ako kung siya naka upo at doon ako kumain ang ganda ng umaga at ganda ng sikat ng araw..pakiramdam ko sinalubong ako ng mama ko ng maganda at mapayapa umaga para mkabawas sa bigat na raramdaman ko..habang kumakain ako bigla dumating ng mga pinsan ko sinalohan nila ako kumain nag kuwentohan at tawanan kami ng bigla sumigaw si papa " angel ano tawanan yan masaya ka namatay ng mama mo ha nag iisip kaba imbes na umiiyak ka bakit masaya kapa"  garbe gulat at skit pakiramdam ko durog na durog n ako..bakit ka ganun si papa bakit niya ako sinigawan mali ba makipag usap mali ba libangin ang sarile..napa yuko nalang ako habang papasok sa  bahay muli nkita ko naman kabao ng mama ko napatitig ako saglit pero wala prin luha lumalabas sa mga mata ko nag pasiya nalang ako umakyat sa taas at doon sa bag kinuha ko un walkman ko hiniram kasi yun ni mama sa akin un buhay pa siya para daw may libangan siya sa hospital..at doon ko narinig ang mga kanta na palage niya kinakanta habang nakikinig ako hindi kuna namamalayan na kusa na bumabagsak ang luha sa mga mata ko pero wala na ako emotion pa nararamdaman..parang na ako bato o sugat na hindi na gamot sa sobra kirot at hindi agad nalagyan ng gamot naging manhid na ganun na ganun na pakirmdam ko...

          Lumipas mga araw ng burol ni mama huling lamay na ngayon garbe dami tao halos hindi na mag ka hatid ng pakain pra sa bista ang iba namin kamag nak ang nanay at tatay dami kausap ganun din sa side ng papa ko hanggang labas na abot ng tao hinahanp ko ng papa ko kung nasaan pero hindi ko prin siya nakikita at sa sobra dami ng tao pasiya ako unakayat muli sa  taas..babalik n sana ako sa pag higa pero bigla ko nakita ang ninang ko sabi niya " oh matulog ka ulit huling lamay na ngayon wala kaba plano silipin ang mama mo sa baba." sagot ko naman " nasilip kuna siya kanina umaga po ska dami tao sa baba bka makaistorbo lang ako hindi ko din mkita si papa eh" bigla nalang tumabi ang ninang ko sa aking sa higaan " pag pasensya mo muna ang papa mo kung pabago bago ang mode niya hindi din madali sa papa mo nawla ang mama mo magulo ang inispan niya at prang kalahati ng buhay nya nawala kaya dapat unawaan mo nlang siya wag ka mag tatampo o sumama ng loob mo pag natangap na ng papa mo mga nayare sa mama mo babalik ulit kayo sa dati " yumuko nalang ako habang himas ng ninang ko ang ulo ko kailangan ko si papa para maging matibay ako pero wala din pala ako kakapitan kasi kaht siya wala din para damayan ako...

         lumipas na ang araw after malibing si mama still hindi ako kinakausap ng papa ko at habang nag lalaro ako sa taas bgla ako pinatawag ng lola ko agad agad naman ako bumababa at nakita ko sa sala si papa may dala bag habang papalapit ako sinabi ni papa na aalis na siya bigla nalang ang lola ko nag iiyak at nag wawala sa sala hawak hawak niya ang bunso ko kapatid kinukuha pala kami ni papa para dalhin sa cavite pero ayaw nila nanay yun kasi huling habilin ng mama ko na wag na wag kami ibibigay sa papa ko..at wag kami pag hihiwlayin mag kapatid pinag laban kami na wala sustento ng lolo ko wag lang kami kunin ni papa hanggang sa sinabi ni papa na siya nalang aalis dali dali ko hinabol si papa at sinabi ko kung kelan siya babalik sabi nya " babalik din ako nak hintayin mo ako ha" at umalis na siya dumaan na taon hindi na siya nag pakita kht tawag or makita kami wala tinawgan ko mga kamag nak namin sa side ng papa ko pero palagi nila sagot wala sila alam wala n nga kami nanay pati tatay wala na din..pinannidigan talaga ni papa na iwan kami..lumaki nlang anv kaptid ko na hindi siya kilala yun mga bagay na kinagisnan ko lahat nawla sa akin natutu na ako gawin ang mga bagy na hindi ko naman dati ginagawa sa mura ko edadd nagagawa kuna mag alaga ng bata at mag linis ng bahay hugas ng plato at mag luto at saeng need ko imature ng sarile ko at lakasan ng loob dahl wala naman ako magulang pra damayan ako lumaki ako may sama ng loob kay papa bkit niya ako pinabyaan at iniwan nlang....