---Stell POV---
Hating gabi na kami nakarating sa bahay galing sa airport
Nag kwentuhan pa kami ni Mommy Kaya naman halos ala dos na ko nakapanik sa kwarto ko
Dumiretso ako sa banyo para maglinis ng katawan
Napatagal ang babad ko dahil mag aalas tres na ng tumingin ako sa orasan
Nag madali na kong mag bihis dahil inaantok na rin talaga ako
Habang nag lalakad ako papunta ng kama ay napansin ko ang ganda ng langit kaya naman imbes na papunta sa kama ay papunta sa balcony ang tinahak kong daan
Pero tumigil ang puso ko ng makalapit ako
Dahil biglang bumukas ang slidding door at nakita ko syang nakatayo sa harapan ko
Ang taong mahal ko pero hindi ako mahal
Pigil na pigil ko ang sarili ko
"Stell?"
Hindi makapaniwalang tanong nyaHindi ko alam kung paano ko sya kakausapin kaya naman nag panggap na lang akong hindi ko sya kilala
"Sino ka?" walang emosyong tanong ko sa kanya
Kahit ang totoo ay hanggang ngayon ay kilala pa rin sya ng puso koNakatingin lang sya sakin
Para bang sinusukat nya kung talaga bang hindi ko sya naalala"You dont remember me?"
Ulit na tanong nyaAlam kong di sya kumbinsido sa acting ko kaya naman mas ginalingan ko ang pag papanggap
"Hindi eh, sino ka ba?" mahinahong tanong ko
Hinawakan nya ko sa pisngi
Nabigla ako pero agad ko din namang ikinalma ang sarili koGusto kong pumikit ng madama ko ang init ng palad nya sa mukha ko pero pinigilan ko ang sarili ko
Hindi ako dapat magpadala sa mga kilos nya dahil alam kong sa huli ay ako lang ang masasaktan
He looked at me and he said those words that makes my heart beat faster
"I miss you" it was sincere
Kita ko kung paano kumislap ang mga mata nya habang sinasabi nya yun
Ayokong may maramdaman kaya kahit mahirap ay pinilit kong makipag usap sakanya ng normal
"you miss me?"
Seryosong tanong koNakatingin kami sa isa't isa
Pero hindi ako nakatagal sa mga titig nya kaya nag lakad ako palabas ng balcony
Nilanghap ko ang sariwang hangin
Ayokong ipahalata sa kanya ang panginginig ng kamay koHindi pwedeng ako na naman ang maging kawawa sa huli kaya hanggat kaya ko ay hindi ko na muli pang isusugal ang puso ko saknya
Nakatingin lang ako sa kalangitan ng
maramdaman ko ang pag lapit nya
Gaya ko ay nilanghap din nya ang hanginGanun lang kami ng ilang minuto ng magsalita sya
"I'm Ken"
Nilingon ko sya, Nagulat ako ng makita kong nakangiti sya habang nakalahad ang kamayNaninibago ako sa kanya
Pero dahil nga nag papanggap ako ay ngumiti ako at tinanggap ang kamay nya"im stell, kilala mo naman ako di ba?"
He smile again - Grabe totoo ba to? Dalawang ngiti ngayong gabi? Sya ba talaga si ken?Malayong malayo sya sa ken na nakilala three years ago
Pero hindi ako magpapadala sa mga paganyan nya"By the way kaibigan ba kita? Sorry wala kasi talaga akong maalala"
Pag sisinungaling koRamdam ko kanyang mga titig
"Im not your friend"
Napalitan ng seryosong mukha ang kanila lang ay nakangiti nyang mukhaNagpanggap akong walang emosyon sa sagot nya kahit ang totoo ay sobra na kong naluluha dahil ngayon ko lang napatunayan na kahit pala bilang kaibigan ay hindi nya ko kinonsider
Tumingin ako sa malayo
"Oh i see, mukhang si maverick lang talaga ang nag iisang kaibigan ko"
Kakamot kamot sa ulong sabi koTumahimik sya
Kaya lumingon ako sa gawi nya
Nagtama ang mga mata naminKita ko ang pag iiba ng mukha nya ng marinig nyang sabihin ko ang pangalan ni maverick
"Maverick?" Makahulugang tanong nya sakin
Tinanguan ko sya "Ahh maverick hindi mo sya kilala kasi naging kaibigan ko sya sa Us" Hindi ko alam kung bakit parang natakot ako sa kung paano nya bigkasin ang pangalan ni maverick
"Maverick hmmm"
Inulit nya ang pangalan ni maverick kaya mas natakot ako pero hindi ko ipinahalata"Teka lang, kung hindi kita kaibigan ano kita?" Pag iiba ko ng tanong, ayoko na kasing banggitin nya oa ang pangalan ni maverick saka curios din ako
Gusto ko din kasing malaman kung anong isasagot nya
"Nothing" Simple lang ang sagot nya pero sobrang tagos sa puso ko ang sakit
Hanggang ngayon wala lang ako sa kanya
Gusto ko syang sapakin dahil hanggang ngayon napaka makasarili pa din nya
"Ah okay" Tiningnan ko sya ng diretso hinihintay ko ang sasabihin nya
Parang hindi ko na yata kayang pigilan ang luha ko kaya naman tumalikod ako
"Bye na ken, inaatok na ko eh"
Paalam ko habang naglalakad papasokAkala ko aalis na sya pero sinundan pala nya ko hanggang sa loob
"Teka, di ka pa ba uuwi?" Nagtatakang tanong ko sa kanya
Hindi sya sumagot
Nakatingin lang sya sakin
Para bang kinakabisado nya ang mukha ko"Bakit ganyan ka makatitig?"
Naiilang na tanong ko sa kanya
Para kasi akong matutunaw sa kung paano nya ko tingnanInilapit nya ang mukha nya sa mukha ko hanggang sa nagtatama na ang mga tungkil ng ilong namin
Pati pag hinga nya ay ramdam ko
Para na kong maduduling sa lapit nya
"You asked me earlier what i am to you right?
Tumango ako
Hindi ako makapag salita dahil pakiramdam ko kakapusin ako ng hininga dahil sa lapit nyaLumayo sya sakin at umayos ng tayo
Saka lang ako nakahinga ng lumayo sya sakinInilagay nya ang kamay nya sa kanyang bulsa
Seryoso syang nakatingin sakin
"I am nothing-"huminto sya sa pag sasalita at naglakad papunta sa balcony "but your my everything"
Pagkasabi nya nun ay nakita kong tumalon sya sa balcony
YOU ARE READING
Shootout for Love - A Mafia Romance
FanfictionA KenTell Fan Fiction Siguradong mapupuno na naman ng katatawanan at pag-ibig ang storyang to! Authors Reminders: ✔️KENTELL FANFICTION ✔️BL ROMCOM ✔️GRAMMATICAL ERROR ✔️ALL THE SCENARIOS OR CONVERSATION IS FULLY AUTHOR'S IMAGINATIONS SO PLEASE WAG S...