විහඟ ගීතය

7. කොටස

ඉතාලියේ පොඩි කැෆේ එකක් ඇතුළේ දිනෙතිට ලබුණු දෙවෙනි විවහ යෝජනාව ගැන පුවත් පිදුරු ගොඩකට ගිනි ඇවිළුණා වගේ පැතිරී ගෙන යද්දි, දම්සරව ආයෙමත් ස්පොට් ලයිට් එකක් යටට වැටෙන්න ගියේ එක දවසයි.

එතෙක් මාස ගාණකට, කැන්ටින් වල මේස වටේ... බස් හොල්ට්වල... කඩපිල්වල පෝලිම් ගානේ... ඇස් කුඩා කරලා කෙඳිරුම් හඬින් එකිනෙකාගෙන් අහලත් හරිහමන් උත්තරයක් නොලැබුණ ප්‍රශ්නයකට, නොහිතපු මොහොතකදී උත්තරයක් ලැබිලා.

නිල වශයෙන් දම්සර විවාහය අවසන් කරා කියලා කොතනකවත් සඳහනක් නැති වුනත්, "නීතියෙන් වෙන් වෙලා නැත්නම්, මැරීඩ් කෙල්ලෙක්ට මිහින් ප්‍රොපෝස් කරයිද?"

දම්සරගේ කිට්ටුම හිතවතුන් ඇරෙන්න - ඇත්ත සිදුවීම නොදන්න හැමෝම හිතුවේ එහෙමයි.

"මට නම් මුල ඉඳන්ම එයාව ඇල්ලුවේ නැහැ." කවදාවත් දම්සරගේ බිරිඳ ගැන තිබුණු අමනාපය වසන් කරන්න උත්සාහ නොකරපු අක්කා - උත්පලා, ආරංචිය ලැබුණ වෙලාවෙම කෝල් කළා. "මම හොඳ ලෝයර් කෙනෙක් අල්ලනම්කො..."

උත්පලා කිව්වේ ගත වුන අවුරුදු හතටම දිනෙති එක්ක තියෙන ඇරියස් එකපාරම අල්ලන සයිස් එකෙන්.

"තාම ඉතාලියෙන් ලංකාවට ඇවිල්ල නැහැ නේද?" අක්කගේ මහත්තයා ඇහුවා. "ආවට පස්සේ තමයි සර්කස් එක හරියටම පටන් ගන්නේ."

"අර කොල්ලට එහෙම හිත රිදෙන වචනයක් කියනවා නෙමෙයි ඔන්න," දම්සරගේ අම්මා නම් කතා කලේ සවන් ගැන වදවෙන හඬකින් වගේම දම්සරට තරවටු කරන ස්වරයකින්. "අක්කණ්ඩි කරන වැඩවලට ඒකා පලි නෑ."

දම්සර වෙනස් වෙන්න ගත්තේ සවන් අවුරුදු හතරකට කලින් ගෙදර නවතින්න ආපු කාලෙදියි... ඒනිසා වෙච්ච දේවල්වලට සවනුත් වගකියන්න ඕනේ කියලා දම්සරගේ හදවත දිහා බලාගෙන හිටිය කෙනෙක් නම් සවන්ටත් දොස් කියන්න ඉඩ තිබූන බව ඇත්ත. ඒත්, ගෙදරට සවන් ආවට පස්සේ දිනෙතිගේ හැටි හරියටම තේරුම් ගත්තා අරෙන්න වෙන නරකක් වුනේ නැහැනේ කියලා දම්සර කියාවි. 

සවන්ට මොනවට දොස් කියන්නද?

ඊට පහුවෙනිදා හවස ආයෙමත් බොඩිමට යන්න ඕනේ කියලා සවන් කියද්දි, දම්සර සවන්ව නවත්ව ගත්තේ අම්මගේ වචන පලිහ කරගෙනමයි.