wedding day. ✨

0.5

derin-ismail

Derin, elindeki kutuyu vereceği eşini heyecanla beklerken kapının açılma sesiyle daha da heyecanlanmıştı.

Koltuğun kenarında oturmuş, mazlumca televizyonda en sevdiği diziyi izliyordu. İsmail ise kapıdan girer girmez karşılaştığı bu manzaraya gülümsedi. Derin kutuyu masaya koyup ayaklandı ve sevgilisini öptü.

"Hoş geldin İso'm!"

"Hoş buldum Derin'im! Bugün daha iyisin bakıyorum?"

Gerçekten de, bugün daha iyiydi Derin. Son 1-2 haftadır yaşadığı mide bulantıları, baş dönmeleri onu çok kötü hissettiriyordu. Dün de İsmail müsait olamadığı için kardeşi ile hastaneye gitmiş ve oradan aldığı haberlerle daha enerjik şekilde dönmüştü eve.

İsmail , karısını öpücüklere boğarken masadaki kutuyu fark edip kaşlarını çattı.

"Bu ne aşk?"

"Aa, dur.. " deyip adı gibi derin nefes alarak kutuyu uzattı Derin.

"Aç bakalım.. "

İsmail merakla kutuyu açtı.

Minik bir bebek patiği, ultrason fotoğrafı ve Fenerbahçeli emzik.

İsmail yavaş yavaş anlıyor, anladıkça heyecanlanıyor ve heyecanlandıkça yüzünde açan güllerle birlikte zıplıyordu.

"Derin.. Derin.. Ben baba mı oluyorum?" Derin gözleri dolu şekilde kafasıyla onay verirken İsmail eşine sarıldı.

"Baba oluyorum ulan!! " tepkisi garip, komik ve ultra tatlıydı. Derin çocuğuna en iyi babayı seçtiğini bu saniyelerde daha da anlamıştı.

Beraber sarılmalı, ağlamalı ve öpüşmeli dakikalardan sonra sakince koltuğa oturdular. İsmail biraz fazla Heyecnlanarak yine ayaklandı.

"İyi misin? Rahat mısın? Dur arkana yastık koyayım, canın bir şey çekiyor mu? Alayım hemen. "

"Sakin ol İso, ben gayet iyiyim. "

"Karnında geleceğin Fenerbahçe şampiyonluğu görecek forveti var. "

"Belki o Eda Erdem'in izinde gidecek. "

"Gitsin.. Ha kızım ha oğlum. Sana benzesin yeter."

Derin gülümseyerek eşine baktı, İsmail de eşinin yanağından öptü.

"Size bu hayatta muhteşem bir adam olacağım. Sana çok iyi bir eş olacağıma söz vermiştim, son nefesime kadar da bu sözün arkasında duracağım. Aynısı, karnındaki fasulyemizin babası olma konusunda da geçerli. "

"İso, beni ağlatmaya yeminli misin?" diyerek yüzü kızaran Derin'e sarıldı İsmail.

"Ya ağlama, çocuğumuz sulu göz olmasın! Ben gerçekleri söyledim güzelim, ağla diye değil tabii ki.Ne diyeceğim, ne zaman duyuracağız?"

"Deniz biliyor, o da benimle geldi. Onun dışında yarın akşam bizimkileri toplayayım diyorum buraya?"

"Emrine amadeyim, karım ne derse okeyimdir. Sen bu evin annesisin artık.. "

"Anneyim ya.. Sen de baba tabi.. "

İsmail daha şimdiden bu babalık işini benimsemişti bile.