*Short Story*
Sa isang malayong baryo sa gilid ng kabundukan, nakatago ang isang lihim na hindi pinag-uusapan ng mga matatanda. Sinasabing tuwing sasapit ang "Pulang Buwan", isang kakaibang seremonya ang nagaganap sa gitna ng gubat. Sinasabi nila na ang ritual na ito ang nagbibigay ng kasaganaan sa baryo, ngunit may kabayaran ito isang buhay.
Si Zia, isang batang dalaga, ay likas na mausisa. Narinig niya na ang kanyang mga ninuno ay mga tagapagbantay ng baryo, ngunit hindi niya lubos maisip kung ano ang ibig sabihin nito. Sa bawat Pulang Buwan, ang kanyang lola, si Aling Teresita, ay nagiging tahimik at palaging nagbibilin na huwag lumabas ng bahay pagkatapos ng takipsilim.
Ngunit sa gabing ito, hindi mapakali si Zia. May kakaibang tawag mula sa kagubatan, parang may bumubulong sa kanyang isip. Nang tumaas na ang Pulang Buwan sa langit, hindi niya napigilang umalis ng bahay at maglakad patungo sa gubat.
Habang tinatahak ang masukal na daan, napansin niya ang mga bakas ng paa ng tao, ngunit tila kakaiba ang hugis nito mahaba ang mga daliri at malalalim ang yapak. Nakaramdam siya ng kaba, ngunit hindi siya tumigil. Sa kabila ng takot, nararamdaman niya ang pangangailangan na malaman ang katotohanan.
Nang makarating siya sa gitna ng gubat, nakita niya ang isang bilog ng mga matatandang babae, lahat nakasuot ng itim. Si Aling Teresita ay naroon, may hawak na isang matulis na patalim. Sa gitna ng bilog ay may isang altar na yari sa bato, at sa ibabaw nito ay isang batang lalake na nakagapos, umiiyak at nagmamakaawa.
"Para sa kasaganaan ng ating bayan, ang dugo ay dapat dumaloy," sabi ni Aling Teresita, habang itinataas ang patalim. Ang kanyang boses ay malamig at puno ng pangamba.
"Huwag!" sigaw ni Zia, habang mabilis na lumapit sa bilog.
Nagulat ang mga matatanda at humarap kay Zia. "Bakit ka narito?" tanong ni Aling Teresita, habang nakatingin sa kanya ng may halong galit at takot.
"Hindi ito tama! Hindi kailangan ng buhay para sa kasaganaan!" sigaw ni Zia, ngunit naramdaman niyang may kakaiba sa paligid. Parang may mga matang nakamasid mula sa dilim, at ang hangin ay nagiging mabigat.
"Ikaw... ikaw ang tagapagmana ng ritwal, Zia," malamig na sabi ni Aling Teresita. "Ngunit hindi mo naiintindihan ang halaga nito. Kung hindi natin gagawin ito, ang sumpa ng gubat ay babalik. Hindi lang isa, kundi lahat tayo ang babayaran."
Bigla, nagdilim ang kalangitan, at ang Pulang Buwan ay naging mas maliwanag, halos bumababa sa kanila. Ang mga anino sa paligid ay nagsimulang gumalaw, unti-unting lumalapit sa bilog. Nakita ni Zia ang mga anyo ng mga dating biktima, mga kaluluwang hindi matahimik.
"Huwag kang maniwala sa kanila!" sigaw ng isang boses sa kanyang isipan. "May ibang paraan!"
Sa takot at galit, dinampot ni Zia ang patalim mula sa kamay ng kanyang lola at tumakbo patungo sa altar. Hindi para tapusin ang buhay ng bata, kundi upang sirain ang altar mismo. Sa isang mabilis na galaw, sinaksak niya ang bato ng altar at nag-crack ito. Isang malakas na alingawngaw ang narinig, at nagkaroon ng malakas na pagyanig sa lupa.
Ang mga matatanda ay nagsigawan sa takot, habang ang mga anino ay sumigaw ng pagkabigo. Ang langit ay bumalik sa normal, at ang Pulang Buwan ay naglaho, pinalitan ng madilim na ulap. Ang mga espiritu ay unti-unting nawala, at ang batang lalake ay napakawalan.
Hingal na hingal si Zia, habang nakatingin sa gumuho nang altar. Tumitig sa kanya si Aling Teresita, ngunit sa pagkakataong ito, wala nang galit sa kanyang mga mata, kundi pagkabigo at kalungkutan.
"Ito ang dapat mong alamin noon pa, Zia. Ikaw ang tagapagmana, ngunit pinili mong itigil ang ritwal. Sana’y tama ang iyong desisyon," mahinang sabi ng matanda bago siya umalis kasama ang iba pang kababaihan, na tila nawalan ng layunin.
Tahimik na bumalik si Zia sa baryo, bitbit ang kasiguraduhan na hindi na muling mangyayari ang ritwal. Ngunit sa bawat anino ng gabi, naririnig pa rin niya ang mga bulong ng kagubatan na tila may hinihintay na kapalit.
THE END.
---
MESSAGE: Hello po maraming salamat po sa pagbabasa ng kwento ko sana supportahan nyo po ako hanggang sa dulo. Thankyou💗
---
Disclaimer : It's just a disclaimer that copying someone else's work is considered copyrighted, so avoid it as much as possible and just read it carefully.
BINABASA MO ANG
Short Story Collection's
Short StoryI will only publish short stories here and you can see any genre here as long as it is a short story and I will use any language such as English, Tagalog so I hope you enjoy the short stories that I will do and thank you. You can also follow me on...