*Short Story*
Si Vince at Clara ay matalik na magkaibigan mula pa sa pagkabata. Sa tuwing may pagkakataon, sabay silang naglalaro sa mga dalampasigan ng kanilang maliit na bayan. Lumaki silang magkasama, at sa paglipas ng panahon, unti-unting nag-iba ang kanilang relasyon naging mas malalim. Hindi na lamang sila basta magkaibigan. Hindi nila ito direktang inamin, ngunit nararamdaman nila sa bawat sulyap, bawat ngiti.
Isang hapon habang nakaupo sila sa paborito nilang puno ng mangga, tahimik na tinanong ni Vince si Clara, "Ano sa tingin mo, Clara? Sa hinaharap, ano kaya ang mangyayari sa atin?"
Napangiti si Clara at sinagot siya, "Basta’t magkasama tayo, Vince, hindi ko na iniisip ang kinabukasan. Nangako tayo, ‘di ba? Walang iwanan."
"Nangangako ako, Clara," sabi ni Vince. "Hindi kita iiwan, anuman ang mangyari."
Lumipas ang mga buwan, at ang kanilang relasyon ay naging mas matatag. Ngunit dumating ang isang pagkakataon na kinailangan ni Vince na lisanin ang kanilang bayan upang mag-aral sa Maynila. Bagamat mabigat sa loob ni Vince, sinabi niya kay Clara, "Babalik ako para sa’yo. Hindi magbabago ang lahat. Pangako."
Maluha-luhang nginitian ni Clara si Vince at mahigpit siyang niyakap. "Hihintayin kita, Vince. Mananatili ang pangako natin."
Ngunit habang lumilipas ang panahon, unti-unting nagbago ang lahat. Naging abala si Vince sa kanyang bagong buhay sa lungsod mga bagong kaibigan, bagong karanasan. Unti-unti siyang bihirang magpadala ng sulat kay Clara. Samantalang si Clara, araw-araw naghihintay ng balita mula kay Vince, umaasa na darating ang pangakong iniwan sa kanya.
Hanggang sa isang araw, nabalitaan ni Clara mula sa isang dating kakilala na may bagong kasintahan si Vince. Wasak ang puso ni Clara. Hindi siya makapaniwala na ang pangako nila ni Vince ay ganun-ganun lang masisira.
Lumipas ang mga taon at bumalik si Vince sa kanilang bayan. Naghintay siya sa ilalim ng puno ng mangga, umaasang makikita si Clara, ngunit wala ito. Nang makita ng mga tao si Vince, may nagsabi sa kanya, "Si Clara? Matagal na siyang hindi nagpapakita rito. Simula nang nalaman niyang may iba ka na, umalis siya. Hindi na bumalik."
Doon lang napagtanto ni Vince ang pagkakamali niya. Huli na ang lahat.
Bumalik siya sa puno ng mangga, tila umaasang maririnig pa ang mga tawanan nila ni Clara noong bata pa sila. Ngunit ang katahimikan ng paligid ay mas lalong nagpabigat sa kanyang damdamin.
Ang pangako nilang dalawa, tulad ng mga dahon ng mangga na nalalagas at tinatangay ng hangin wala na.
THE END.
---
MESSAGE: Hello po maraming salamat po sa pagbabasa ng kwento ko sana supportahan nyo po ako hanggang sa dulo. Thankyou💗
---
Disclaimer : It's just a disclaimer that copying someone else's work is considered copyrighted, so avoid it as much as possible and just read it carefully. If someone copies my work, you can report it to me.
BINABASA MO ANG
Short Story Collection's
Short StoryI will only publish short stories here and you can see any genre here as long as it is a short story and I will use any language such as English, Tagalog so I hope you enjoy the short stories that I will do and thank you. You can also follow me on...
