Mistake || HyunLix

40 》mezuniyet [final]

sonuna geldik mi🥹

baya uzun bir bolum kizlar, alin kahvenizi cikolatanizi buyuk bir hyunlix sevgisiyle okuyun💞

keyifli okumalar💞🎀

###

from hwang hyunjin,

"Bir kere ben, çağırılmadığım yere gitmem kardeşim." dedi Minho üstüne basa basa. Chan'ın yanındaki Seungmin derin bir iç çekti.

"İlla davetiye mi göndermemiz lazım? Gelmiyorsan gelme amına koyayım." derken Chan'ın yanından ayrılarak Minho'ya yaklaşıp devam etti:

"Abi bak, gelip yapacağın tek şey ye, iç, sıç, eğlen olacak ya. Adama da parti beğendiremiyoruz."

"Sen niye zorluyorsun ki şimdi beni? Senin manitan geliyor zaten," derken son sözünde Chan'ı göstermişti. Seungmin bunu fark ettiğindeyse Minho'nun koluna vurarak ittirmişti.

Chan gözlerini kaçırmıştı, Seungmin ile eş zamanlı olarak yanakları kızarmıştı onun da. Minho kahkaha attığında Seungmin onunla uğraşmaktan vazgeçerek eski yerine geri oturmuştu. Eski yeri Chan'ın yanı olsa da birbirlerine bakmaya utanıyorlardı.

"Daha manita olacak göt yok onlarda."

Tanıdık kalın sesle arkamı döndüm hızla. Diğer herkes de benim gibi arkasına dönmüştü zaten. Felix geliyordu, yanında da Jisung vardı. Sadece birkaç adımları vardı buraya ulaşmalarına.

Minho, sevgilisini gördüğü gibi koşarak yanına gitmişti. Onlar sarılırken benim hamlede bulunmama gerek kalmadan Felix, kollarını boynuma doladı ve saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu.

Göğsümde birleşmiş ellerini tutup kafamı geriye yatırdım, o da kafasını eğdiğinde yüzlerimiz arasında santimler vardı. Gözleri dudaklarıma kaydı, bunu fark ettiğim gibi sırıtmış ve dudaklarımı uzatmıştım. Zaten o da gecikmeden hızlı bir buse kondurdu dudaklarıma.

İlk zamanlarımızdaki gibi değildik, artık birbirimize çok daha yakındık ve ona temas ederken de herhangi bir rahatsızlık duymuyordum. Aslına bakılırsa hiçbir zaman duymamıştım ama nedense içimdeki garip bir his, bu tür konularda beni engellemişti. Neyse ki his yersizdi ve ben onu yeneli çok oluyordu.

"Mezuniyet partisine gelmiyor musun gerçekten?" diye bağırdı bir anda Jisung. Minho mahcup hissedercesine elini ensesine götürdü.

"Sen gelmiyorsun diye," Ellerini suçlu değilim, dercesine kaldırdı: "Geliyorsan ben de gelirim kesinlikle."

Jisung ve Minho kimin gelip gelmeyeceği ile ilgili bir tartışmaya girerken Felix, Seungmin'i ittirerek ikimizin arasına girmişti. Tek bir banka dört kişi sığamadığımız için bir bacağımı, Felix'in bacağının üzerine atarak yarım bir şekilde kucağına çıktım. O da beni belimden tutarak destekledi ve biraz daha yana kaydı, şimdi biraz daha sığıyor gibiydik.

Bu şekilde sıkışık durmamız Seungmin ve Chan açısından hiç iyi değildi, ikisi de birbirine açılmaktan çekiniyordu ve bu da birbirlerine karşı bir mesafe olışturmalarına neden oluyordu. Bu yüzden olmalı ki Seungmin aniden ayağa kalkmış ve yanımda dikilmeye başlamıştı.

Felix'in de rahatça oturabilmesi için yer açılmıştı ancak pozisyonumuzu hiç bozmadım, zaten Felix de itiraz etmemiş ve daha da sıkı sarmıştı belimi. Kafasını da boynuma gömdüğünde içimdeki huzuru anlatamazdım. Kalbim ilk kez sarılıyormuşuz gibi atıyordu, şikayetçi değildim, duygularımın her an taze kalmasını seviyordum.