SEVGİ

6.BÖLÜM+18

Gazal'dan devam...

şu an nemi oluyor hemen anlatayım.
awir ve ailesi ve benim ailem karşı karşıya ve ikisininde yüzü yumruk ve tokat izleri vardı tabi abim awir'den daha kötüydü ama asıl bakışları kötü bana öyle korkunç ve kırılgın bakıyordu ki kalbim kırıldı awir ile kavga ederken aralarına girmiş ve.

'abi kocama vurma' dediğim için

abim awir ve beni gördüğünde istemsizce elim karnıma gitti abim önce bana sonra karnıma sonra ne olduğunu anlamadan awir'e kafa attı birbirlerine girdiler tabi abim'de
attığı kafanın karşılığını misli ile almıştı.

"ben bacımı bu adama vermem!"

awir ayağa kalkacaken babası tutu kolunu.

"lan sen kimin karısını kime vermiyosun!"

"ben onun abisiyim sen benden büyüksün bana abi diyen kız sana nasıl kocam'der kafanız nasıl alıyo!
hazır resmi nikah yoken ayrılacaksın bebeğinide doğduğu'da alırsın"

beynimden vurulmuşa döndüm nasıl böyle birşey derdi abim.
awir'den önce ben lafa girdim ağlamamı durduramadım konuşmama devam ettim.

"asla asla bebeğimi benden alamazsınız canımı iste düşünmeden vereyim ama oğlumu benden alamazsın!"

herkes şaşkın bana bakarken annem etimi cimcirdi sessizce.

"kız ne oğlanı delirme sus"

susmadım yeti bu kadar bebeğimi işin içine katmayacaklardı daha sesli söyledim.

"evet oğlumuz olacak doktor söyledi"

hatice anne söylediğimle hemen yanıma geldi elerimi tutu göz yaşlarımı sildi şu kısacık zaman da annemden daha çok annelik yaptı bana.

"oy kurban olsunlar size korkma kızım kimse alamaz sizi"

bahoz ağa şaşkın şaşkın awir'e döndü.

"gelin kızım doğrumu der"

awir yerinden dikleşti.

"doğru allahın izniyle erkek evladım olacak ve ne karımı benden alacak nede oğlumu anasından ayıracak insan yok daha dünya'da! ha resmi nikah da tasa etmeyesin imdi karım alıp gidecem o kadar.
kan da çıksa bu gece burdan beraber çıkacaz!"

abim ayağa kalktı gözlerime baktı yapma der gibi kafamı aşağıya eğdiğim zaman kapıyı çarptı çıktı.

awir ayağa kalktı babasına birşey söyledi bav kafasını saladı yanıma geldi elini uzatı bana göz yaşlarımı sildim ama ağlamamı durduramadım elini tutum yavaşca ayağa kalktım annem yalandan bana sarılıp.

"hayırlı olsun kızım" dedi.

babama baktım sanki kendi doğuracak gibi seviniyordu doğru onun gözünde yerim sağlamlaştı ne kadar istemesede bana sarıldı.

evden çıktık arabalara bindik kavga başlayınca konağa haber uçmuş bahoz ağa iki araba koruma ile gelmiş.
evin yolunu tuttuk araba kafamı cama yasladım ağlamaya devam ettim.
araba birden başka bir yola cevirdi arkaya baktım diğer arabalar konak yoluna gidiyordu.
göz yaşlarımı sildim awir'e döndüm cetalaşmış sesim ile.

"nereye gidecez"

awir elimi tutu.

"çiftlik evine gidicez bir kaç gün orda kalacaz"

kafa saladım kafamı omzuna yasladım.

"ağlama artık kendin için değilse oğlumuz için oda hissediyor"