සුදු රෝස 🤍

Chapter 03

ආකාෂ් තමන්ගේ කණ්ඩායමේ ලමයි හිටපු තැනට ආවත් හරි හැමෝම තම තමන්ගේ සතුට ප්‍රකාශ කලේ අන්තිමට කොහොම හරි කණ්ඩායමේ හත් දෙනාගෙන් හතර දෙනෙක් හරි තරග දින්න හින්දා

ඊට පස්සේ ඒගොල්ලෝ ආපහු කලින් හිටියා වගේම තම තමන්ගේ වැඩ කරගත්තේ සමහරු යාලුවොත් එක්ක කථාවට වැටෙද්දී

'මොකද යකෝ මූන එල්ලන් ඉන්නේ? උබ පැරදුන් නෑ බූරුවෝ'

ඔය අස්සේ ආකාෂ් මූණ එල්ලන් ඉන්නවා දැක්ක තිවේන් ඇහුවේ හදිස්සියේ වත් ආකාෂ් තමන් පැරදුනා කියලා වත් හිතන් ඉන්නවද කියල සැක හිතුන හින්දා

'නෑ බං...එයා ගැන දුක හිතුනා'

'කා ගැනද?'

'_ _ _ මේ captain'

'මොකද උබට කවදාවත්ම නැතුව සත්ව කරුණාව පහල වෙලා?'

තිවේන් ඇහුවේ ඉනට අත් දෙකත් තියන්

'මං හිතන්නේ එයා clock එකට බයයි...clock එක දානකන් එයා හොදට play කලා'

'මේ මොකද යකෝ?...උබ මෙච්චර කාලෙකට ඔහොම දෙයක් කියල නෑනේ...දැන් නම් තොවිලයක් වත් නටන්න වෙයි වගේ'

'නෑ බං ඇත්තටම එයා පවු කියල හිතුනා...මොනා උනත් එයා captain නේ ඉතින් පැරදුනාම සමහර විට බැනුම් අහන්නත් වෙයි'

'ඉතින් යකෝ උබත් captain නේ...අනික කව්ද දැන් ඔය එයා එයා ගාන්නේ? ඌට නමක් නැද්ද මචෝ?'

'ඒ මනිදු...ඒ ටීම් එකේ captain'

'පොඩ්ඩක් ඉදපන්...ඒ නම අහල පුරුදු ගතියක් තියෙනවා'

තිවේන් කිව්වේ ටිකක් තමන්ගේ මතකය ආවර්ජනය කරන ගමන්

'ඔව් බං...උබට එයාව අද උදෙත් හම්බ උනානේ'

'සිරාවටම??'

තිවේන් ඇහුවේ අද එයා කථා කරපු හැම කෙනෙක්වම මතක් කරන ගමන්

'ඇයි අනේ මාත් එක්ක උදේ කථා කර කර හිටියේ මනිදු නේ තිවේන්'

'ආ...ඒකයි මේ...තොවිලයක් නම් නටන්න වෙනවා මොකද උබට වැහිල ඉන්නේ නිකන් යකෙක් නෙමෙයි මගුල් යකෙක්නේ'

'එහෙම යක්කුත් ඉන්නවද බං?'

'ඔව් ඉන්නවා'

'කොහෙද?'