Bölüm¹⁰

260 34 1
                                    

P: Demek eşinizle barıştınız Ferit bey. Adınıza çok sevindim. Sizin onu beklediğinizi biliyordum zaten ama merak ediyorum kendinizi hâlâ sorumlu hissediyor musunuz?

Evet, çünkü her şey benim yüzünden. O kadar korkuyorum ki bir hata yaparsam diye, böyle bir yere gideceği zaman ben de gelicem diyorum. Beni tekrar bırakır istemez diye çok korkuyorum çünkü bunu tekrar gördüm. Annesi kaza geçirdiği için geldi dedim ya işte o zaman yine beni istememişti, ben sandım ki benden kaçıyor, hazır değil diye ama konuştuktan sonra bile üstüne gitmememe rağmen beni istemedi. Sorun bende mi diye çok düşündüm ve evet ben de. Bu sefer onu kaybedemem ne diyorsa yapmaya hazırım yeter ki yanımda olsun.

P: Yani Seyran hanımın fikirlerini kendi düşüncelerinizin önüne koyarak mutlu olucağınızı düşünüyorsunuz. Peki Ferit bey Seyran hanım bunu istiyor mu?

Bilmiyorum, dedim ya yeter ki benden gitmesin ben herşeye razıyım.

P: Ben bir türlü neden kendinizi hastalıkla bağdaştırdığınızı, eşinizi hasta ettiğinizi düşünmenizi anlayamıyorum Ferit bey.
Seyran bile öyle düşünüyor ben ne düşünmeliyim ki ama haksız da değil. Gerçek bu çünkü ve ne olursa olsun değişmeyecek. Şuan ben anı yaşamak istiyorum, tekrar gittiğinde yaşayamadıklarımızdan pişman olmak istemiyorum.

P: Tekrar gideceğinden eminsiniz yani

Eminim çünkü bunu ne zaman düşünsem içimde garip bir his olmazdı.

P: Peki bunları yani korkularınızı, o yokken yaşadıklarınızı Seyran hanımla paylaşmayı hiç düşündünüz mü?

.....

"Gülgün anne ben salatayı masaya götürdüm başka yardıma ihtiyacın var mı?"

"Yok kızım sen otur hemen geliyorum ben de"

Hemen yanıma geçip oturdu.

Seyran

"Efendim Ferit"

Hani ben sana geçen lansmandan önce eve gelme demiştim ya.

"Evet?"

İşte benim o sırada işim yoktu yani vardı ama sen öğrenirsen kızarsın diye söyleyemiyorum ben sana.

"Ferit elbette bir gün öğrenicem senden duymazsam daha çok sinirlenirim, lütfen güvenimi bir kez daha kırma. Sana bir şans daha verebilmişken açıkça söyle bana."

Sen Londra'da yaşarken yani biz ayrıyken ben bazı hata-

"Seyraan kızım bardakları götürebilir misin rica etsem"

"Geliiyorum Gülgün anne"

"Gece konuşalım mı aşkım?"
diyip buse kondurdu dudaklarıma cevap veremeden ayrıldı.

Bense sessizce tamam demekle kaldım.

____

1 gün sonra...

Arkamdan iki elin beni kavradığını hissettim, kafasını boynuma yasladı.

"Benim güzel karım bana yemek mi hazırlıyor"

Hm hm

Boynuma bir öpücük kondurdu.

Bana yardım mı etsen acaba kocacım.

Kavuşmak.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin