Stupid Brat | Taekook ✔️

Twenty One

Hayrına bi yorum ve oy karşim

İyi okumalarr ✨️

BTS ~ Louder Than Bombs

-

Üzerime hırkamı geçirip kapıya doğru yavaşça ilerlemeye başladım.

"Hyung ben biraz hava almaya çıkacağım." İçeride oturan abime seslendiğimde hemen yerinden kalkıp yanıma gelmişti. "Miniğim, nereye gideceksin ki? Ben de geleyim mi? Sarhoşsun hem."

Yorgunca baktım ona. Beni gerçekten önemsiyor oluşu iyi hissettiriyordu. "Sadece biraz yürümek istiyorum abi. Sarhoş değilim ayrıca, ayığım. Telefonum da yanımda bak." Cebimden telefonumu çıkardım ve ekranı açtım. "Şarjı da tam ve sessizde değil. Ararsan hemen açarım." Derin bir nefes verdi ve gözlerime baktı. "Gelmeyeyim mi?"

İçimde birşeyler parçalandı o an. "Yalnız kalmak istiyorum biraz."

Nefesini yine verdi ve gözlerimin içine baktı. "Dikkatli ol olur mu miniğim?"

Gülümsedim ve kollarımı boynuna dolayıp sıkıca sarıldım ona. Kokusunu içime çektim derince... belki de zon kez

Kollarımı geri çektim ve dolan gözlerimi sildim. "Olurum." Kapıyı açıp kendimi evin dışına attığımda gözlerimdeki yaşları tutmadım. Yavaş adımlarla evden uzaklaşıp yola geçtim. Sokakta ben ve yolda yürüyen bir adamdan başka kimsecikler yoktu.

Yavaş yavaş yürüyordum, nereye yürüdüğüm hakkında hiçbir fikrim de yoktu. Taehyung'un attığı mesajlar yine aklıma doldu.

'Sana gerçekten aşık oldum'

Belki de gerçekten pişman olmuştu, belki de gerçekten aşık olmuştu bana. İç sesim böyle diyordu ama beynim buna karşı çıkıyordu. Seni bir kere kullandı, ikinci kez kullanmayacağı ne malum diyordu.

İç savaşımı içimde sonlandırıp önüme baktım.

Taehyung'un ailesinin evinin yakınlarındaydım, cebimdeki kağıdı son kez çıkarıp son kez okudum.

-

Taehyung'um

Kimse bilmez seni ne kadar çok sevdiğimi, bir ben bilirim bir de tanrı. Yaşananlar çok ağırdı, ama ben o kadar güçlü değildim.

Belki de sen bu notu okurken ben yok olmuş olacağım.
Beni özle olur mu?

Doğum günüm kutlu olsun :')

☆

Seni en çok, en güzel seven
Jungkook'un...

-

Gözlerimden akan birkaç damla yaş kağıda damlamıştı. Burnumu çektim ve yürümeye devam ettim.

Evin önüne geldiğide kapının önünde duran korumayı gördüm ve hemen yanına gittim. "Afedersiniz, sizden bir şey rica edebilir miyim?" diye sorduğumda bana döndü ve gülümsedi. "Tabi!"

Cebimdeki kağıdı çıkardım ve adama uzattım. "Bunu saat tam on ikide Taehyung'a verebilir misiniz, ama lütfen unutmayın!" dediğimde adam kaşlarını çattı. "Şey, siz kimi oluyorsunuz? Kim gönderdi diyeyim ona?" dediğinde burnumu çektim. "En değerlisiyim ben onun. En değerliniz gönderdi deyin, o anlar." dediğimde gülümsedi. "Peki."

"Ama lütfen unutmayın, olur mu? İçinde onun için çok önemli bir şey var." Başını aşağı yukarı salladı ve notu cebine koyup saatine baktı. "Merak etmeyin, istediğiniz saatte ona ileteceğim."