"Hadi tatlım geldik uyan" dedi abim gözlerimi yavaşça açtım ben ne zaman uykuya dalmıştım
"Abi ben ne zaman uyudum hiç hatırlamıyorum" dedim bana gülümsedi birlikte arabadan indik
Korumalar bize baş selamı verdi bizde karşılık verdik ve evin kapısına geldim kapıyı çaldık 5 saniye sonra
Görevli abla kapıyı açtı.beni görünce gülümsedi "hoş geldiniz ahh kızım seni ne kadar özledim bu kız beni illallah ettirdi ne zaman eve döneceksin" dedi güldüm ama bir anlamda da ne yaptığını çok merak ettim
Ama içeri girdim "belli değil ama inşallah en kısa sürede buraya gelmeye çalışıcam" dedim ve salona girdim
Annem salonda oturuyordu yine bilgisayarıyla uğraşıyordu o kız yani Mira ise telefonu ile bir şeyler yapıyordu
Çokta umrumda değil di açıkçası "anne" dedim Annem bana döndü beni gördüğüne şaşırmıştı hemen yanına gidip oturdum.
Mira denen kız bir anlığına bana döndü ve alayla sırıtı ve tekrar telefonuyla ilgilenmeye devam etti
Ona göz devirdim "neden geldin bir sorun mu var" dedi annem yine işte eski haline dönmüştü."anne ben onlarla yaşamak istemiyorum onlarla iyi anlaşamıyorum" dedim
"Neden öyle dedin sana bir şey mi dediler" dedi annem bir an gözlerinde ki korkuyu gördüm ama kısa sürmüştü "anne bana sürekli olarak saçma şeyler söylediler bugün de bana hakaretlerde bulundular ben senle yaşamak istiyorum" dedim
Biraz mutsuz çıkmıştı sesim "neden böyle bir şey yapsınlar ki bir şey mi dedin onlara" dediğinde kafamı hızla hayır anlamında saladım
"Anne ben onlarla asla saygımı bozmadım ve neden böyle yaptıklarını bilmiyorum ama sonda bana hakaret ettiklerinde bende biraz saygımı bozdum ama yine çok değil" dedim kendimi açıklar şekilde
"Onlar her zaman böyleler bana da her zaman böyle davranıyorlardı yani üzülme" dedi Mira aramıza girerek
Telefonunu kaoatmış şekilde bana bakıyordu biraz mutsuz gözüküydu dayanamadım ve yanına gittim
"Ahh gerçekten mi senin adına gerçekten çok üzüldüm ama merak etme bizimle kalabilirsin hastanede aramızda bir tatsızlık çıktı ama istersen aramızdaki tatsızlığı bitire biliriz" dedim
Elini tutarak bana baktı, gözleri dolmuştu bana sarıldı"teşekkür ederim tabiki de senle barışmak isterim" dedi gülümsedim
"Dalya yarın dava işlerini başlatıcam seni yanıma almak için ama bu olaydan kimseye bahsetmeyin" dedi annem araya girerek
Birbirimizden ayrıldık anneme gülümsedim ama nedense abim tek kelime dahi etmiyordu sanki hiç mira'ya güvenmiyor gibiydi
Ama ben nedense mira'ya içim ısınmıştı ona güveniyordum ayağa kalktım "bugün çok yoruldum biraz uyuyacam hepinize iyi geceler" dedim ve tam gideceken
Mira elimi tuttu "bugün birlikte uyuyalım mı? Ama istemesen anlarım sadece tek uyumak istemiyorum" dedi gülümsedim tatlı duruyor du kırmak istemedim
"Olur" dedim ve gülümsedim annem ve abim bilgisiyardan bir şeylere bakıyordu"dalya yarın okula yada hiç bir yere gitmiyorsun davayı bir şekilde yarına aldım
Şimdide bunu o aileye haber vericem hadi iyi geceler" dedi kafa saladım ve Mira'nın elini tuttum kendi odama getirdim ve içeri girdik
Yatağıma oturduk "eğer bir sıkıntı olursa beni uyandır sana kıyafet vermemi istermisin?" Dedim

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dalya
ChickLitben Dalya.Dalya Aytaç ben herkesin gözünde Dünyanın en şanslı kişisiydim işte sorunda bu onların gözünden oysa benim gözümde dünyanın en şansız insanıydım düşünsenize telefon rehberiniz de sadece 2 kişi var bu kişilerde anneniz ve abiniz bir insanı...