Between two worlds

Ανάσα Κινδύνου.

Με γρήγορα βήματα τον έβλεπα να έρχεται κατά πάνω μου. Άρχισα να τρέχω και μπήκα σε ένα στενό, κάποιος με τράβηξε απο το χέρι μου κρατώντας το στόμα μου.

Η καρδιά μου είχε χάσει τον έλεγχο και η ανάσα ου κόπηκε. Το άσθμα άρχισε να εμφανίζεται και τα πνευμόνια μου δεν μπορούσαν να πάρουν αέρα, και ξαφνικά όλα μπροστά μου έγιναν μαύρα, όπως το σκοτάδι.

Όταν άνοιξα τα μάτια μου, κατάλαβα σε δευτερόλεπτα οτι δεν ήμουν σπίτι μου άλλα σε ενα άγνωστο, ξένο μέρος.

Ένιωσα κάποιον να με κοιτάζει επίμονα, γύρισα το κεφάλι μου και τον είδα να με κοιτάζει με άδειο βλέμμα και ψυχρότητα.. Τύλιξα τον εαυτό μου στο σεντόνι και τον κοίταξα τρομαγμένη, καθώς έριξα μια ματιά στην πόρτα.

"Καλώς την κοιμωμένη" είπε κάθως με εξέταζε με τα μάτια του. "Τι έγινε, θέλεις την ελευθερία σου τόσο γρήγορα; Καλή τύχη..." πρόσθεσε.

Τον κοίταξα με φόβο στα μάτια μου και σηκώθηκα τρέχοντας στην πόρτα, την τράβηξα άλλα χωρίς αποτέλεσμα, ήταν κλειδωμένη.

Τότε άκουσα να του ξεφεύγει το γέλιο. "Άσε με να φύγω!" του είπα με τρέμουλη φωνή από τον φόβο μου, ήμουν σίγουρη οτι το καταλάβαινε.

"Να φύγεις; Έχεις βρεθεί σε μια κατάσταση που δεν καταλαβαίνεις καθόλου" Απάντησε με ειρωνικό βλέμμα καθώς με πλησίασε,"Όσο είσαι εδώ, θα ακολουθείς κανόνες, κατάλαβες;" πρόσθεσε ενώ με πλησίασε.

Κοίταξα την πόρτα και μέτα ξανά εκείνον... Γίατι όλα σε έμενα ρε γαμώτο;

Τότε κοίταξα τα παράθυρα...έτρεξα γρήγορα και προσπάθησα να τα ανοίξω άλλα χωρίς αποτέλεσμα...τον κοίταξα πλέον αγανακτισμένη...

"Συνέχιζε να προσπαθείς , το όνομα σου;" Ρώτησε ειρωνικά

" Ναταλί!" του είπα με κοφτή φωνή και εκείνος κούνησε το κεφάλι μου κοιτώντας με.

" Συνέχισε να ψάχνεις Ναταλί, μήπως και βρεις κανένα μαγικό πέρασμα..." πρόσθεσε και τον κοίταξα με εκνευρισμό.

Η ανάσα μου κόπηκε, τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν , το άσθμα δεν βοηθάει σε αυτή την περίπτωση , ο πανικός μου είχε κάνει την εμφάνιση του για μια ακόμη φορά.

Ο τύπος με κοιτάζει και το χαμόγελο του αρχίζει να εξαφανίζεται για λίγο. " Τι έγινε; Αρχίζεις και τρομάζεις λίγο Ναταλί; ρωτάει με πιο χαμηλή φωνή, άλλα αποφεύγω να τον κοιτάξω γυρνώνοντας του πλάτη.

Προσπαθώ να ελέγξω τις αναπνοές μου , αλλά μου ήταν πλέον αδύνατον , δεν μπορούσα να πάρω ανάσα , το σώμα μου έτρεμε και τα πόδια μου δεν με κρατούσανε με αποτέλεσμα να πέσω κάτω.