Between two worlds

Σκιές Της Απειλής.

Μετά από πολύ ώρα που έκατσα βλέποντας τηλεόραση σηκώθηκα να πλύνω την κουζίνα εφόσον την είχα κάνει χάλια.

Καθώς έπλυνα τα πιάτα και έβαλα το φαγητό του σε ένα τάπερ , προσπάθησα να βάλω την κατσαρόλα στο πάνω ντουλάπι της κουζίνας, αλλά η κατσαρόλα έπεσε κάτω μαζί και κάτι άλλες...

Τα κοίταξα και ξεφύσηξα... Γαμωτο!!!
Μου κάνεις πλάκα τώρα;!

Καθώς έσκυψα για να σηκώσω τις κατσαρόλες, η πόρτα άνοιξε με δύναμη με αποτέλεσμα να χτυπήσει ο συναγερμός της πόρτας...

Σήκωσα το κεφάλι μου καθώς κάλυψα τα αυτιά μου... Δύο άνδρες γεροδεμένοι μπήκαν μέσα στο σπίτι με το όπλο να με σημαδεύουν μόλις σήκωσα το κεφάλι μου...

Τους κοίταξα καθώς έμεινα κάγκελο... Με πλησίασε ένας καθώς μου κράτησε τα χέρια πίσω από την πλάτη μου και ο άλλος με σημάδευε με το όπλο...

" Τι θες εδώ; Ποια είσαι;;;; Ποιος σε έστειλε;" Τους κοίταξα τρομαγμένη καθώς οι παλμοί μου άρχισαν να ανέβουν...

Οι λέξεις μου είχαν κολλήσει, δεν μπορούσα να της βγάλω...
" Είμαι...." Είπα με το ζόρι αλλά η φωνή μου δεν έβγαινε , άρχισα να τρέμω...

Ο ένας με κοίταξε περιμένοντας την απαντήσει μου... Με χτύπησε με δύναμη στο μάγουλο μου καθώς με έσφιξε από το μπράτσο..

Η κραυγή του πόνου εμφανίστηκε καθώς έπεσα κάτω, βάζοντας το χέρι στο μάγουλο μου, εκείνος με σήκωσε από το μπράτσο με δύναμη και έβαλε το όπλο στο κεφάλι μου.

Το άσθμα μου έγινε χειρότερο, δεν μπορούσα να πάρω ανάσα, εκείνη την στιγμή πίστεψα ότι θα πεθάνω έτσι απλά.

Εκείνη την στιγμή άκουσα την φωνή του Γκαμπριέλ, γύρισα να το κοιτάξω

"ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ;;" Φώναξε και τότε με είδε, έτρεξε δίπλα μου σε έσπρωξε τον άλλον καθώς τον έριξε κάτω.

Με έβαλε στην αγκαλιά του αγχωμένος , χαϊδεύοντας μου τα μαλλιά.

" ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ ΓΑΜΩΤΟ;;; ;" Φώναξε σαν τρελός καθώς τους κοίταξε με θυμό.

" Την ξερ...." Πήγε να πει ο άντρας αλλά ο Γκαμπριέλ τον διέκοψε.

"ΞΕΡΑΔΙΑ ΡΕ ΑΝΙΚΑΝΟΙ!!! ΔΡΟΜΟ!!!" Φώναξε καθώς με άφησε, έβγαλε το όπλο του και τους σημάδεψε.

" Γκαμπριέλ, δεν ξέραμε ότι..."

" ΞΑΦΑΝΙΣΟΥ ΠΡΙΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΨΩ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ!" Φώναξε για μια ακόμη φορά και οι άλλοι έφυγαν τρέχοντας.

Ο Γκαμπριέλ με κοίταξε και με σήκωσε καθώς με πήγε στο κρεβάτι.
Με κοίταξε αγχωμένος καθώς σιγά σιγά έχανα τις αισθήσεις μου.

" Ναταλί, γαμωτο!" Είπε αγχωμένος καθώς έψαχνε τον φάκελο που του έδωσε ο γιατρός...

"Που είναι γαμω;;;!" Φώναξε νευριασμένος.

Με κοιτάει και έρχεται ξανά δίπλα μου καθώς σηκώνει το κεφάλι μου και με βάζει επάνω του, σε καθιστή θέση.

"Ναταλί, γαμωτο δεν ξέρω τι να κάνω!"
Τον κοιτάω καθώς προσπαθώ να κουνήσω το χέρι μου να με σηκώσει και να μην είμαι καθιστή.

Με κοιτάει και με σηκώνει καθώς με κολλάει στον τοίχο,το ένα του χέρι στην μέση μου και το άλλο στο μάγουλο μου.

" Πάρε ανάσες μαζί μου, συγκεντρώσου Ναταλί!" Μου λέει καθώς τον κοιτάω.

Προσπαθώ να συντονίσω της ανάσες μου με την δικιά του..Οι παλμοί μου σιγά σιγά αρχίζουν και πέφτουν..

Με κοιτάει καθώς ξεφυσάει.
" Με τρόμαξες γαμωτο!" Είπε αγχωμένος και με έβαλε στην αγκαλιά του, ένιωθα την καρδιά του να τρεμοπαίζει...

Κοιτάει το μπράτσο μου και με βγάζει από την αγκαλιά του.Το βλέμμα του ξανά σκοτείνιασε καθώς το είδε.

Με κοίταξε και παρατήρησε και το μάγουλο μου...
" Σε χτύπησε ο μαλακάς; " Είπε με την ψυχρή φωνή του.

Με άφησε καθώς προχώρησε με γρήγορα βήματα στο σαλόνι, έτρεξα από πίσω του για να τον προλάβω...

Του τράβηξα το χέρι και εκείνος γύρισε να με κοιτάξει.
" Γκαμπριέλ, είμαι καλά, σταμάτα! Δεν... μην το κάνεις σε παρακαλώ! " του λέω και με κοιτάει...

" Απλώς έγινε παρεξήγηση, μην κάνεις κάτι!" Του είπα ξανά και με κοίταξε σιωπηλός

" Πάω να κάνω ένα μπάνιο" είπε απότομος καθώς έφυγε από μπροστά μου αφήνοντας με μόνη μου στο σαλόνι..

Ξεφυσάω και ακουμπάω το μάγουλο μου, ποναγε αρκετά πολύ... παρόλο που είπα ότι είμαι καλά..

Παίρνω λίγο πάγο και το βάζω στο μάγουλο μου και κάθισα στην καρέκλα... Για να έγινε όλο αυτό προφανώς και δεν έχει πει τίποτα σε κανέναν για εμένα...

Δεν ξέρω πως να νιώσω για όλο αυτό...
Μετά από λίγο σηκώνομαι και τακτοποιώ τις κατσαρόλες...

Εκείνη την στιγμή ο Γκαμπριέλ βγαίνει από το μπάνιο και με κοιτάει.

" Μην τα κάνεις τσάμπα... φεύγουμε! Ετοιμάσου!" Μου λέει και τον κοιτάω περίεργα...

" Που πάμε;" Τον ρωτάω καθώς κατεβαίνω από την καρέκλα που είχα βάλει για να φτάσω το ράφι...

" Στο άλλο σπίτι , οπου έχει δύο δωμάτια, δεν νομίζω να θες να κοιμηθείς πάλι μαζί μου..."
Ειπε πονηρά κι τον κοιτάω καθώς πήρα την ανάσα μου.

"Να μου λείπει, πάω να ετοιμαστώ..."  Απαντώ και προχωράω με γρήγορα βήματα στο δωμάτιο...