22 DAYS OF GAL • HAMBEBE🔞

CHAPTER 9 - Diary

The next day....

Ang araw ay naglalabas ng mainit na liwanag sa pamamagitan ng malalaking bintana ng café, pinapaliwanag ang mga nakakalat na mesa sa loob nito.

Si Scarlett ay nakaupo sa isang sulok na mesa, ang kanyang mga daliri ay kinakabahang tumutuktok sa kanyang cellphone.

Apat na araw na ang nakalipas mula nang makilala niya si Genesis, isang estranghero who had sparked something in her, not romantically but she hadn't felt in a long time-a sense of connection.

Sa paligid niya, ang tunog ng mga tasa at ang malambing na bulungan ng mga pag-uusap ay bumubuo ng pamilyar na tanawin, ngunit ngayon ay tila nag-iisa siya.

Half day lang siya sa school dahil sa foundation day na event, ayaw niya rin naman tumambay pa sa loob ng school dahil bukod sa mainit wala din namam siyang kasama maglibot libot sa mga booths.

Tumingin siya muli sa kanyang cellphone, umaasang magliliwanag ito ng may message mula sa taong naiisip niyang pwedeng makasama. Nakakabaliw na maging sobrang balisa sa isang tao na halos hindi niya kilala, ngunit ang pag-asa ng pagkakaibigan ay naging isang maliit na lifeline sa kanyang mga araw na malungkot.

As she sips her coffee, she remembers their brief conversation, the way her eyes lit up when she spoke about her favorite food, the way she said "Mas mabagay sayong nakangiti" "wear that smile always" how easy it had been to laugh together. The memory brings a smile to her face, but it quickly fades into uncertainty.

What if she didn't think about her at all? What if she was just a passing moment for her?

Ang kanyang cellphone ay tahimik na nakabalandra sa mesa habang patuloy siyang naghihintay, a constant reminder of her hopes and fears.

Scarlett Accidentally watches as a couple nearby leans in close, their laughter infectious. She feels a pang of longing, "Kung kasama ko lang si Gal, tumatawa na rin siguro kami sa kabaliwan niya" her inner self commented, isang paalala kung gaano siya nangungulila sa isang taong walang kasiguraduhan.

Ang kanyang cellphone ay tahimik na nakabalandra sa mesa habang patuloy siyang naghihintay, a constant reminder of her hopes and fears.

Huminga siya ng malalim, binuksan niya ang phone niya at pumunta sa contacts ni Gal, she hesitating for a moment

"Dapat ba ko ba siyang I reach out?"

"Anong sasabihin ko?"

Her thoughts race as she imagines the worst-case scenarios-awkwardness, indifference, rejection.

"Baka makulitan siya sakin, maybe she need to be alone ngayon? Kasi she's not okey eh"

But then, a voice inside urges her to be brave. After all, the fear of being alone feels heavier than the fear of reaching out.

"But she promised naman na magrereply siya sakin? So magmessage kaya ako?"

"Ano to tao versus sarili lang?"

"Pero sge, isang message lang naman, kakamustahin ko lang sya, mag reply or not"

Just as she's about to type a message, her phone vibrates in her hand. Her heart races as she sees Gal's name flash on the screen. With a quick flick of her thumb, she opens the message, a wave of relief washing over her.

"Ms.Iska, Naisip ko ang tungkol sa usapan natin haha btw sorry ngayon lang ako nakapagreply kakatapos lang ng class ko eh, and are you free tonight?"