သီရိဝုဒၶိတိုင္းျပည္ တြင္ ဘိသိက္သြန္း အခမ္းအနား က်င္းပရန္ ျပင္ဆင္ၾက၏။ ဤတြင္ ဘိသိက္ေတာ္ဆက္ အပ်ိဳစင္ သို႔မဟုတ္ အျပစ္ေျခာက္ပါး ကင္းစင္သည့္ လုလင္ပ်ိဳ ကိုေ႐ႊးခ်ယ္ေရးကိစၥ ေပၚေပါက္လာေတာ့သည္။ ထုံးတမ္းစဥ္လာအရ ဘိသိက္ေတာ္ဆက္မည့္ ပုဂၢိုလ္သည္ ဘိသိက္ပန္းမ်ား ထည့္ထားသည့္ နဝရတ္ကိုးပါးစီျခယ္ထားေသာ ေ႐ႊဖလားကို ကိုင္ေဆာင္ရမည္။
ဤသို႔ေသာ္ အပ်ိဳစင္ သို႔မဟုတ္ လုလင္ပ်ိဳ မ်ိဳးကို တိုင္းျပည္တြင္း ရွာေဖြ၏။ မေတြ႕ ။ထိုအခါ မယ္မယ္ႀကီးႏွင့္ မိဖုရားႀကီးေဒဝီရတနာ တို႔မွာ ဒုကၡမ်ားၾကရသည္။ ေဒဝီ စဥ္းစား၏။ အႀကံရေပၿပီ ..။
" သမီးေတာ္ အႀကံရၿပီ မယ္မယ္ဘုရား .. "
ထိုသို႔ႏွင့္ သူမ အႀကံမ်ားကို မယ္မယ္ႀကီး အား ေလွ်ာက္တင္ေလသည္။ သူမ၏ အႀကံဉာဏ္မွာ ၾကာငယ္ ကို သေဘာႀကိဳက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မယ္မယ္ႀကီးႏွင့္ သူမ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ထံပါး အခစားဝင္ေစသည္။ ၾကာငယ္ သည္ အျပစ္ေျခာက္ပါး ကင္းစင္၏။ အက်င့္သိကၡာ ေကာင္းမြန္၏။ ေကာင္းျခင္းငါးသြယ္ႏွင့္ တင့္တယ္လွ၏။ သို႔ႏွင့္ ၾကာငယ္ ကို ဘိသိက္ေတာ္ဆက္ လုလင္ပ်ိဳအျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္ေတာ့သည္။
ဘိသိက္သြန္း အခမ္းအနားက်င္းပမည့္ေန႕သို႔ တိုင္ခဲ့ၿပီ။ ေ႐ႊနန္းေတာ္ႀကီးအတြင္း စစ္အဂ္ါေလးပါးကို ခင္းက်င္းထား၏။ မင္းညီမင္းသား၊ ၿမိဳ႕စား၊ နယ္စား၊ မႉးမတ္မ်ား၊ သူေဌးသူႂကြယ္မ်ား ဝတ္ေကာင္းစားလွျဖင့္ ျမဴးျမဴးႂကြႂကြသြားလာ လႈပ္ရွားလ်က္ရွိသည္။ မဂ္လာမ႑ပ္တြင္ ေနေျပာက္မထိုး ေ႐ႊဖ်င္၊ ေငြဖ်င္တို႔ျဖင့္ မိုးကာထားသည္။ မ႑ပ္တြင္း၌လည္း သီးမ်ိဳးစုံ၊ ပန္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ တန္ဆာဆင္ထား၏။
ဧကရာဇ္နႏၵရာဇာ ႏွင့္ မိဖုရားႀကီးေဒဝီရတနာ တို႔ အနီးတြင္ ဘိသိက္ေတာ္ဆက္ လုလင္ပ်ိဳ ၾကာငယ္ ခစားလ်က္ရွိ၏။ သူ႕လက္ထဲတြင္ ဘိသိက္ေတာ္ေရစင္ႏွင့္ ဘိသိက္ေတာ္ ပန္းမ်ားထည့္ထားသည့္ ရတနာကိုးပါးစီ ေ႐ႊဖလား...။ ျဖဴဝင္းေသာ အသားေရာင္ႏွင့္ ေ႐ႊဝါေရာင္ဝတ္စုံသည္ သူ႕အလွကို ေပၚလြင္ေစေလသည္။
အရွင္မင္းႀကီး မ်က္လုံးေတာ္အစုံတို႔သည္ ၾကာငယ့္ ထံပါး၌သာ ရစ္ဝဲေနသည္။ ေဒဝီ အံ့ႀကိတ္ကာ မသိက်ိဳးကြၽံ ျပဳေသာ္လည္း ရင္ထဲ၌ ေဝဒ နာသည္ မသက္သာ...။ နာသာခံခက္လွ၏။
