Silence Of The Ocean || ♡TAEKOOK♡

°•Ep: 6•°

Merhaba kaplanlarım.

Ben kitaplara bölüm yazıyorum. Taslakta kalıyor. Geçen bir baktım, millet bölüm istiyor, o yüzden bölüm atayım dedim. Watty sağolsun, tüm taslakta olan tüm ficlerin bölümlerini silmiş. Ben de baya yoğun bir çalışma hayatı ve özel meselelerle meşgul olduğum için yb yazamadım. Anca bu pazar sabahı dedim aklımda kalanları toparlayıp yazayım.

Sizi beklettiğim için çok üzgünüm kaplanlarım. Ama zaten Silence on the Ocean'ın sevgi görmediğini düşünüyorum. Bu beni üzüyor. İstemsiz yazma hevesim, heyecanım kırılıyor. Belki de bazen o yüzden geç bölüm atıyorum.

Happy New Year ficime odaklandım. İkisini bir arada idare edelim bakalım. Biri fantastik, diğeri mafyalı omegaverse. Bence başka yeni fic için erken. Fjskfkkfks

Neyse çok konuştum. Hadi bölüme geçelim.

Oy verip, yorum yapmayı unutmayın.

Keyifli okumalar dileği ile~~~

.
.
.

Tam 1 hafta.

1 haftadır bu sahile her gün işten sonra uğruyor, boynumdaki kolyeyi sımsıkı tutuyordum.

Taehyung nerdeydin...

Hiçbir ses gelmemişti. Şimdi de haftasonu olduğu için ayaklarımı kayalıktan sallamış, elimdeki bira şişesini kafama dikiyordum.

"Keşke hiç bırakmasaydım..."

O gün onu gelip aldığında Jimin'e kızmıştım. Hâla kızgındım. Ama en çok da ailesine kızgındım. Sevmediği biri ile evlenmesi saçmaydı.

O gün o gittikten sonra sahilde hyunglarla baya kaldık. Onu her düşündüğümde kalbimin atışı hızla değişiyordu. Sevgi, aşk böyle bir şey herhalde.

Şimdi de onun gülen yüzünü, deniz kokan tenini ve güzel saçlarını düşündülce kalbim hızlanıyordu. Elimi kalbimin üzerine götürüp okşadım. Bakışlarım denizin dalgalarındayken akşam olduğunun farkına vardım.

Dikkatlice ayağa kalktım. Şişeyi yandaki çöp kutusuna atmış, kayalıklara tutunarak çıktım yukarı. Son kez derin nefes alıp denize baktım.

"Bu gün de gelmedin...sanırım başlamadan biten hikaye olduk.."

Belki de sarhoştum, ya da değildim ama gözlerim istemsiz dolmuştu. Çok özlemiştim çünkü.

Arabama ilerlemiş koltuğuma geçtim. Kemerimi bağlamış, zor da olsa evime doğru ilerlemeye başladım. Bir süre normal ilerlerken orta aynaya baktım. Deminden beri siyah bir araba benim arabamı takip ediyordu.

Yan aynalara baktığımda direksiyonu sıkmış, emin olmak için hızımı arttırdım. Sağ şerite kaydığımda, siyah arabanın da hızlanıp, benim arkamdan geldiğini gördüm.

Tamamen takip edildiğime emin olduktan sonra telefonumu elime aldım. Siktiğimin adamlarını ne kadar da geberterek mahvetsem de, başlarındaki herif asla durmayacaktı.

"Alo Yoongi? Takip ediliyorum. Siyah bir araba. Karanlık, numarasını göremiyorum."

Tekrar sağa döndüğümde bu sefer evime giden yoldan değil de, ormana giden yoldan geçmek zorunda kaldım.

"Yoongi orman yoluna dönmek zorunda kaldım. Bişi yap, ekip gönder. Araba hâla peşimde."

Onaylanmadan sonra telefonu kapatmış, cebime attım. Arabayı hızlıca ormandaki büyük göl yatağının yanına park ettim ve torpidodan silahımı çıkarttım.