KİMSELİ KİMSESİZLER

Bölüm 2

"Duyduğum acı, bana hala hayatta olduğumu hatırlatan tek şey"

BÖLÜM 2

Minik İzel, Sena ve Pınar okulda yeni bir yer keşfetmişlerdi. Yangın merdivenleri...

Sena korku dolu gözlerle "Kızlar yakalanacağız. Hem ders başlamıştır bile hadi gidelim." Dedi. Hiç bilmediği bir yere gelmişti ve burada neler olduğunu bilmiyordu. Merdivenler vardı sadece. En üst katta ne olduğunu bilmiyordu. Hatta en üst kat olup olmadığını bile bilmiyordu. Ama bu korkusuna rağmen kızları düşünüyordu. Eğer derse geç kalırlarsa öğretmenleri annelerini arardı. Kendi annesi çok fazla bir şey söylemezdi. İzel'in anneside kızardı ama çok fazla kızmazdı. Ama Pınar'ın annesi sinirlenirdi. Sonra Pınar ağlardı. Pınar'ın ağlamasını istemiyordu.

İzel "Ya ne gitmesi Sena ya. Korkuyorsan sen git. Üst katta ne olduğunu görmeden biz gitmeyeceğiz. Değilmi Pınar?"

Pınar hiç düşünmeden "Evet." Dedi. En üst katta kız öğrencilere dağıtmak için Barbie bebekler almış olabilirlerdi. Veya tütülü pembe elbiseler... "Sen istiyorsan git biz gitmeyeceğiz."

Sena ofladı ve peşlerinden merdivenleri çıkmaya devam etti. Hepsi merdivenleri hızlı hızlı çıkmaktan nefes nefese kalmıştı.

En üste iki kat kala Soluklanmak için durdular. Sena en üst kat olduğunu görünce rahatlamıştı. Ama kapalı bir kapı vardı. Oradan her türlü yaratık çıkıp onları yiyebilirdi. Veya hırsız çıkıp onları kaçırabilirdi.

O esnada arkalarından adım sesleri duydular. Hepsi korkuyla sıçrarken aynı anda üst kata koşmaya başladılar. Kapıyı açmaya çalıştılar ama kilitliydi. Kapıya yaslandılar. Kızların ikiside Sena'nın elini tuttu. Sena ise onların ellerini sımsıkı sıktı. Adım sesleri yaklaştıkça daha çok geriliyorlardı.

Adım sesleri son katın merdivenlerinden gelmeye başlayınca üçü de kapıya daha çok sokuldu. Nefeslerini tuttular.

Ama kadraja ilk önce kırmızı saçlar sonra ise Dila girdi. Hepsi Dila'yı görünce rahat bir nefes verirken İzel sesini yükselterek "Ne diye sessiz sessiz geliyorsun kızım ödümüz koptu!" dedi.

Dila, kızların beyazlamış yüzünü görünce güldü. "Korka tavuklar sizi. Bundan korkulurmu? Kesin geceleri annelerinizin izin vermediği şeylerden izlediniz siz. Sizi annenize söyleyimde görün." Tekrar güldü. "Korkak tavuklar."

İzel sinirlenmişti. Pınar'ın kaşları çatılmıştı. Sena ise kavga etmemeleri için dua ediyordu

İzel sesini daha fazla yükselterek "Sensin korkak tavuk! Geçen gün hoca ödevini yapmadığın için kızarken korkudan altına kaçıran kimdi?" dedi. Dila'da İzel'in sözlerine sinirlenip sesini yükselterek "Bağırmasana kızım ne bağrıyorsun!" deyince İzel'in saçlarını tuttu. İzel'de onun saçlarını tutunca ikiside bağrışmaya başladı.

Dila "Bıraksana kızım. Ah, çok acıtıyor. Yoldun saçlarımı!" derken İzel'de "İlk sen bırak. Yoksa saçlarının hepsini yolarım!" diye bağrıyordu. Onlar bağırmaya devam ederken Sena Pınar'a "Pınar koş, öğretmen çağır. Ben de ayırmaya çalışacağım." Dedi. Pınar başını sallayıp aşağı kata doğru koşmaya başlayınca Sena'da kızları ayırma çabasına girdi. Ayıramayacağını biliyordu.

"İkinizde ayrılın! Öğretmen gelecek şimdi!" Kızların ikiside onu duymıyordu. Sena elleriyle ikisininde ayırmaya çalıştı ama başaramıuordu. Daha sert itti ikisininde. İzel hiç bir şey yapmazken bu sefer Dila onun elini ısırdı. Sena acıyla bağrırken "Görürsün sen!" deyip Dila'nın kolunu cimcikledi. Dila kolu cimcirilince ağlamaya başlamıştı. Ellerini İzel'in saçından çekip kolunu tuttu. "Sizi anneme söyleyeceğim!" dedi. İkiside Dila'yı bırakmıştı ve ağlayan yüzünü izliyordu.