'Hey Maus. Hoe was het?' vraag ik en ik zet de pannenkoeken op tafel. 'Wel goed.' zegt hij somber terwijl ik de suiker en stroop op tafel zet. 'Maus. Ik weet dat het niet leuk was. Vertel het maar.' zeg ik. Ik leg een pannenkoek op Maurice's bord en een op mijn bord. Ik kijk hem aan. 'Vertel maar. Ik zal proberen je te helpen.' zeg ik bezorgd. Maurice zucht. 'Eva, ik wil het niet vertellen. En het mag niet.' zegt hij. 'Maus je weet toch dat je mij alles kunt vertellen?' zeg ik tegen hem. Ik strooi wat suiker op mijn pannenkoek en neem een hap. Maurice belegt ook zijn pannenkoek. Nu maar rustig eten. Na het eten vraag ik het wel. Als de pannenkoeken op zijn ruim ik de tafel af en wast Maurice de vaat. Ik droog af en samen ruimen wij het huis op. 'Maurice, vertel het nou maar. Ik ga je helpen. Echt waar.' beloof ik hem. Hij zucht een keer diep. 'Eva ik kan het niet.' zegt hij. 'Maurice. Vertel het! Ik zie dat je er mee zit.' zeg ik hem nu duidelijker en een beetje boos. 'Oke.' zegt hij. Ik wacht af maar hij zegt niks meer. Ik pak een flesje bier voor hem en schenk chocomel in voor mijzelf. 'Nou begin maar.' zeg ik en Maurice neemt een paar slokken bier. Hij zucht diep en begint aan zijn verhaal. 'Op school is een heel lief meisje. Ik vind haar heeel lief. En toen ging ik met haar praten. Toen kwamen er hele grote jongens aan. En toen zeiden ze: Wat ben jij daar an het doen? Toen zei ik dat ik gezellig praatte met haar. Maar ze geloofden mij niet en werden heel boos. En toen gingen ze schreeuwen tegen mij. Toen rende het lieve meisje weg en ik ging achter haar aan. Toen renden de jongens ook achter ons aan. Zij renden veel sneller. Toen pakten ze mij vast. Ze sloegen mij en schreeuwden heel boos. Ik werd heel erg bang. En toen werd ik boos en sloeg ik hen ook. Toen pakte een jongen een mes. En keek om mij heen en toen was dat meisje weg. De jongen met het mes pakte mijn arm en wou snijden. Toen trapte ik hem heel hard en het mes viel. Toen pakte ik het mes en toen heb ik per ongeluk een jongen gesneden. Toen werd ik bang en rende weg. Ik rende langs een paar bosjes en daar zat dat meisje met een andere jongen. Die jongen kuste haar maar ze vond dat niet leuk want ze zei dat hij moest stoppen. Maar hij luisterde niet. Toen ging ik haar helpen en de jongen werd ook boos. Het meisje en ik renden heel snel weg. En toen was dat meisje bij haar thuis. Ik rende nog door en daarna liep ik naar huis. Ik was zo bang Eva.' zegt hij en hij huilt. 'Maurice. Stil maar.' zeg ik en geef hem mijn glas water. Hij neemt een paar slokken en geeft het glas weer aan mij. Arme Maurice.
JE LEEST
Young Eva
FanfictionEva is een meisje van 14 en ze heeft een groot geheim. Ze verteld niemand dat geheim en probeert ermee te leven.