Bir haftadır gemide kaptandan köşe bucak kaçıyordum sürekli karşıma çıkıyor beni izliyordu. Odasından çıkmayan adam bir haftadır sürekli gemi içersinde geziyor karşıma çıkıyordu bir kaç kez benimle konuşmaya çalışsa da bir yolunu buluyor kaçıyordum artık yorulmuştum.
Daha fazla kaptanı düşünmemek için yarım kalan işime geri döndüm eski işime geri dönmüştüm. Yerleri bir güzel silmiştim pis suyu denize döküp parçalanan bezi çöpe atmıştım uzun süre kullanmıştım bu bezi yenisi almanın zamanı gelmişti. Elime gaz lambasını alıp geminin alt katına indim eski bir bez bulmam biraz zamanımı alacak gibi duruyordu lambayı asıp bez aramaya başladım.
Bir süredir bez arıyordum ama bir türlü bulamıyordum sıkıntılı bir nefes verip ayağa kalktım arkamdan gelen kapının kapanma sesiyle korkuyla sıçradım arkamı dönüp baktığımda karşımda kaptanı görmek en son isteyeceğim şeylerden bir tanesiydi.
Üzerime yürümeye başlamıştı korkuyla gerilmeye başlamıştım beni kesin öldürecekti geri geri yürümeye başladım.
-Atilla bir haftadır benden neden kaçıyorsun üstelik artık yanıma gelmiyorsun sağ kola seni istemediğini söylemişsin neden.
Sertçe yutkunup geri geri yürümeye devam ettim ama sırtım geminin tahta duvarlarında durmuştu.
-E...efendim b..ben.
-Sen ne?.
-B....ben.
Kaptan önümde durmuş boyuma gelmek için eğilmiş yüzüme bakıyordu.
-Evet Atilla bir açıklama yapacak mısın?.
-B...ben korktum.
Sıkıntılı bir nefes verip arkasını döndü. Bana dönüp tekrar yanıma geldi başım eğik öylece duruyordum deli gibi korkuyordum başımı az da olsa kaldırıp yüzüne baktığımda şevkatle baktığını görmüştüm elini yanağıma koyup okşadı.
-Korkma benden sana asla zarar veremem.
-Ama o gün siz...
-O gün için özür dilerim seni başka birisi sandım.
Bir şey demeden gözlerinin içine baktım şevkatle bakıyordu bana.
-Çok güzelsin Atilla.
Dediği şeyle utanmış bütün ka yanaklarım da toplanmıştı Allah'tan içerisi karanlıktı.
Elini belime atıp beni kendine çekti gözlerimin içine öyle bir bakıyordu ki içinde kaybolmaktan korkuyordum.
Dudaklarını dudaklarımla birleştirmiş deli gibi atan kalbim daha da hızlanmıştı. Minik bir öpücükten sonra geri çekilmişti saçlarımdan öpüp koklamış ve sıkı sıkı sarılmıştı.
Kaç dakika sarıldığımızı bilmiyorum ikimizde konuşmuyor sadece sarılıyorduk.
-Hadi gidelim artık.
-Peki efendim.
Yavaşça benden ayrılmış elimden tutarak dışarı çıkmıştık odasına getirmişti beni.
-Biraz uyuyalım mı?.
-Ben çıkayım siz uyuyun efendim.
-Olmaz sende benimle uyu seninle uyuduğum kadar rahat uyuyamadım.
Öylece kalmıştım.
-Hadi gel.
Kolumdan tutup beni yatağa çekmişti sıkıca sarılıp hemen uykuya dalmıştı.
Günün ikinci bölümü keyifli okumalar💞.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖNLÜMÜN KAPTANI
FanfictionEski zamanlarda fakir insanların pis işlere karıştığı yerde o zor bela bulmuş olduğu gemideki işinde yeni kaptanın kendisine takıntılı olacağından habersizdi.
