She who hides

Chapter XII: Friends

Habang nag-iisip ako kung paano iwasan si Art, ito ako at nag gaganstilyo ng regalo para sa kaniya para sa nalalapit niyang graduation.

Kung may iba mang nakakaalam ng nararamdaman ko ay siguro kinukwestyon na rin ang mga desisyon ko sa buhay.

I have never been this indecisive. Once I set a goal, I'll do anything to achieve it.

Pero ang nararamdaman ko ngayon ay wala sa plano ko. I never planned to be in love with Art. Wala akong intensyon na pumasok sa ganitong situasyon habang nag-aaral pa ako. All these feelings are foreign to me, leaving me confused and uncertain about what to do. 

 Hindi ko na gusto pang sabihin ito kay Mama. Naipangako ko na na maninitili itong sekreto hanggang sa mawala ako sa mundo. 

The wind blew and strands of my hair  fell on my face. Hinawi ko iyon at inayos ang pagkaka tali. Humapdi ang puso ko nang maalala ang mga panahong si Art ang gumagawa non sa akin.

Most days, iyon palagi ang inaalala ko. Do I really like him because that's how I truly feel?Or was it just because of the kindness he showed me?

What if, I am just infatuated?

What if I am just... you know, too shallow to fall for someone's kindness?

Pero ano nga ba ang basehan para magustohan mo ang isang tao?

I like him even before I knew something was wrong with me. Because- he is kind!

So anong pinagkaibahan non sa nararamdaman ko ngayon?

Pumasok na ako ng room nang makitang wala nang estudyanteng naglalakad sa labas. Late na naman siguro si Sir Navarro. Kaya parang nasa mental na naman ang room namin. Bukod sa iniisip kanina ay tanging exams at recit lang ata ang nakakapag patibok sa puso ko ng malakas. Other than that, I think my life is peaceful, just like any other day, even though I carry this secret dilemma with me.

Gaya ng mga nagdaang mga araw ko sa paaralan, the room was filled with the usual chatter. May iba na naglalaro parin ng ML, ang iba ay natutulog, halatang sanay na sa ingay, ang iba naman ay nag chichikahan. And that group was fortunately near my table, kaya kahit maingay ay rinig ko pa rin ang pag-uusap nila.

Ewan ko ba, pero sumasaya talaga ako pag nakakarinig ng kwento ng iba. Maybe because I knew I will not experience thos kind of things, kaya tuwang-tuwa ako pag nagchi-chismisan sila ni Leanna. 

I sat on my seat while I continue crocheting my gift for Art.

"Talaga? Sa wakas naman at nakaya na ni Kuya Marcel!"

Naintriga ako nang marinig ang pangalan na iyon kaya napatingin ako sa kanila. Aby saw me kaya pinasali niya ako.

"Narinig mo ba ang chismis, bhe?"
she asked me.

Kumunot ang noo ko, she took that as answer na hindi pa.

"Sinagot na daw ni Te Bri si Kuya Marcel!"

Mapapasinghap na sana ako pero naunahan ako ni Leanne.

"Really?!"

"I cannot believe this! Sinagot?! Bakit? Nanligaw ba si Kuya Marcel??"

Aby giggled along with Geline, "Matagal nang may gusto si Kuya Marcel sa kaniya nuh. Plus, single naman si Te Bri ngayon."

"Feel ko talaga gusto din ni Te Bri si Kuya Marcel, eh. Sa dami ba naman ng mga manliligaw nun pero ni isa di sinagot!"

Kuya Marcel, though we don't talk much, pero tinunutulungan niya ako pag may hinahanap akong libro sa library. Minsan ay nagbibigay din 'to ng trivia randomly. Gaya nong nasa waiting shed ako at kakabili lang ng honey sa mga naglalako na dumaan sa school namin. I was craving for something sweet at saktong may dumaan.