Gökyüzünün Unutulan Çocukları

-5-

Medya:Roma
################################Duyduklarım karşısında şok geçirmiştim . Ben bunca yıldır beni büyüten anne ve babama nefret kin bürünürken aslında olanların farklı olması bu akıl almaz olandı . Nasıl bir insan annesi istedi diye biricik canını çocuk esirgemeye verirdi ? Sevdiği kadını annesinin isteği üzerine bırakırdı ? Nasıl bir sevgiydi bu ? Ya biyolojik annem biyo babam yüzünden mi o kazayı geçirmişti ? Kimbilir nasıl sevmişti onu . Açıkçası kafamı allak bullak eden , ben kimim ? Sorusuydu . Gerçi kimdim ben ? Peki beni büyüten kişilerin benim biyolojik anne ve babamla ilişkisi neydi ? Niye beni evlat edinmişlerdi ? Beni büyüten anne ve babama büyük bir özür borcum vardı anlaşılan . Keşke duymasaydım bu olanları . Tıpkı 12 yaşımda öğrendiklerim gibi . Bu durum karşısında ne yapmalıydım bilmiyordum , gerçi ne yapabilirdim ki . Ben sadece bu oyunda mat tım . Bu olanlar karşısında ucu her türlü bana dokunuyordu . Şu an bakıyorum da karşımdaki insanlar da dönüp kalmışlardı .

-Melis...Melis

Ben ise hiçbir cevap veremiyordum . Sadece donup kalmıştım . Bir nevi hipnoz olmuştum . Bu olanları hak etmiyordum . Hayatım tam düzene girecek derken bu olanlar neydi peki ? Neyin nesiydi bu olanlar ? Şu an kimseyi dinleyecek durumda değildim bundan dolayı hızlıca kapıyı vurup evden çıktım ve arabaya bindim . Şu an sadece yalnız kalmam gerekti . Beni her zaman içine çeken karanlığım... Dipte kalmaya alışmıştım ben . Elimde olmayan lanet geçmişimin bir zarar gören oyuncağıydım ben . Şimdi nereye gitmeliydim ? Ne yapabilirdim ? Gerçekten hiçbir fikrim veya düşüncem yoktu . Bu yüzden bira aldım ve sessiz sakin bir yere gitmeyi planladım . Sessiz sakin bir yer bulduğumda dışarıdaki soğuk havaya kendimi bıraktım . Karanlık basıyordu havada . Sadece sadece ağlamak istiyordum . Bu oyundaki mat veya oyuncak olmak istemiyordum ben . Sadece normal bir hayat yaşamak istiyordum . Sessizce ağlamaya başladım fakat bu sessizliklerim hıçkırıklara ve çığlıklara dönüşmeye başlamıştı . Nedense boğulmaya başlamıştım , çığlıklarım , hıçkırıklarım birer birer beni boğuyordu . Sadece ağlamak istiyordum...

Telefonum durmadan çalıyordu , kim aradığını elbette biliyordum . Bu hayattan yok olmak istiyordum . Bu oyunu bitirmek istiyordum . Havadaki soğukluğa dayanamadım bu yüzden bir cafeye gitmek istedim fakat kafamı dağıtmak daha iyi olur düşüncesiyle bara karar vermiştim . İçki bütün zihnimi dağıtacaktı . Şu anki tüm umudum buydu benim için . Yakındaki bir bara gitmek istedim . İçeri girdiğimde hava boğucuydu açıkçası . Kimi aramalıydım ? Kimlere paylaşmalıydım bu olanları ? Cemre,Selen, Hazar, Roma ve diğerleri ? Neyimdi ki onlar benim ? İyice saçmalamaya başlamıştım sadece içki içmek istiyordum . Tüm bu olanları kısa sürede unutmak , unutabilmek ve unutabilmeyi çalışmak...
İçtim içtim ve içtim . Ta ki karşımda biri çıkana kadar , kafam allak bullaktı . Etrafı göremiyordum . Miğdem bulanıyordu . İnsanları bozuk görüyordum fakat biri benle konuşmaya çalışıyordu . Kim olduğunu düşünmeye çalışıyordum fakat yüzüne yakından baktığımda Roma olduğunu anladım .
-Melis bu kadar içmemeliydin ! Sende koyma abicim bu ne ya !
-Bana karışma ! İstediğimi yaparım .
-Yaparsın yaparsın da ölümüne de yapılmaz ki ! Gel hadi dışarı çıkalım rahatlatıcak bundan emin olabilirsin !
-Rahatlamak isteyen kim ? Bu olanlardan nefret ediyorum !
-Tamam ama hadi gel dışarı çıkalım kendine gelirsin ve bana olanları anlatırsın .
Hiçbir şey demeden onu onayladım . Dışarı çıktığımızda hava daha soğumuş olduğunu anladım .
-Üşümüş olmalısın . Diyerek bana paltosunu verdi ben de ona bir şey diyemedim fakat miğdem çok kötüydü bu yüzden aniden miğdemden kusma isteği geldi ve içimdeki zehri boşalttım . Yavai yavaş kendime geliyordum . Roma da bana yardım ediyordu . Açıkçası şu an on minettardım . Beni bir cafeye getirdi ve kahve söyledi . Şimdi daha iyi ayıkmıştım . Şimdi tüm bu olanlar kabus olarak görmek istiyordum . Bütün bu hayatımı...
-Melis iyisin değil mi ? Bu arada telefonun çalıyor.
-Kim olduğunu biliyorum boşver .
-Söylesene neydi bu canını sıkan ?
-Boşver uzun hikaye
-Israr etmeyi ve edilmesini sevmem . Zaten anlatmak istediğinde anlatırsın ama beni korkuttun.
-Özür dilerim ama kafam darmaduman oldu hayatım biraz karmaşıkta .
-Tamam sorun değil sonuçta hangimizin ki değil ya ?
Ah benimkini bir bilse anlardı ne demek istediğimi...