Uni
နေကြာခင်းကြီး၏အလည်အိမ်အသေးထဲမှဆူးခက်ဟာေဆးဘူးလေးယူကာဗန်ဒါပင်ကြီး အောက်၌ထိုင်နေ့သည့်နွယ့်ဆီသို့တန်းသွားလေသည်။ဆူးခက်ထိုင်လိုက်သည်နှင့်နွယ်ဟာ ဆူးခက်ရင်ခွင်ထဲသို့ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် တိုး၀င်လာလေသည်။ေမာင်ဟာနွယ့်ပါးလေးအားကိုင်လျက်ပင်ဆေးကိုအသာလေးပွတ်ကာလူးပေးနေလေသည်။
"မောင်"
"ဗျာ"
"နွယ့်ကိုချစ်တယ်မလား"
"ချစ်တာပေါ့မောင့်ဆီကမထွက်သွားသ၍ချစ်တယ် နွယ်အဲ့လူဆီသွားမယ်ဆိုလဲမောင်ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး..."
ဆူးခက်မောင်စကားမဆုံးသေးနွယ်ဟာအလျင်မြန်စကားဖြတ်ပြောလိုက်သည်။
"ဟင့်အင်းမောင် နွယ်ပြောချင်တဲ့သဘောကနွယ့်ကိုပစ်သွားပြီဟိုအစ်မဆီမသွားပါနဲ့မောင် နွယ့်ရင်တွေကွဲရလိမ့်မယ်"
"နွယ့်လက်ကလေးမှာမောင်၀တ်ပေးထားတဲ့လက်စွပ်ကိုကြည့်ပါဉီး"
နွယ်ဟာသူမ၏ဘယ်ဘက်လက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ လက်စွပ်ကလေးကိုကြည့်ကာမျက်ရည်များဝဲနေလျက်
"မောင်ဘာလို့အဲ့လက်စွပ်လေး၀တ်ပေးလဲသိလား"
"လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတာပဲမဟုတ်လား"
"အဲ့တာလဲဟုတ်တာပဲ ဒါပေမဲ့လဲမဟုတ်သေးဘူး"
မောင့်စကားကိုအနည်းငယ်ကြောင်သွားလေသည်။
"အဲ့လက်စွပ်ကလေးကိုမောင်၀တ်ပေးပြီးကတည်းကမောင်ကလေ ဘယ်လိုအခက်အခဲပဲရှိရှိ နွယ်သာမောင့်ဘက်ရှိရင်အရာအားလုံးကိုရင်ဆိုင်ဖို့အသင့်ဖြစ်နေပြီမို့ မောင့်အချစ်ကလေးကိုပြဿနာတွေကြားထဲကနေကာကွယ်မှာမို့ ခုလိုကိစ္စတွေဖြစ်မယ်ဆိုတာလဲသိတယ် မောင်လဲလူထဲကလူပဲလေ နွယ့်ကိုရဖို့သူတို့ဘက်ကကြိုးစားသလောက်မောင့်မှာလဲကြိုးစားပိုင်ခွင့်ရှိတယ်လေ နွယ့်မိဘတွေကအတင်းစီစဉ်ရင်တောင် မောင်ကနွယ်သာစိတ်မပါရင်နွယ့်ကိုခိုးပြေးဖို့အသင့် တကယ်လို့နွယ်စိတ်ပါရင်တော့မောင်ကနွယ့်ကိုမတားပါဘူး"
မောင့်စကားအဆုံးမှာအသံလေးတိမ်၀င်သွားကာ နွယ့်ပါးကိုေဆးလူးနေသည့်လက်ကလေးဟာလဲရပ်တန့်သွားလေသည်။နွယ်ဟာချက်ချင်းပင်မောင့်လည်ပင်းကိုဖက်ကာ မျက်ရည်များကျမိသည်။
YOU ARE READING
ချစ်ရပါသောနွယ်
Romanceဆူးခက်များနှင့်ပြည့်နှက်နေသည့် ဆူးခက်မောင်ကို ၀တီနွယ်ဟာသူ၏ သံယောဇဉ်အချစ်နွယ်များဖြင့်အကြောက်လန့်မရှိရစ်ပတ်လွန်းခဲ့တယ်။ U+Z
