මනෝ | Ongoing

5 පිටුව

ටක් ටක්

"අක්කේහ්..දොර අරිනවකො පොඩ්ඩක් මම බඩුවක් ගෙනාවා තව්සෙට... මම ආ වෙලෙ ඉදන්ම ටෝ එලියට ආවෙ නෑනෙ..මොකෝ සීනෙක අපේ අපුච්චා මොනා හරි කීවද මගෙ මැණිකට.."

හවස අපෙ අප්පච්චි ගෙදර එන කතාවක් කියල තිබ්බ නිසා මම හිතා මතාම ගෙදර එන එක පරක්කු කර ගත්තා එද්දි රෑ අටත් පහු.... නැතොත් අනවශ්‍ය ප්‍රශ්න ඇදිලා ඇවිත් එයයි මගෙයි අතර තියෙන කපු නූලක් තරම් සම්බන්දෙත් කැඩිලා යාවි...
හහ්.. තාත්තයි පුතයි සම්බන්දෙ මරු..

"අක්කේ..අක්කේ... මම එනව ඇතුල-"

ගෝල්ෆේස් ගිහිල්ලා එද්දි අක්කට ගෙනාව තඩි ඉස්සො වඩේ බෑගෙකත් අරන් මං කෙලිම්ම ආවෙ අක්කගෙ රූම් එකට..සුවර් එකට සමන්මලී එක්ක මල් ගහේ ඇත්තෙ..හුම්..
දැන් සමන්මලීගෙත් කතා වැඩී..'නොකා ඉන්නෙපා' 'ගෙදර ප්‍රශ්න ඔයාගෙ ඔලුවට පිරවගන්නෙපා' ඕව තමා වයසක උන්දැලා දෙන්නා කතා කරන්නෙ..

"මල්ලි ආවෝ මොනා- අක්කේ !!! අක්කේ අනේ මැණිකෙ මොකද මේ ආ.. මූනම සුදුමැලි වෙලා... අසනීපෙන්ද.."

ඇතුලට ගිය ගමන් අක්කා කණ්ණාඩිය ඉස්සරාට වෙලා ලොකු හූඩි එකකුත් ඇදගෙන ඉන්නවා...මට උන්හිටි තැන් අමතක උනා...මෙච්චර බය උනාමද කොහෙද..
අක්කගෙ ඇස් රතු වෙලා ඉදිමිලා තිබුනා අඩල වගේම..ඇයි මේ..

"ලගට එන්න එපා මල්ලි මට ටිකක් තනියෙම ඉන්න දියන් මල්ලි.."

අක්කා හරියට මා දිහාවත් නොබලා මට කෑ ගැහැව්වා.. ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට අක්කා මට කෑ ගැහැව්වා.. මාව එලව ගත්තා..
ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට වෙන දේවල් ගොඩයි..
ඒව සේරම හිතේ තියන් ඉන්න බෑනෙ..

"ඔයා ඩිනර් වලට පහලට එන්නවනම් එන්න අක්කෙ.. මොකුත් ප්‍රශ්නය නෑ.. හොදද.."

අක්කට උනත් අනේ මට කියන්න බැරි දේවල් ඇති.. ඒත් දැන් ඉන්නෙ අපි දෙන්න විතරයි නම් අපි දෙන්නට...අනේ අම්මේ ලෝකෙ දැන් ඉන්බ අසරණම මනුස්සය මම වෙන්නැති

මම එහෙම්මම එලියට එන්නැති.. මගේ හිත බිදුනා..සේරටමත් වඩා මගෙ මැණිකෙ ඇඬෙව්වෙ කවුද ? අප්පච්චි උනත් මම ඕක ලේසියෙන් අත අරින්නෑ... ඒත් දැන් කලබල වෙලා බෑ මේ වෙලාවෙ අක්කට ඕනෙ හුස්ම ගන්න ඉඩක්..